Daniela Buza
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| doktor habilitowany[1] nauk chemicznych | |
| Specjalność: chemia organiczna | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Uczelnia | |
| Okres zatrudn. | 1955-2000 |
| Kierownik Zakładu Chemii Organicznej | |
| Odznaczenia | |
 | |
Daniela Buza (ur. 25 sierpnia 1930, zm. 30 października 2008 w Warszawie) – polska chemiczka, doktor habilitowany inż. Politechniki Warszawskiej.
Ukończyła Liceum im. Narcyzy Żmichowskiej. W latach 1950-1954 studiowała w Zakładzie Chemii Organicznej Politechniki Warszawskiej, pracę magisterską obroniła pod kierunkiem prof. dr. hab. Wandy Polaczkowej. W 1964 obroniła pracę doktorską „Sprzężenie i orientacja w układzie 1,2,3-trójfenylobenzenu” także pod opieką profesor Polaczkowej. Rozprawę habilitacyjną „Badanie przebiegu reakcji soli 1,3-ditioliowych z odczynnikami nukleofilowymi” złożyła w 1981. Pracując na Wydziale Chemii osiągnęła tytuł profesora nadzwyczajnego o specjalności chemia organiczna. Od 1983 do 1987 i od 1991 do przejścia na emeryturę w 2000 zajmowała stanowisko kierownika studium doktoranckiego, równolegle w latach 1993-1998 pełniła funkcję kierownika Zakładu Chemii Organicznej.
Daniela Buza była autorką i współautorką wielu podręczników akademickich oraz publikacji dotyczących chemii organicznej. Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi.[2][3]
Została pochowana na cmentarzu Bródnowskim (kw. 43E-6-7).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dr hab. inż. Daniela Buza, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2019-04-07].
- ↑ Pro Memoria, Kronika Warszawy 2008, 4 (139) s.83. [dostęp 2015-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-04)].
- ↑ Wykaz profesorów i docentów Politechniki Warszawskiej zmarłych w latach 2000-2010, Buza Daniela