Danuta Cały
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 182 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Danuta Cały z domu Błaszczyk (ur. 16 czerwca 1956 we Wrocławiu[1]) – polska lekkoatletka, wieloboistka, dwukrotna mistrzyni Polski.
Kariera[edytuj | edytuj kod]
Startowała w pięcioboju na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze, ale nie ukończyła konkurencji[2].
Zdobyła mistrzostwo Polski w pięcioboju na otwartym stadionie w 1978 i 1979 oraz wicemistrzostwo w 1976 i 1977[3]. Była halową mistrzynią Polski w pięcioboju w 1978 i 1979, wicemistrzynią w 1977, a także brązową medalistką w skoku wzwyż w 1980.
Zajęła 25. miejsce w pięcioboju w finale Pucharu Europy w wielobojach w 1975 w Bydgoszczy[1].
Trzykrotnie poprawiała rekord Polski w pięcioboju do wyniku 4284 punkty (30 lipca 1978 w Spale)[4].
Była zawodniczką Zagłębia Lubin.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 247. ISBN 83-902509-0-X.
- ↑ Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 176.
- ↑ Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011, s. 257 i 258. ISBN 978-83-934369-0-3.
- ↑ Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość – Sandomierz: 2007, s. 307.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Danuta Cały, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2012-10-11] (ang.).
- Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994. ISBN 83-902509-0-X.
- Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011. ISBN 978-83-934369-0-3.
|
nr – nie rozegrano
|