Czarni Radom w poszczególnych sezonach

WKS Czarni Radom SA to polski profesjonalny klub siatkarski z siedzibą w Radomiu. Został założony w 1921, a dwa lata później przekształcił się w Wojskowy Klub Sportowy "Czarni". Dopiero w 1957 po raz pierwszy do rozgrywek został zgłoszony zespół siatkarzy, gdyż początkowo wiodącą sekcją była piłka nożna. W 1994 Czarni Radom sięgnęli po pierwszy w historii brązowy medal mistrzostw Polski, a sukces ten powtórzyli rok później. W 1999 zdobyli historyczny Puchar Polski, a w następnym sezonie zadebiutowali w Pucharze Europy Zdobywców Pucharów. W sezonie 2001/02 z powodu problemów finansowych w trakcie rozgrywek drużynę opuściło 7 najlepszych zawodników. Osłabiony zespół nie był w stanie utrzymać się w Polskiej Lidze Siatkówki, w związku z czym po 18 latach gry w najwyższej klasie ligowej po raz pierwszy w swojej historii spadł do niższej ligi. Rok później został radomski klub został zlikwidowany.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Powołanie klubu nastąpiło w 1921 po rozłamie w sekcji piłki nożnej Kordian Radomskiego Towarzystwa Sportowego. Część sportowców wystąpiła ze struktur stowarzyszenia, tworząc klub Czarni. 2 lata później klub, zyskując coraz większą sympatię władz wojskowych stacjonującego w Radomiu 72 Pułku Piechoty, przekształcił się w Wojskowy Klub Sportowy Czarni. Początkowo jego działalność sprowadzała się wyłącznie do sekcji piłki nożnej, ale z czasem klub rozszerzył swoje struktury. Dopiero w 1957 zarząd zgłosił do rozgrywek mistrzowskich sekcję męskiej siatkówki. Zespół oparty na podchorążych Oficerskiej Szkoły Lotniczej im. Żwirki i Wigury w Radomiu wystartował w nich dopiero sezon później. Drużyna zajęła 2. miejsce w rozgrywkach kieleckiej klasy A, po czym została wycofana z rozgrywek i dopiero w 1965 stworzono siatkarzom nowe perspektywy rozwoju. W tym samym czasie został oddany do użytku klubowy ośrodek sportowy przy ul. Lubelskiej pozwolił na wznowienie działalności.

W 1979 prowadzony przez Jana Skorżyńskiego zespół awansował do II ligi. Historyczny sukces odniosła drużyna oparta na własnych wychowankach, uczniach radomskich szkół średnich i kilku żołnierzach odbywających służbę wojskową w Radomiu. W sezonie 1983/84 Czarni Radom wywalczyli historyczny awans do ekstraklasy, w której występowali później nieprzerwanie przez 18 sezonów. W 1994 pod wodzą trenera Walerija Jarużnyja Czarni sięgnęli po pierwszy w historii brązowy medal. Sukces powtórzyli rok później pod kierunkiem szkoleniowca Jacka Skroka. Uchwałą walnego zgromadzenia z 26 września 1997 przekształcono klub w jednosekcyjny i zmieniono nazwę na Warka Strong Club Czarni Radom. Pozyskanie strategicznego sponsora, Browarów Warka, wiązało się z dużymi nadziejami. W 1999 klub osiągnął największy sukces w swojej historii. Ekipa pod wodzą Edwarda Skorka sięgnęła po Puchar Polski. W kolejnym sezonie radomianie reprezentowali Polskę w europejskim Pucharze Zdobywców Pucharów, ale swój udział w rozgrywkach zakończyli na fazie grupowej.

Upadek klubu nastąpił w 2001. Tuż przed startem do sezonu ze sponsorowania strategicznego wycofały się Browary Warka, a nowy sponsor Nordea nie wywiązywał się z podjętych wcześniej zobowiązań. W rezultacie jeszcze w trakcie sezonu zespół opuściło 7 najlepszych zawodników. Osłabiona do granic absurdu drużyna nie była w stanie utrzymać się w ektraklasie. 14 kwietnia 2002 Czarni po raz pierwszy w historii klubu spadli do niższej klasy rozgrywek. W sezonie 2002/03 byli jeszcze obecni na sportowej mapie Polski, występując na zapleczu ekstraklasy i kończąc rozgrywki na 4. miejscu.

Sezony[edytuj | edytuj kod]

Liga niezawodowa[edytuj | edytuj kod]

Era PlusLigi[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]