Coyolxauhqui

Coyolxauhqui
bogini Księżyca
Ilustracja
Kamienny dysk (tzw. Kamień Coyolxauhqui), przedstawiający Coyolxauhqui
Występowanie

wierzenia Azteków

Atrybuty

kolczyk w nosie w kształcie księżyca

Teren kultu

Państwo Azteków

Rodzina
Matka

Coatlicue

Głowa bogini Coyolxauhqui, ok. 1500 r., dioryt, 80 x 80 x 65 cm; Narodowe Muzeum Antropologiczne w Meksyku (Meksyk). Coyolxauhqui ma zamknięte oczy po ucięciu głowy przez jej brata Huitzilopochtli

Coyolxauhqui („Złote Dzwoneczki”) – w mitologii azteckiej bogini Księżyca.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Coyolxauhqui była córką Coatlicue. Jej imię wzięło się stąd, że na policzkach nosiła ornament przedstawiający maleńkie dzwoneczki. Prócz tego przedstawiano ją z kolczykiem w nosie w kształcie księżyca.

Coyolxauhqui w mitach[edytuj | edytuj kod]

Coyolxauhqui jest bohaterką wielu mitów. Do najbardziej znanego należy mit o narodzinach Huitzilopochtli. W jednej z wersji tego mitu to właśnie ona ostrzegła matkę przed jej czterystu synami, którzy chcieli ją zabić. Huitzilopochtli, gdy wyszedł z łona matki i zaczął zabijać swych braci, niedoszłych jego zabójców, zabił przez przypadek i swoją siostrę. Fakt ten bardzo go zmartwił i po odcięciu jej głowy umieścił ją na nocnym niebie jako Księżyc. Inne źródła mówią, że jej głowa została umieszczona na szczycie góry Coatepec („Wężowej Góry”).

Kamień Coyolxauhqui[edytuj | edytuj kod]

Pod ruinami Wielkiej Piramidy (Templo Mayor) w Meksyku (dawnym Tenochtitlánie) znaleziono kamienny dysk przedstawiający nagą Coyolxauhqui z przepaską na biodrach, z odciętą głową, rękami i nogami. Odpowiada on wersji, wg której Huitzilopochtli zabił siostrę, jako swego głównego wroga, a scena ta była odgrywana w trakcie składania ofiar z ludzi dla Huitzilopochtli[1].

Coyolxauhqui i inne jej postacie[edytuj | edytuj kod]

Coyolxauhqui występowała także pod innym wcieleniem jako Tlazolteotl („Oczyszczająca Dusze”, „Pożeraczka Nieczystości”), czyli jako ta, która niszczy wszystko co negatywne i grzeszne na Ziemi. Inną jej postacią była bogini Ziemi Toci („Nasza Babka”) oraz bogini Księżyca Yohaulticetl.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Justyna Olko: Meksyk przed konkwistą, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 2010, s. 135-136, ISBN 978-83-06-03237-6

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Maria Frankowska: Mitologia Azteków. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1987. ISBN 83-221-0280-1.
  • George Vaillant: Aztekowie z Meksyku. Warszawa: PWN, 1965.
  • Irena Curyło-Gonzalez: Człowiek i świat wartości w Mezoameryce. Warszawa: Scholar, 2001. ISBN 83-88495-29-1.
  • Marjorie Leach: Uniwersalny leksykon bóstw. Poznań: Atena, 1998. ISBN 83-85414-30-4.