Cudowne dziecko

Cudowne dziecko – osoba, która we wczesnym wieku opanowała co najmniej jedną trudną umiejętność na poziomie dorosłego profesjonalisty[1]. W odróżnieniu od dziecka wykazującego duże ogólne zdolności, cudowne dziecko silniej koncentruje się na jednym rodzaju aktywności[2].

Jedna z heurystyk klasyfikujących cudowne dziecko brzmi następująco: cudowne dziecko to dziecko, zazwyczaj w wieku poniżej 15 lat, które w jakiejś wyjątkowo wymagającej dziedzinie uczestniczy na poziomie wysoko wykwalifikowanej osoby dorosłej[1][3]. Stopień „cudowności” dziecka wyznaczany jest przez poziom jego talentu w stosunku do wieku. Przykładami cudownych dzieci byli za młodu: Wolfgang Amadeus Mozart w muzyce, Carl Friedrich Gauss w matematyce, Pablo Picasso w sztukach plastycznych.

Przykłady cudownych dzieci[edytuj | edytuj kod]

Matematyka[edytuj | edytuj kod]

Fizyka[edytuj | edytuj kod]

Muzyka[edytuj | edytuj kod]

Literatura[edytuj | edytuj kod]

  • Howard Phillips Lovecraft (1890–1937) nauczył się czytać w wieku 2 lat, mając 5 lat napisał swoje pierwsze wiersze.
  • Lope de Vega (1562–1635) – hiszpański dramatopisarz, jeden z najpłodniejszych autorów w historii literatury. Swoją pierwszą sztukę napisał w wieku 12 lat, mając 5 lat swobodnie czytał po łacinie.

Osiągnięcia językowe[edytuj | edytuj kod]

  • Jean-François Champollion (1790–1832) w wieku 16 lat odczytał swoją pracę naukową w akademii w Grenoble. Odcyfrował napisy na kamieniu z Rosetty przyczyniając się do odczytania starożytnych hieroglifów egipskich.
  • John Stuart Mill (1773–1829) we wczesnej młodości poznał kilka martwych języków, m.in. łacinę i grekę.
  • Thomas Young (1806–1873) we wczesnym wieku przekładał demotyczne pismo egipskie.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Artykuł na www.forbes.com. [dostęp 2012-12-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-16)].
  2. David Henry Feldman, Child Prodigies: A Distinctive Form of Giftedness, „Gifted Child Quarterly”, jesień 1993, wol. 37, nr. 4, ss. 188-193.
  3. Feldman, David H: „Child Prodigies: A Distinctive Form of Giftedness”, National Association for Gifted Children, Gifted Children Quarterly., 1993, 37(4): 188-193.