Danuta Błażejczyk

Danuta Błażejczyk
Imię i nazwisko

Danuta Elżbieta[a] Błażejczyk

Data i miejsce urodzenia

15 marca 1953
Puławy

Instrumenty

wokal

Gatunki

jazz, rock

Zawód

piosenkarka

Aktywność

od 1972

Odznaczenia
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Danuta Elżbieta[a] Błażejczyk z domu Cichowska (ur. 15 marca 1953 w Puławach) – polska piosenkarka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiowała na Wydziale Filologii Rosyjskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie i bibliotekarstwo na Uniwersytecie im. Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.

Zadebiutowała jako piosenkarka w 1972 w amatorskim zespole 31 Mil. Później współpracowała z formacją Fly, z którą śpiewała utwory rockowe i standardy jazzowe. W 1976 zwyciężyła w 7. Przeglądzie Wokalistów i Zespołów Muzycznych Lubelszczyzny w Świdniku, jednak zrezygnowała z nagrody, jaką był występ na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. W latach 1978–1979 była chórzystką w zespole Maryli Rodowicz, z którą koncertowała m.in. na Kubie i w Bułgarii[1].

W 1979 z własnym zespołem koncertowała w Szwajcarii i Finlandii. W 1985 uzyskała zawodowe uprawnienia estradowe oraz rozpoczęła współpracę z Włodzimierzem Korczem i Wojciechem Młynarskim – z ich piosenką „Taki cud i miód” zadebiutowała w 1985 występem na 22. KFPP w Opolu, na którym otrzymała nagrodę za indywidualność artystyczną[2][3]. Również w 1985 premierę miał album pt. Alicja Majewska: Piosenki Korcza i Młynarskiego, na którym zaśpiewała w chórkach (wraz z Grażyną Łobaszewską i Jorgosem Skoliasem). W 1986 wydała swój pierwszy solowy album pt. Danuta Błażejczyk: Taki cud i miód. Śpiewała w widowisku muzycznym Złe zachowanie wystawianym w Teatrze Rampa w Warszawie w reż. Andrzeja Strzeleckiego[2] oraz w kabaretach: Pod Egidą i Pod Spodem[4]. Odbyła trasę koncertową z zespołem Budka Suflera[5].

W 1986 otrzymała Srebrną Lirę (za wykonanie utworu „Serce nie jest wyspą samotną”) na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Bratysławie, poza tym nagrodę im. Karola Musioła i Bursztynową Paterę (za „Łagodne światło świtu”) na 23. KFPP w Opolu oraz nagrodę organizatorów (za „Nuty na szczęście”) na Międzynarodowym Festiwalu Przebojów w Rostocku[3][6]. Współpracowała z orkiestrami Big Warsaw Band i Alex Band oraz z muzykami jazzowymi, m.in. Andrzejem Jagodzińskim, Henrykiem Miśkiewiczem, Pawłem Perlińskim, Januszem Zabieglińskim. W 1988 wystąpiła w jubileuszowej trasie koncertowej Wojciecha Młynarskiego i zaśpiewała w koncercie dedykowanym artyście podczas 25. KFPP w Opolu[7]. W 2002 zaśpiewała piosenkę „Bonnie & Clyde” w programie Co nam w duszy gra w TVP oraz była jurorką w jednym z odcinków programu Droga do gwiazd w TVN.

25 maja 2011 podczas uroczystości w siedzibie Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego została odznaczona przez ministra Bogdana Zdrojewskiego Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[8].

24 maja 2023 odbył się w RDC benefis artystki pt. „Taki cud i miód”, podczas którego świętowała 70. urodziny. Udział w nim wzięli także inni artyści, m.in. Irena Santor, Monika Urlik z córką Jaśminą, Ludmiła Małecka, Małgorzata Nakonieczna, Karolina Błażejczyk, Andrzej Rybiński, Kamil Bijoś, Krzysztof Gwiazda i Mariusz Urbaniak[9]. W następnym miesiącu wystąpiła na jubileuszowym 60. KFPP w Opolu, gdzie wraz z Andrzejem Rybińskim wykonała jego piosenki: „Pocieszanka”, „Czas relaksu”, „Nie liczę godzin i lat”[10].

