Czesław Murczyński
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Profesor nauk medycznych | |
| Specjalność: radiologia | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | 1925 – wszechnauk lekarskich |
| Profesura | nadzw. 1947, zw. 1950 |
| Polska Akademia Nauk | |
| Status | Komitet Nauk Medycznych |
| Praca naukowo-dydaktyczna | |
| uczelnia | Pomorska Akademia Medyczna im. gen. Karola Świerczewskiego w Szczecinie |
| Wydział | Lekarski |
| dyrektor | |
| Instytut | Radiologii |
| Odznaczenia | |
   | |
Czesław Murczyński, Teofil Blühbaum (ur. 2 września 1900 w Krakowie, zm. 27 grudnia 1971 w Szczecinie) – polski lekarz-radiolog, profesor oraz rektor Pomorskiej Akademii Medycznej im. gen. Karola Świerczewskiego w Szczecinie, twórca drugiego w Polsce Ośrodka Izotopowego (1957) oraz Oddziału Radioterapii (1964), członek Komitetu Nauk Medycznych PAN[1]
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiował medycynę na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego, otrzymując w roku 1925 dyplom doktora wszechnauk lekarskich. W latach 1926–1930 przebywał w Berlinie, specjalizując się w dziedzinie radiologii. Po powrocie do Krakowa pracował jako rentgenolog (zob. aparat rentgenowski, zdjęcie rentgenowskie, promieniowanie i medycyna) w Okręgowym Związku Kas Chorych, a w kolejnych latach w[1]:
- 1934–1939 – Klinice Neurologii UJ (asystent, kierownik pracowni rentgenowskiej),
- 1939–1941 – poliklinice w Łucku (Wołyń), jako lekarz radiolog,
- 1941–1942 – Szpitalu Miejskim w Krakowie (lekarz radiolog),
- 1944–1948 – UMCS w Lublinie (kierownik Katedry Radiologii i prodziekan Wydziału Lekarskiego)
- 1948–1974 – Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie.
Był organizatorem i kierownikiem Katedry i Zakładu Radiologii PAM oraz dyrektorem Instytutu Radiologii. W latach 1948–1950 pełnił funkcję dziekana Wydziału Lekarskiego, a w latach 1950–1953 – rektora uczelni.
Był członkiem m.in.[1]:
- Komitetu Nauk Medycznych PAN
- Szczecińskiego Towarzystwa Naukowego
- Polskiego Towarzystwa Radiologicznego (założyciel i wieloletni kierownik oddziału szczecińskiego, wiceprezes Zarządu Głównego),
- International Roentgen Society,
- Gesellchaft für Medizinisch Radiologie der DDR (członek honorowy),
- redakcji czasopism fachowych, m.in. Rediologie Diagnostica (NRD.
Był pierwszym na świecie lekarzem, który – już w roku 1924 – zastosował preparaty toru do diagnostyki radiologicznej. Utworzył w roku 1957, w kierowanej przez siebie katedrze, Ośrodek Izotopowy (drugi tego rodzaju ośrodek w Polsce), a w roku 1964 – Oddział Radioterapii[1].
Jest autorem kompendium Zarys rentgenologii klinicznej (1947), dwutomowego podręcznika Rentgenologia kliniczna (1952), przetłumaczonego na język rosyjski, oraz 88 artykułów naukowych[1].
Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski[1]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski 1952)[2]
- odznaka „Za wzorową pracę w służbie zdrowia” (1951)[3]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)[4]
- nagroda Ministra Zdrowia za szczególne osiągnięcia w pracy naukowej[1]
- nagroda naukowa Prezydium MRN w Szczecinie[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h Murczyński Czesław. W: Tadeusz Białecki (red.nacz.): Encyklopedia Szczecina. Wyd. 1. T. 1: A–O. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, Instytut Historii. Zakład Historii Pomorza Zachodniego, 1999, s. 633. ISBN 83-87341-45-2. (pol.).
- ↑ M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1104
- ↑ M.P. z 1953 r. nr 64, poz. 785
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 104, poz. 1411