D. Boon

D. Boon
ilustracja
Imię i nazwisko

Dennes Dale Boon

Data i miejsce urodzenia

1 kwietnia 1958
San Pedro

Data i miejsce śmierci

22 grudnia 1985
Tucson

Instrumenty

gitara, gitara basowa, śpiew, keyboard

Gatunki

punk, rock alternatywny, hardcore punk

Zawód

muzyk, autor tekstów, producent

Aktywność

1978—1985

Wydawnictwo

SST
New Alliance

Powiązania

Minutemen
The Reactionaries

D. Boon, właściwie Dennes Dale Boon (ur. 1 kwietnia 1958 w San Pedro, zm. 22 grudnia 1985 w Tucson) – amerykański muzyk, wokalista, autor tekstów i gitarzysta, współzałożyciel zespołu Minutemen, wcześniej aktywny na scenie muzycznej jako członek formacji The Reactionaries.

Został umieszczony na 89. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów wszech czasów magazynu Rolling Stone[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Młodość[edytuj | edytuj kod]

Dennes Boon urodził się w San Pedro na przedmieściach Los Angeles w stanie Kalifornia 1 kwietnia 1958. Ojciec muzyka, weteran wojenny, był konserwatorem pracującym w serwisie Buick (m.in. montował tam radia). Rodzina Boon mieszkała w starych powojennych barakach zaadaptowanych na publiczne schronisko[2]. Jako nastolatek Boon zaczął malować, podpisując swoje prace „D. Boon”, gdyż „D.” było potocznym określeniem marihuany; ponadto pseudonim pochodził od Daniela Boone’a i E. Blooma, wokalisty i gitarzysty formacji Blue Öyster Cult[3].

Minutemen[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Minutemen.

Boon założył Minutemen w styczniu 1980 wraz z kolegą ze szkoły, basistą Mikiem Wattem, zespół miał być kontynuacją dokonań artystycznych amatorskiego zespołu The Reactionaries, rozwiązanego pod koniec 1979. Do muzyków w lipcu 1980 dołączył były perkusista The Reactionaries, George Hurley.

Za najbardziej wartościowy album zespołu uważa się Double Nickels on the Dime, na którym według obserwatorów D. Boon doszedł do perfekcji w sferze pisania tekstów i grania na gitarze[4]. Boon udzielał się we wszystkich nagraniach zespołu.

Śmierć[edytuj | edytuj kod]

22 grudnia 1985 D. Boon zginął w wypadku samochodowym na trasie I-10 w pobliżu Tucson w Arizonie, tuż przy granicy stanu Kalifornia[5]. Muzyk cierpiał na gorączkę i ból głowy, dlatego w momencie wypadnięcia samochodu z drogi leżał na tylnym siedzeniu pojazdu nieprzypięty pasami bezpieczeństwa. Gitarzysta wypadł przez tylne drzwi i zginął na miejscu z powodu złamania kręgosłupa. Minutemen został natychmiastowo po śmierci Boona rozwiązany, niemniej Watt i Hurley weszli w następnym roku w skład grupy Firehose. 2 lata po śmierci Boona, w 1987, wydany został album koncertowy Ballot Result[6].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Dyskografia Minutemen.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Michael Azerrad: Our Band Could Be Your Life: Scenes From the American Indie Underground 1981–1991. Little Brown, 2001.