Wybrane nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • 1985 – KFPP w Opolu – Nagroda Specjalna Jury za indywidualność artystyczną piosenka „Taki cud i miód” / W.Korcz, W.Młynarski /.
  • 1986 – KFPP – I nagroda „Łagodne światło świtu” / W.Korcz, W.Młynarski / oraz Nagroda im.Karola Musioła.
  • 1986 – Międzynarodowy Festiwal Bratysławska Lira 86 w Bratysławie II nagroda / Srebrna Lira / za interpretację piosenki „Serce nie jest wyspą samotną” /W.Korcz, W.Młynarski /
  • 1986 – Międzynarodowy Festiwal OIRT Warszawa – III nagroda „Samba blond” / R.Szeremeta, W.Młynarski /
  • 1987 – KFPP – II nagroda- piosenka „Nuty na szczęście” / R.Szeremeta, J.Has/
  • 1988 – KFPP -Nagroda Stowarzyszenia Muzyków Rozrywkowych STOMUR, za interpretację piosenki „Moja broń serdeczna" /A.Maliszewski W.Młynarski/
  • 1989 – KFPP nagroda za interpretację piosenki „Concorde" /Z.Górny ,J.Wołek/ * 1991 – nagroda za interpretację piosenki „Moja cierpliwość” / J.Koman. W.Młynarski/

Wybrane wydarzenia[edytuj | edytuj kod]

  • 1992 – premiera recitalu Na krawędzi nocy i dnia nagranego dla TVP1 z udziałem Ryszarda Rynkowskiego i Zbigniewa Wodeckiego
  • 1994 – premiera musicalu „Nunsense” z muzyką Dana Goggina w „Teatrze na Woli” w Warszawie /rola Siostry Hubert/
  • 1996 – premiera płyty „Tak trochę o miłości” wydanej przez KOCH INTERNATIONAL
  • 1997 – premiera musicalu „FAME” Davida de Silvy i Steviego Margoshes /rola Miss Shermann/ w Teatrze Powszechnym w Radomiu i Teatrze Komedia w Warszawie
  • 1998 – udział w nagraniu płyty z piosenkami z musicalu „FAME"/Pomaton EMI; ScenaFM/
  • 1998 – premiera programu telewizyjnego z kolędami „A gwiazda szła przed nimi” nagranego w Jerozolimie dla TVP1 z udziałem Ryszarda Rynkowskiego
  • 2008 – premiera spektaklu Moniuszkowo /reż. Barbara Dziekan, dialogi Ernest Bryll/opartego na 27 pieśniach St.Moniuszki

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

  • 2008: CD Dla Ciebie jestem sobą-The Best wyd.MTJ
  • 2005: CD Gershwin-Summertime
  • 2003: Tak to ja (wyd. wspólnie przez Carla Production, PTK Centertel – operatora sieci IDEA, Polskie Radio,TVP2 i Pocztę Polską PRCD 348, premiera 10 czerwca)
  • 2002: Co w sercu gra (DB 091-2 Bogdan Studio, CARLA Production Universal Poland, premiera 18 lipca)
  • 1999: CD I Love Gershwin, wyd. Jazz Forum Rec.
  • 1999: CD Gershwin-The Man I Love, Bogdan Studio B-015
  • 1997: CD Tak trochę o miłości, wyd. KOCH International 33914-2
  • 1986: LP Danuta Błażejczyk: Taki cud i miód, wyd. Polskie Nagrania/Muza SX 2322

Inne płyty[edytuj | edytuj kod]

