Czwarty gabinet Roberta Menziesa

Czwarty gabinet Roberta Menziesa
 Australia
Ilustracja
Premier Robert Menzies
Premier

Robert Menzies

Partie

Liberalna Partia Australii
Partia Agrarna

Kadencja

od 19 grudnia 1949
do 11 maja 1951

Poprzedni

Drugi gabinet Bena Chifleya

Następny

Piąty gabinet Roberta Menziesa

Czwarty gabinet Roberta Menziesa (ang. Fourth Menzies Ministry) – trzydziesty piąty gabinet federalny Australii, urzędujący od 19 grudnia 1949 do 11 maja 1951 roku. Był gabinetem koalicyjnym, tworzonym przez Liberalną Partię Australii (LPA) i Partię Wiejską (CP).

Stanowił pierwszy gabinet z udziałem LPA od powstania tej partii w 1945, jednak część jego członków, w tym sam premier, posiadała już doświadczenie rządowe wyniesione z gabinetów poprzedniej głównej australijskiej partii prawicowej - Partii Zjednoczonej Australii. To również pierwszy w dziejach Australii gabinet federalny z udziałem kobiety, którą była Enid Lyons, wdowa po byłym premierze Josephie Lyonsie.

Okoliczności powstania i dymisji[edytuj | edytuj kod]

Gabinet został sformowany po przeprowadzonych w grudniu 1949 federalnych wyborach parlamentarnych, w których rządząca dotąd Australijska Partia Pracy (ALP) zachowała kontrolę nad Senatem, lecz straciła większość w Izbie Reprezentantów na rzecz koalicji LPA-CP. Zgodnie z australijskim prawem konstytucyjnym o obsadzie stanowiska premiera decyduje układ sił w Izbie, stąd misję tworzenia rządu otrzymał Robert Menzies.

Już od roku 1950 Menzies dążył do przejęcia kontroli nad całym parlamentem poprzez celowe wprowadzanie pod obrady projektów ustaw, które były skrajnie niezgodne z poglądami ALP, a zarazem społecznie popularne, i tym samym mogły doprowadzić do klinczu między obiema izbami a w takiej sytuacji premier Australii może poprosić gubernatora generalnego o tzw. podwójne rozwiązanie, czyli zarządzenie przedterminowych wyborów, w których wyłonieni zostaną wszyscy członkowie Izby i (inaczej niż przy zwykłych wyborach) cały skład Senatu, a nie tylko jego połowa. Ostatecznie sytuacja taka nastąpiła w 1951 roku. W przeprowadzonych pod koniec kwietnia wyborach koalicja, zgodnie z planem Menziesa, wygrała w obu izbach, a on sam powołał następnie swój piąty gabinet.

Skład[edytuj | edytuj kod]

stanowisko osoba partia od do
premier Robert Menzies LPA 19 grudnia 1949 11 maja 1951
minister skarbu Arthur Fadden CP 19 grudnia 1949 11 maja 1951
minister obrony Eric Harrison LPA 19 grudnia 1949 25 października 1950
Philip McBride LPA 25 października 1950 11 maja 1951
minister ds. powojennej odbudowy Eric Harrison LPA 19 grudnia 1949 17 marca 1950
minister ds. terytoriów zewnętrznych Percy Spender LPA 19 grudnia 1949 26 kwietnia 1951
Richard Casey LPA 26 kwietnia 1951 11 maja 1951
minister spraw zagranicznych Percy Spender LPA 19 grudnia 1949 26 kwietnia 1951
Richard Casey LPA 26 kwietnia 1951 11 maja 1951
minister pracy i służby zasadniczej Harold Holt LPA 19 grudnia 1949 11 maja 1951
minister imigracji Harold Holt LPA 19 grudnia 1949 11 maja 1951
minister gospodarki i rolnictwa John McEwen CP 19 grudnia 1949 11 maja 1951
minister robót publicznych i mieszkalnictwa Richard Casey LPA 19 grudnia 1949 11 maja 1951
minister zaopatrzenia i rozwoju Richard Casey LPA 19 grudnia 1949 17 marca 1950
minister rozwoju narodowego Richard Casey LPA 17 marca 1950 11 maja 1951
minister kierujący Związkową Organizacją Badań Naukowych i Przemysłowych Richard Casey LPA 23 marca 1950 11 maja 1951
minister spraw wewnętrznych Phillip McBride LPA 19 grudnia 1949 25 października 1950
Eric Harrison LPA 25 października 1950 11 maja 1951
prokurator generalny John Spicer LPA 19 grudnia 1949 11 maja 1951
minister handlu i ceł Neil O’Sullivan LPA 19 grudnia 1949 11 maja 1951
minister transportu Howard Beal LPA 19 grudnia 1949 17 marca 1950
minister zaopatrzenia Howard Beal LPA 17 marca 1950 11 maja 1951
minister informacji Howard Beal LPA 19 grudnia 1949 11 maja 1951
minister żeglugi i paliw

(od 17 marca 1950 minister paliw, żeglugi i transportu)

George McLeay LPA 19 grudnia 1949 11 maja 1951
minister poczty Larry Anthony CP 19 grudnia 1949 11 maja 1951
wiceprzewodniczący Federalnej Rady Wykonawczej Enid Lyons LPA 19 grudnia 1949 7 marca 1951
Robert Menzies LPA 7 marca 1951 11 maja 1951
minister zdrowia Earle Page CP 19 grudnia 1949 11 maja 1951
minister lotnictwa cywilnego Thomas White LPA 19 grudnia 1949 11 maja 1951
minister sił powietrznych Thomas White LPA 19 grudnia 1949 11 maja 1951
minister marynarki wojennej Josiah Francis LPA 19 grudnia 1949 11 maja 1951
minister wojsk lądowych Josiah Francis LPA 19 grudnia 1949 11 maja 1951
minister służb społecznych Bill Spooner LPA 19 grudnia 1949 11 maja 1951
minister ds. repatriacji Walter Cooper LPA 19 grudnia 1949 11 maja 1951

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]