Czesław Blicharski
 | |
 major | |
| Data i miejsce urodzenia | 5 lipca 1918 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 21 marca 2015 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
         | |
.svg){kind=small}
Czesław Eugeniusz Blicharski (ur. 5 lipca 1918 w Tarnopolu, zm. 21 marca 2015 w Zabrzu[1]) – plutonowy bombardier Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii, po wojnie kolekcjoner i historyk amator opisujący dzieje Tarnopola.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Michała, kolejarza, i Zuzanny zd. Pacior. Ukończył Szkołę Ćwiczeń przy Państwowym Seminarium Nauczycielskim Męskim im. Henryka Sienkiewicza w Tarnopolu, a następnie II Państwowe Gimnazjum im. Juliusza Słowackiego w Tarnopolu. W 1936 roku podjął studia prawnicze na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, przerwane napaścią niemiecko-rosyjską na Polskę. W jesieni 1939 roku próbował wraz z trzema braćmi przedostać się na Węgry, ale został aresztowany przez NKWD i zesłany do łagru koło Archangielska, a następnie do Workuty. Zwolniony po układzie Sikorski-Majski. W czasie wojny służył w dywizjonie 300, biorąc udział w wielu lotach bojowych nad Niemcami. Uczestniczył także w zrzutach żywności dla Holendrów (Operacja Manna) i w bombardowaniu Drezna. Ostatnim lotem było bombardowanie kwatery Hitlera w Alpach. Jego kolegą z tych czasów był późniejszy aktor Mieczysław Pawlikowski[2][3].
Po wojnie dokończył studia prawnicze w Anglii wyemigrował do Argentyny, w 1956 powrócił do Polski. Po zakończeniu pracy zawodowej w 1978 zajął się pisaniem historii Tarnopola i polski Kresów Wschodnich. Wraz z żoną Kazimierą Blicharską jest autorem obszernego „Archiwum Tarnopolskiego” przekazanego Bibliotece Jagiellońskiej[4]. W 2014 otrzymał nagrodę Kustosz Pamięci Narodowej[5].
Pochowany na cmentarzu parafialnym w Zabrzu-Biskupicach[6].
.jpg)
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2008)[7][8].
- Krzyż Walecznych
- Medal Lotniczy (trzykrotnie)
- Medal Wojska
- Krzyż Zesłańców Sybiru
- Gwiazda za Wojnę 1939–1945
- Medal Obrony
- Medal Wojny 1939–1945
- Gwiazda Francji i Niemiec
- Polowy Znak Bombardiera nr 116[9]
Jego bratem był m.in. Wacław Blicharski.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ MCH: W Zabrzu zmarł major Czesław Blicharski, lotnik 300. Dywizjonu Bombowego "Ziemi Mazowieckiej". dziennikzachodni.pl, 2015-03-23. [dostęp 2015-03-23]. (pol.).
- ↑ Tadeusz Isakowicz-Zaleski, Na ścieżkach historii, Kraków 2015, s. 140-141, ISBN 978-83-62971-14-5.
- ↑ Żegnamy lotnika Dywizjonu 300 [online], dlapilota.pl [dostęp 2023-11-16] (pol.).
- ↑ Archiwum Tarnopolskie Rodziny Blicharskich
- ↑ Kustosz Pamięci Narodowej 2014. ipn.gov.pl. [dostęp 2018-03-01].
- ↑ Bartosz Pudełko, Zmarł Czesław Blicharski. Pogrzeb majora Blicharskiego [online].
- ↑ Informacja o nadaniu orderu. [dostęp 2014-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-25)].
- ↑ Wizyta Prezydenta RP w Krakowie. [dostęp 2010-11-18].
- ↑ Zmarł Czesław Blicharski. Pogrzeb majora Blicharskiego. naszemiasto.pl. [dostęp 2015-03-31].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Archiwum Tarnopolskie Rodziny Blicharskich
- Biografia Czesława Blicharskiego
- Zdjęcia Dywizjonu 300
- Wywiad z Czesławem Blicharskim
Uwaga: Domyślnym kluczem sortowania będzie „Blicharski_Czesław” i zastąpi on wcześniej wykorzystywany klucz „Blicharski, Eugeniusz”.