Delta Force
.svg) | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1977 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | |
| Działania zbrojne | |
| Inwazja na Panamę; I wojna w Zatoce Perskiej; Wojna domowa w Somalii | |
| Organizacja | |
| Kryptonim | Delta |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | Połączone Dowództwo Operacji Specjalnych |
| Odznaczenia | |
   | |
Delta Force (ang. 1st Special Forces Operational Detachment-Delta – 1st SFOD-D – Operacyjny Oddział Sił Specjalnych Armii Stanów Zjednoczonych) – amerykańska jednostka specjalna, utworzona w 1977 roku przez pułkownika Charlesa Beckwitha, wzorowana na brytyjskiej Special Air Service (SAS)[1]. Jest częścią Połączonego Dowództwa Operacji Specjalnych[1]. Stacjonuje w Fort Bragg w Karolinie Północnej[2].
Swoją nazwę jednostka zawdzięcza projektowi DELTA, planowi tworzenia południowowietnamskich oddziałów specjalnych, w którym brał udział płk Beckwith[3].
Jest najlepiej wyposażoną jednostką specjalną na świecie: sprzęt, który otrzymuje jest najnowocześniejszy, jako pierwsza testuje prototypy w akcjach, część broni i sprzętu jest konstruowana tylko na jej potrzeby.
Organizacja i struktura[edytuj | edytuj kod]
Obsadę jednostki na ogół stanowią byli rangerzy, „zielone berety” oraz spadochroniarze ze 101 Dywizji Powietrznodesantowej i 82 Powietrznodesantowej, lecz przyjmowani są również żołnierze z innych jednostek amerykańskich. Ochotnik do Delta Force musi być mężczyzną, mieć skończone 21 lat, odbyć co najmniej 4 lata służby wojskowej, wyróżniać się szczególnymi warunkami fizycznymi i psychicznymi oraz nie być karanym dyscyplinarnie. Zakwalifikowani ochotnicy przechodzącą 3–4 tygodniowy okres selekcji, zakończony 18-milowym marszem z 35-funtowym plecakiem oraz 40-milowym marszem z 45-funtowym plecakiem po nierównym terenie. Żołnierze, którzy pomyślnie przejdą selekcję, rozpoczynają 6-miesięczne szkolenie[4].
Komandosi Delta Force wyspecjalizowani są w akcjach odbijania zakładników, głównie z uprowadzonych samolotów, wykrywania i eliminowania sił terrorystycznych, gromadzeniu danych wywiadowczych na temat zagrożeń terrorystycznych oraz ochronie VIP-ów. Jednostka specjalizuje się w działaniach antyterrorystycznych poza granicami kraju. Składa się z trzech szwadronów: A, B, C; każdy z nich w zależności od potrzeb misji może być podzielony na mniejsze jednostki[1][2].
Delta Force współpracuje m.in. ze 160 Lotniczym Pułkiem Operacji Specjalnych, brytyjskim SAS, niemieckim GSG 9 i polskim GROM[5][6][7].
Operacje[edytuj | edytuj kod]
Przeprowadzone operacje Delty to m.in.[1]:
- ochrona uczestników Igrzysk Panamerykańskich w Portoryko (1979)[8],
- akcje na Grenadzie, atak na więzienie Richmond Hill i uwolnienie więźniów (1983),
- odbicie zakładników samolotu Kuwejckich Linii Lotniczych (1984),
- udział w inwazji na Panamę, poszukiwanie generała Manuela Noriegi i jego doradców, uwolnienie z więzienia Kurta Muse (1989),
- ochrona wysokich rangą oficerów amerykańskich podczas I wojny w Zatoce Perskiej,
- poszukiwanie przywódcy somalijskich rebeliantów Mohameda Farah Aidida w Mogadiszu, gdzie zginęło 18 amerykańskich żołnierzy oraz 1 pakistański, w tym m.in. snajperzy Delty Randy Shughart i Gary Gordon, pośmiertnie odznaczeni Medalem Honoru (zob. bitwa w Mogadiszu),
- misja na Haiti (1994),
- odbicie zakładników z opanowanej przez terrorystów rezydencji ambasadora Japonii w Limie,
- polowanie na talibów i członków Al-Kaidy w Afganistanie (2001–2004)
- udział w operacji Iraqi Freedom w Zatoce Perskiej (od 2003).
- operacja Kayla Mueller – 2-godzinna akcja przeciwko Abu Bakr al-Baghdadiemu, samozwańczemu kalifowi Państwa Islamskiego (2019).
Uzbrojenie[edytuj | edytuj kod]
- specjalnie zaprojektowana dla nich wersja Colta 1911 (8 naboi w magazynku)
- odmiany Para-Ordnance
Pistolety maszynowe:
- odmiany MP5 (np. MP5SD6, MP5A3)
Karabiny:
Różne odmiany rodziny AR-15:
Karabiny maszynowe:
Karabiny wyborowe
Strzelby:
Granatniki
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Stew Smith: Delta Force: Missions and History. military.com. [dostęp 2023-11-13]. (ang.).
- ↑ a b Delta Force. americanspecialops.com. [dostęp 2023-11-13]. (ang.).
- ↑ Francis J. Kelly: U.S. Army Special Forces 1961-1971. 1989. [dostęp 2023-11-13]. (ang.).
- ↑ Delta Force - Selection. americanspecialops.com. [dostęp 2023-11-13]. (ang.).
- ↑ Grupa Reagowania Operacyjno-Mobilnego („GROM”). Fundacja GROM, 2021. [dostęp 2023-11-13]. (ang.).
- ↑ Dziś świętuje Jednostka Wojskowa GROM. Polska Zbrojna, 13.06.2016. [dostęp 2023-11-13]. (ang.).
- ↑ Jednostka Wojskowa GROM. elitadywersji.org. [dostęp 2023-11-13]. (ang.).
- ↑ Delta Force - Notable Operations. americanspecialops.com. [dostęp 2023-11-13]. (ang.).
- ↑ Rob V.: Delta Force Weapons and Gear. operationmilitarykids.org, 21.05.2023. [dostęp 2023-11-13]. (ang.).
- ↑ The 30 Guns Used by Delta Force. 247wallst.com, 28.08.2023. [dostęp 2023-11-13]. (ang.).
- ↑ Delta Force Weapons (United States). militaryfactory.com. [dostęp 2023-11-13]. (ang.).