Czesław Jastrzębiec-Kozłowski

Czesław Jastrzębiec-Kozłowski (ur. 31 grudnia 1894 w Krzemieńcu, zm. 14 czerwca 1956 we Włochach k. Warszawy) – polski tłumacz, poeta i esperantysta.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Michała Kazimierza Kozłowskiego h. Jastrzębiec i Zofii z Zelenayów. Ukończył gimnazjum filologiczne w Kijowie. Był autorem wielu nieopublikowanych prac z dziedziny filozofii. Wskutek upadku z konia w młodości był przez całe życie niepełnosprawny. Tłumaczył z wielu języków, zajmował się lingwistyką i filozofią mesjanistyczną Józefa Hoene-Wrońskiego, tworzył poezje, od roku 1927 był zaprzyjaźniony z Jerzym Braunem. Został członkiem i wiceprezesem Towarzystwa im. Hoene-Wrońskiego. Był też członkiem PEN Clubu.

Podczas II wojny światowej został wprowadzony przez Jerzego Brauna do konspiracyjnej „Unii”.

Od 8 września 1926 był mężem Zofii z Hulanickich (1902–1984).

Pochowany na cmentarzu Parafii Świętych Teresy od Dzieciątka Jezus i Męczenników Rzymskich w Warszawie-Włochach (sektor C2-7-17)[1].

Autorzy dzieł tłumaczonych przez Czesława Jastrzębiec-Kozłowskiego[edytuj | edytuj kod]

    • Z języka angielskiego:

Ponadto tłumaczył z języka angielskiego powieści sensacyjne autorów: May Sinclair, Sydney Horler, E. Phillips Oppenheim, W.B. Maxwell.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Cmentarz Parafii Świętych Teresy od Dzieciątka Jezus w Warszawie-Włochach - wyszukiwarka osób pochowanych [online], warszawawlochy.grobonet.com [dostęp 2023-08-17].
  2. Notatki kulturalne. Odznaczenia jugosłowiańskie dla Polaków. „Dzień Bydgoski”. Rok VI, nr 249, s. 4, 1 listopada 1934. Bydgoszcz. [dostęp 2023-08-17]. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 378. [dostęp 2023-08-17].
  • Bolesław Józef Gawecki: Wroński i o Wrońskim: Katalog prac filozoficznych Hoene Wrońskiego oraz literatury dotyczącej jego osoby i filozofii, Polska Akademia Nauk. Komitet Filozoficzny. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1958.

Źródło[edytuj | edytuj kod]