Ciudad Universitaria de Caracas
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | Caracas |
Położenie na mapie Wenezueli  | |
 10°29′16,84″N 66°52′45,08″W/10,488011 -66,879189 | |
Ciudad Universitaria de Caracas – kampus Centralnego Uniwersytetu Wenezueli w Caracas. W 1953 roku przeniesiono tu Uniwersytet z dotychczasowej siedziby w Palacio de las Academias. W 2000 roku kampus został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W latach 1940-1960[1] Carlos Raúl Villanueva zaprojektował wspólnie z innymi architektami[2] na potrzeby Uniwersytetu nowy kampus Ciudad Universitaria de Caracas. Budowę zaplanowano na terenie na terenie historycznej Hacienda Ibarra[3]. Po śmierci Raula Villanueva modyfikacje i nowe budynki zaprojektował Gorka Dorronsoro (1939-2017), jeden z najmłodszych jego partnerów[4].
Jest to duży kompleks miejski o powierzchni około 200 hektarów i obecnie ma 89 budynków[5] (w 1953 roku było ich 40). Najważniejsze obiekty architektoniczne to Aula Magna, Stadion Olimpijski, Covered Plaza, Biblioteka Głowna. Na obrzeżach znajduje się Ogród botaniczny.
Lista światowego Dziedzictwa UNESCO[edytuj | edytuj kod]
W 2000 roku kompleks został wpisany na Światową Listę Dziedzictwa UNESCO[6]. W uzasadnieniu napisano, że jest "znakomitym przykładem spójnej realizacji miejskich, architektonicznych i artystycznych ideałów z początku XX wieku"[6].
Aula Magna[edytuj | edytuj kod]
Carlos Raúl Villanueva zaprojektował Aula Magna, ale projekt sufitu opracował Alexander Calder. Znany rzeźbiarz przy jego tworzeniu współpracował z akustykiem Robertem Newmanem[7]. Aby uzyskać dobrą akustykę zawieszono pływające panele o różnych rozmiarach i kolorach[7]. Sala ma 2700 miejsc siedzących. Jest wykorzystywana przez uniwersytet, ale odbywają się tu też koncerty, przedstawienia teatralne i inne imprezy[7].
Covered Plaza[edytuj | edytuj kod]
Plac zaprojektowany przez Villanueva powstał w latach 1952-1953[8]. Łączy on budynki rektoratu, Paraninfo( audytorium), Auli Magna i Biblioteki[8]. Jest to 1428-metrowy chodnik łączący różne strefy kampusu przykryty żelbetonowym dachem wspartym na kolumnach[9]. Stworzono tam "Muzeum w plenerze" umieszczając rzeźby europejskich artystów: Henri Laurensa i Jean Arp, freski z materiałów tak różnorodnych jak: ceramika, mozaika, aluminium, kamień, brąz i szkło Fernanda Légera, Antoine'a Pevsnera, Victora Vasarely'ego oraz wenezuelskich twórców Mateo Manaure, Pascuala Navarro i Carlosa Gonzáleza Bogen[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ UNESCO World Heritage Centre, Centro del Patrimonio Mundial - [online], whc.unesco.org [dostęp 2018-03-08] (hiszp.).
- ↑ Covered Plaza, „Caracas from the valley to the sea” [dostęp 2018-03-08] (ang.).
- ↑ 24.com, Historia de La Casona Hacienda Ibarra [online], www.actualidad-24.com [dostęp 2018-03-11].
- ↑ Gorka Dorronsorro, „Catálogo de arquitectura • Venezuela”, 17 października 2016 [dostęp 2018-03-12] (hiszp.).
- ↑ UCV, La Ciudad Universitaria de Caracas - CUC [online], www.ucv.ve [dostęp 2018-03-11] [zarchiwizowane z adresu 2010-09-14] (ang.).
- ↑ a b UNESCO World Heritage Centre, Ciudad Universitaria de Caracas [online], whc.unesco.org [dostęp 2018-03-11] (ang.).
- ↑ a b c Aula Magna, „Caracas from the valley to the sea” [dostęp 2018-03-11] (ang.).
- ↑ a b Covered Plaza, „Caracas from the valley to the sea” [dostęp 2018-03-11] (ang.).
- ↑ a b Mayhall M. Ciudad Universitaria W: Encyclopedia of Twentieth Century Architecture pod redakcją Stephen Sennott Vol.1 London 2004 s. 268 [dostęp 11-03-2018]