  • CD Ryszard Rynkowski, Danuta Błażejczyk: A gwiazda szła przed nimi (Bogdan Studio, B-017)
  • CD FAME – The Musical (Pomaton EMI, 7243 4 96232 2 4)
  • CD Święty Mikołaj z tektury (SelleS Enterprises, SELL 027)
  • CD Evergreens 20 lat Górny Orchestra GP 0297
  • CD KOCH NEWS 1/97 (KOCH International Poland)
  • CD POKEMON Złap je wszystkie (KOCH Int. Poland)
  • CD Kolędy i pastorałki Złota kolekcja (Pomaton EMI)
  • CD Alex Band - Gold (KOCH Int. Poland)
  • CD Mamine kołysanki (Pomaton EMI)
  • CD Wojciech Młynarski: Prawie całość (Polskie Radio/Pomaton EMI)
  • CD Jonasz Kofta: Jonasz Kofta (Polskie Radio PRCD 321-325)
  • CD Piosenki na Święta (Sony Music Entertainment Poland 514844)
  • CD Andrzej Zaucha: C'est la vie (Polskie Radio 2004 PRCD 471-475)
  • 1988 LP Big Warsaw Band: Summertime – The Best of George Gershwin (Wifon LP 129)
  • 1987 LP Włodzimierz Korcz – Moje piosenki (Muza SX-2535)
  • 1986 LP Kolędy (Pronit PLP-0017)
  • 1985 LP Opole '85 (Muza SX-2246)
  • LP Wyssane z palca – Piosenki Jana Brzechwy (Tonpress SX-T-139)

Wybrane piosenki[edytuj | edytuj kod]

Dla dzieci[edytuj | edytuj kod]

  • Natka - szczerbatka
  • Szpak i sowa

Filmografia[11][edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Na stronie internetowej ZAiKS (online.zaiks.org.pl) w wyszukiwarce utworów D. Błażejczyk.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Joanna Nojszewska: Kobiety, które śpiewały Młynarskiego. Wydawnictwo Marginesy, 2024, s. 156. ISBN 978-83-67859-92-9.
  2. ↑ a b Michał Ostrowski, Młynarski. Światowe życie, Wydawnictwo Szelest, 2022, s. 95, ISBN 978-83-65381-34-7.
  3. ↑ a b Sylwia Gawłowska: Festiwalowe podium. Krajowy Festiwal Polskiej Piosenki w Opolu 1963–2017 we wspomnieniach artystów. 2018, s. 85–86. ISBN 978-83-938344-7-1.
  4. ↑ >Joanna Nojszewska: Kobiety, które śpiewały Młynarskiego. Wydawnictwo Marginesy, 2024, s. 162. ISBN 978-83-67859-92-9.
  5. ↑ Joanna Nojszewska: Kobiety, które śpiewały Młynarskiego. Wydawnictwo Marginesy, 2024, s. 163. ISBN 978-83-67859-92-9.
  6. ↑ Joanna Nojszewska: Kobiety, które śpiewały Młynarskiego. Wydawnictwo Marginesy, 2024, s. 160–161. ISBN 978-83-67859-92-9.
  7. ↑ Joanna Nojszewska: Kobiety, które śpiewały Młynarskiego. Wydawnictwo Marginesy, 2024, s. 161–162. ISBN 978-83-67859-92-9.
  8. ↑ Wręczenie medali „Gloria Artis”. mkidn.gov.pl, 25 maja 2011. [dostęp 2011-06-22].
  9. ↑ „Taki Cud i Miód”. Jubileuszowy koncert Danuty Błażejczyk w RDC [online], „Taki Cud i Miód”. Jubileuszowy koncert Danuty Błażejczyk w RDC - Radio dla Ciebie [dostęp 2023-08-20] (pol.).
  10. ↑ Telewizja Polska S.A, Andrzej Rybiński i Danuta Błażejczyk – „Pocieszanka”, „Czas relaksu”, „Nie liczę godzin i lat” [online], festiwalopole.tvp.pl [dostęp 2023-08-20] (pol.).
  11. ↑ Danuta Błażejczyk w bazie filmpolski.pl

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wolański R., Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej, Warszawa 1995, Agencja Wydawnicza MOREX, ISBN 83-86848-05-7, tu hasło Błażejczyk Danuta, s. 19.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Danuta_Błażejczyk&oldid=72304662”