Czasław Klonimirović
 | |
| Władca Serbii | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | ostatni władca Serbii |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Ojciec | |
Czasław Klonimirović (serb.: Часлав Клонимировић, Časlav Klonimirović) – książę serbski panujący od 933[1] do 950 roku.
Czasław był synem Klonimira. Osadzony na tronie serbskim przez cara Symeona Zachariasz Pribislavović po odejściu Bułgarów nawiązał kontakty z Bizancjum i przerzucił się na stronę odległego cesarstwa walczącego z Bułgarią. Armia bułgarska wysłana przeciw Serbom została pokonana. W 924 roku do Serbii wkroczyła więc kolejna wielka armia bułgarska, wiodąc kolejnego kandydata Czasława Klonimirovicia. Zachariasz zbiegł do Chorwacji. Bułgarzy uwięzili żupanów serbskich, którzy przybyli przywitać nowego władcę, spustoszyli kraj i wcielili go do Bułgarii[2].
W 933 roku po śmierci cara Symeona Czasław zbiegł z niewoli bułgarskiej i przy pomocy Bizancjum i Chorwatów odbudował państwo serbskie w dotychczasowych granicach, przywracając również zwierzchnictwo serbskie nad serbskimi państwami Primorja, wyjątkiem Zahumla, w którym nadal władał Michał Wyszewic. Czasław panował w Serbii ponad 20 lat. Wedle Popa Duklanina zginął broniąc ziem serbskich przed najazdem węgierskim. Około 950 roku Węgrzy wzięli go do niewoli i rzucili w nurt granicznej Sawy. Na Czasławie wygasła dynastia serbskich Wyszesławiców. Nikt nie sięgnął po władzę książęcą i państwo rozpadło się na szereg żupanii. Na południu spod zwierzchnictwa serbskiego wyswobodzili się Duklanie, Trawunia, a nawet terytorium Konawli[3].
W latach 976–1018 żupani serbscy uznawali zwierzchnictwo carów bułgarskich rezydujących w Prespie i Ochrydzie. Po upadku państwa bułgarskiego znaleźli się w granicach bizantyńskiego temu Serbii z siedzibą w Sirmium. Z czasem na terenach byłego państwa serbskiego do większego znaczenia doszły zwłaszcza dwa ośrodki: Raszka i Bośnia[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Runciman, A history of the First Bulgarian Empire, p. 185, http://www.promacedonia.org/en/sr/sr_3_1.htm#185
- ↑ T. Wasilewski: Historia Jugosławii. s. 65-66.
- ↑ T. Wasilewski: Historia Jugosławii. s. 66-67.
- ↑ T. Wasilewski: Historia Jugosławii. s. 68.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Wasilewski: Historia Jugosławii do XVIII wieku. W: Wacław Felczak, Tadeusz Wasilewski: Historia Jugosławii. Wrocław: Ossolineum, 1985. ISBN 83-04-01638-9.
- Charles Cawley: Medieval Lands. Foundation for Medieval Genealogy, 2006–2009.
- Leszek Podhorodecki: Jugosławia. Zarys dziejów. Warszawa: Książka i Wiedza, 1979.
| Wyszesławice |
|
|---|---|
| Wukanowicze | |
| Nemanicze |
|
| Hrebeljanowicze |
|
| Brankowicze |
|
| Obrenowicze | |
| Karadziordziewicze |
|
| Obrenowicze |
|
| Karadziordziewicze |
|
