Czesław Osękowski
 Czesław Osękowski i Kazimierz Marcinkiewicz | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| profesor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: historia powszechna po II wojnie światowej, historia współczesna Polski, nauki polityczne | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | 1983 |
| Habilitacja | 5 czerwca 1995 |
| Profesura | 28 marca 2000 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Zielonej Górze |
| Odznaczenia | |
 | |
Czesław Osękowski (ur. 1951 w Gubinie) – polski historyk, politolog, specjalizujący się w historii powszechnej po II wojnie światowej, historii współczesnej Polski oraz naukach politycznych; nauczyciel akademicki związany z Uniwersytetem Zielonogórskim i jego rektor w latach 2005-2012.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w 1951 roku w Gubinie, gdzie ukończył szkołę podstawową. W Lubsku ukończył Liceum Pedagogiczne. Jest synem leśniczego, pracującego w Stargardzie Gubińskim. Po pomyślnie zdanym egzaminie maturalnym w 1970 roku, rozpoczął studia politologiczne na Uniwersytecie Wrocławskim, które ukończył w 1975 roku magisterium[1]. Na uczelni tej uzyskał w 1983 roku stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie politologii. W tym samym roku rozpoczął pracę zawodową w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Zielonej Górze (od 2001 roku Uniwersytet Zielonogórski), przechodząc tam przez wszystkie stopnie zawodowe od adiunkta przez profesor nadzwyczajnego po profesora zwyczajnego w 2001 roku[2]. Stopień naukowy doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie historii otrzymał w 1995 roku Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu na podstawie rozprawy Społeczeństwo Polski Zachodniej i Północnej w latach 1945–1956[3]. W 2000 roku otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych[4].
Poza działalnością naukowo-dydaktyczną pełnił szereg funkcji organizacyjnych na Uniwersytecie Zielonogórskim. W latach 1994–1999 był zastępcą dyrektora do spraw naukowych, a następnie od 1999 do 2002 roku dyrektorem Instytutu Historii UZ. Piastował także urząd dziekana Wydziału Humanistycznego UZ. W 2005 roku został wybrany na stanowisko rektora tej uczelni, które piastował przez dwie kadencje do 2012 roku[2]. Podczas jego rządów udało mu się m.in. zdobyć pieniądze na budowę nowego gmachu dla Biblioteki Głównej i Parku Naukowo-Technologicznego w Nowym Kisielinie[5].
Za swoją działalność był wielokrotnie nagradzany. Dziewięciokrotnie otrzymywał nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W 2001 r. otrzymał nagrodę historyczną tygodnika „Polityka”. W 1999 r. otrzymał doroczną nagrodę prezydenta Zielonej Góry. Jest także honorowym obywatelem gminy Gubin oraz miasta i gminy Lubsko. W latach 2012–2014 kierował Zespołem ds. Połączenia Miasta Zielona Góra z Gminą Zielona Góra w jeden samorząd terytorialny. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, odznaką honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej” i „Zasłużony dla Archiwistyki Polskiej” oraz medalem „Zasłużony dla Województwa Lubuskiego”[2]. W 2003 został członkiem Komitetu Nauk Historycznych PAN.
W latach 1983–1985 był zastępcą kierownika wydziału ideologicznego KW PZPR[6]. W latach 1980–1983 pracując w strukturach ówczesnej władzy współdziałał z NSZZ „Solidarność” w Gubinie i Gminie Gubin m.in. merytorycznie i finansowo wspierał działalność Związku i osoby internowane w stanie wojennym (Źródło: Pisemne oświadczenie Jerzego Pogłodzińskiego z marca 2007 roku, przewodniczącego Międzyzakładowej Miejskiej Komisji Koordynacyjnej NSZZ „Solidarność” w Gubinie w latach 1980–1981, internowanego w stanie wojennym)[potrzebny przypis].
W latach 2021-2023 był przewodniczącym Komitetu Honorowego Jubileuszu 800-lecia powstania Zielonej Góry i 700-lecia uzyskania praw miejskich[7][8].
Dorobek naukowy[edytuj | edytuj kod]
W pracy naukowej zajmuje się tematyką związaną z pograniczem i stosunkami polsko-niemieckimi w XX wieku, dziejami ziemi lubuskiej, historią polityczną Polski i powszechną XX wieku, integracją europejską. Jest autorem 8 książek, ponad stu artykułów naukowych oraz dziewięciu redakcji prac zbiorowych. Dotychczas wypromował siedemnastu doktorów z zakresu historii i politologii[2]. Do jego ważniejszych publikacji należą[9]:
- Pionierzy w mundurach na Ziemi Lubuskiej, Zielona Góra 1985.
- Ziemie Zachodnie i Północne Polski w okresie stalinowskim, Zielona Góra 1999.
- Dziesięć lat transformacji ustrojowej w Polsce, Zielona Góra 2000.
- Referendum 30 czerwca 1946 roku w Polsce, Warszawa 2000.
- Wybory do sejmu z 19 stycznia 1947 roku w Polsce, Poznań 2000.
- Polska w Unii Europejskiej, Zielona Góra 2003.
- Z dziejów Ziemi Lubuskiej po drugiej wojnie światowej, Zielona Góra 2005.
- Ziemie Odzyskane w latach 1945–2005 : społeczeństwo, władza, gospodarka, Zielona Góra 2006.
- Stan wojenny na Ziemi Lubuskiej, Zielona Góra 2009.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tomasz Czyżniewski, Czesław Osękowski – Historyk kolekcjoner [online], Gazeta Lubuska, 13 lutego 2009 [dostęp 2012-04-18] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-07].
- ↑ a b c d Życiorys na stronie Uniwersytetu Zielonogórskiego.. uz.zgora.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-05)]. [on-line] [dostęp 2012-04-19].
- ↑ Społeczeństwo Polski zachodniej i północnej w latach 1945–1956 w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2012-04-18].
- ↑ Prof. Czesław Osękowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2012-04-21].[martwy link]
- ↑ Informacja na oficjalnej stronie BG UZ [on-line] [dostęp 2012-04-18].
- ↑ Katalog kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL [online], Biuletyn Informacji Publicznej IPN [dostęp 2015-07-03].
- ↑ JM Rektor UZ w Komitecie Honorowym Obchodów Jubileuszu miasta Zielona Góra | Serwis Informacyjny Uniwersytetu Zielonogórskiego [online], www.infoserwis.uz.zgora.pl [dostęp 2024-02-02].
- ↑ 800 lat Zielonej Góry. Powołano jubileuszowy komitet [online], Radio Zielona Góra, 9 lutego 2021 [dostęp 2024-02-01] (pol.).
- ↑ Dane na podstawie katalogu BN w Warszawie.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Życiorys na stronie Uniwersytetu Zielonogórskiego. uz.zgora.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-05)].
- Prof. dr hab. Czesław Osękowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2012-04-21].[martwy link]