Daniel Bacquelaine
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 30 października 1952 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | lekarz, samorządowiec, polityk |
| Partia | |
Daniel Marie Alain Bacquelaine (ur. 30 października 1952 w Liège[1]) – belgijski i waloński lekarz, samorządowiec oraz polityk, wieloletni parlamentarzysta, od 2014 do 2020 minister na szczeblu federalnym.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył studia medyczne na Université de Liège, kształcił się następnie w Bordeaux, uzyskując specjalizację w zakresie mezoterapii. Zaangażował się w działalność polityczną w ramach walońskich liberałów z Partii Reformatorsko-Liberalnej, współtworząc z nią później Ruch Reformatorski i stając w 2008 na czele partyjnych struktur w prowincji Liège. W 1982 wybrany na radnego Chaudfontaine, w 1988 dołączył do miejskiej egzekutywy jako echevin odpowiadający m.in. za finanse i sport. W 1992 objął urząd burmistrza, z powodzeniem ubiegając się o wybór na kolejne kadencje[2].
W 1994 po raz pierwszy został członkiem Izby Reprezentantów, gdy w trakcie kadencji zastąpił Jeana Gola. Uzyskiwał reelekcję w wyborach w 1995, 1999, 2003, 2007, 2010, 2014[1] i 2019[3].
11 października 2014 powołany na stanowisko ministra ds. emerytur w koalicyjnym rządzie federalnym, na czele którego stanął Charles Michel[4]. Pozostał na tej funkcji, gdy w październiku 2019 urząd premiera przejściowego gabinetu objęła Sophie Wilmès[5], a także w marcu 2020, gdy Sophie Wilmès utworzyła swój drugi rząd[6]. Zakończył urzędowanie w październiku 2020.
Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Leopolda i Krzyżem Kawalerskim Orderu Korony[1]. Daniel Bacquelaine jest żonaty, ma troje dzieci[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Daniel Bacquelaine. lachambre.be. [dostęp 2021-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-22)]. (fr.).
- ↑ a b Nota biograficzna na stronie prywatnej. [dostęp 2014-10-11]. (fr.).
- ↑ Voici les élus qui composent la Chambre. lavenir.net, 27 maja 2019. [dostęp 2014-06-02]. (fr.).
- ↑ Wie is wie in de regering-Michel?. standaard.be, 10 października 2014. [dostęp 2014-10-11]. (niderl.).
- ↑ Koning Filip benoemt Sophie Wilmès tot premier. hln.be, 27 października 2019. [dostęp 2019-10-28]. (niderl.).
- ↑ Prestation de serment du nouveau gouvernement fédéral. belgium.be, 17 marca 2020. [dostęp 2020-03-17]. (fr.).