Dermateaceae
 Dermea cerasi na gałązce drzewa | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | Dermateaceae |
| Nazwa systematyczna | |
| Dermateaceae Fr. Summa veg. Scand., Sectio Post. (Stockholm): 345 (1849)[1] | |
| Typ nomenklatoryczny | |
| Dermea Fr. 1825 | |
Dermateaceae Fr. – rodzina grzybów z rzędu tocznikowców (Helotiales)[2].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Saprotrofy i pasożyty drzew, krzewów i roślin zielnych. Owocniki typu apotecjum, zazwyczaj w grupach wyrastające na obumarłej korze, drewnie i tkankach roślinnych, najczęściej wiosną. Apotecja są mięsiste, siedzące lub zagłębione w tkankach żywiciela, o barwie od brunatnej do czarnej. Mają ściany zbudowane z kulistych lub wielościennych komórek. Worki o kształcie maczugowatym, posiadające amyloidalny pierścień u szczytu. Worki dojrzewają stopniowo, w tym samym apotecjum występują worki w różnych stadiach rozwoju. Pomiędzy workami nitkowate wstawki, u niektórych gatunków w górnej części napęczniałe, złączone z sobą i tworzące epitecjum. Czasami w apotecjach obok askogamii występuje także konidiogeneza i tworzone są również zarodniki konidialne[3].
Anamorfy są niepozorne, u wielu gatunków nieznane. W tradycyjnych ujęciach taksonomicznych zaliczane były do klas Hyphomyces i Coleomyces[3].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
- Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum
Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Według aktualizowanej klasyfikacji Index Fungorum bazującej na Dictionary of the Fungi do rodziny tej należą rodzaje:
- Arctomollisia Raitv. 2008
- Coleophoma Höhn. 1907
- Corniculariella P. Karst. 1884
- Davidhawksworthia Crous 2016
- Dermea Fr. 1825
- Gelatinoamylaria Prasher & R.Sharma 2016
- Neodermea W.J. Li, D.J. Bhat & K.D. Hyde 2020
- Neofabraea H.S. Jacks. 1913
- Neogloeosporidina W.J. Li, Camporesi & K.D. Hyde 2020
- Pezicula Tul. & C. Tul. 1865
- Phlyctema Desm. 1847
- Pseudofabraea C. Chen, Verkley & Crous 2015
- Rhizodermea Verkley & Zijlstra 2010
- Schizothyrioma Höhn. 1917
- Verkleyomyces Y. Marín & Crous 2017
- Xenochalara M.J. Wingf. & Crous 2000[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2020-12-09] (ang.).
- ↑ a b CABI databases [online] [dostęp 2022-12-09] (ang.).
- ↑ a b Joanna Marcinkowska, Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, ISBN 978-83-09-01048-7.