Curtiss-Wright XF-87 Blackhawk
 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | myśliwiec |
| Konstrukcja | metalowa |
| Załoga | 2 |
| Historia | |
| Data oblotu | 5 marca 1948 |
| Dane techniczne | |
| Napęd | 4 × Silnik turboodrzutowy Westinghouse XJ34-WE-7 |
| Ciąg | 13,3 kN każdy |
| Wymiary | |
| Rozpiętość | 18,3 m |
| Długość | 19,15 m |
| Wysokość | 6,2 m |
| Powierzchnia nośna | 55,7 m² |
| Masa | |
| Własna | 11 760 kg |
| Startowa | 22 600 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. | 966 km/h |
| Pułap | 12 500 m |
| Zasięg | 1600 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 4 × 20 mm/12,7 mm | |
| Użytkownicy | |
| USA | |
Curtiss-Wright XF-87 Blackhawk – amerykański nocny myśliwiec, zdolny do operowania w każdych warunkach pogodowych, wybudowany w drugiej połowie lat 40. przez wytwórnie Curtiss-Wright Corporation. Po wybudowaniu dwóch prototypów cały program został anulowany, a zadania, jakie miał pełnić Blackhawk, powierzono maszynie Northrop F-89 Scorpion. Był to ostatni projekt wytwórni, która po jego zakończeniu sprzedała część lotniczą firmie North American Aviation.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1945 roku United States Army Air Forces ogłosiło konkurs na nowy myśliwiec nocny z napędem odrzutowym, zdolny do operowania w każdych warunkach pogodowych i wyposażony w radar do wykrywania celów powietrznych. Nowy samolot miał zastąpić maszynę z czasów II wojny światowej Northrop P-61 Black Widow. Wśród firm biorących udział w konkursie znalazła się wytwórnia Curtiss-Wright, która zdobyła kontrakt na wybudowanie dwóch prototypów. Wytwórnia wykorzystała projekt samolotu szturmowego XA-43, który pod nowym, zmienionym oznaczeniem XP-87 przystosowała do wymagań technicznych wymienionych w konkursie. Pierwotnie samolot miał być napędzany dwoma, nowymi silnikami turboodrzutowymi General Electric J47-GE-7 o ciągu 22,2 kN, które były dopiero w stadium budowy, dlatego też w ich zastępstwie pojawiły się cztery Westinghouse XJ34-WE-7 umieszczone w dwóch gondolach silnikowych po dwa. Pierwszy prototyp wzbił się w powietrze 15 marca 1948 roku, próby wypadły pomyślnie i pomimo osiągnięcia mniejszej prędkości maksymalnej niż wstępnie zakładana, siły powietrzne (od września 1947 roku US Air Force) zamówiły 58 (niektóre źródła podają 57) seryjnych egzemplarzy myśliwców F-87A i 30 sztuk samolotu w wersji rozpoznawczej RF-87A. Niestety, samolot okazał się za duży, za ciężki i za wolny w stosunku do swojego konkurenta F-89 Scorpion, który był tańszy i prostszy w eksploatacji. W tej sytuacji w październiku 1948 roku cały kontrakt na budowę wersji seryjnej został anulowane a obydwa wybudowane prototypy złomowane.
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
XF-87 był dwumiejscowym, czterosilnikowym, wolnonośnym średniopłatem o konstrukcji całkowicie metalowej. Skrzydła o trapezowym obrysie i niewielkim wzniosie wyposażone w lotki, czteroczęściowe klapy i hamulce aerodynamiczne. Pilot i drugi członek załogi siedzieli w dużej przeszklonej kabinie obok siebie. Usterzenie klasyczne, wolnonośne, podwozie trójzespołowe, przednie dwukołowe, chowane do wnęki w kadłubie i główne również dwukołowe (dwa zespoły) chowane do wnęk w gondolach silnikowych.
Uzbrojenie[edytuj | edytuj kod]
Samolot miał być uzbrojony w cztery działka kalibru 20 mm lub cztery karabiny maszynowe 12,7 mm. Wybudowane prototypy nie były uzbrojone.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy Świdziński, Curtiss-Wright XP-87 (CW-29A) Blackhawk, "Skrzydlata Polska", nr 1 (1990), s. 11, ISSN 0137-866x.
