Cicha (demon)
Cicha (postępująca po cichu, milczkiem, bez hałasu, bez zgiełku, po kryjomu, ukradkiem, znienacka) – uosobienie moru dziecięcego, demon o postaci małej dziewczynki zabijający ludzi, szczególnie dzieci, bez ostrzeżenia i raptownie[1].
Przemierzała świat pod postacią małej, młodej dziewczynki o kruczoczarnych włosach, śniadej cerze i wielkich, wyłupiastych oczach[1][2]. Nosiła białą szatę[1][2]. We włosach miała wianek z maku a warkocz obwijała krwawą chustą[1][2]. Którędy przeszła, usychały rośliny, milkły ptaki i owady, a w powietrzu unosił się trupi zapach[1][2]. Na cmentarzach odgrzebywała stare mogiły, wyciągała kości i ponownie chowała[1]. Trzymała w ręku czarny, stalowy pręt/rózgę, którym dotykała dzieci, powodując ich rychłą śmierć[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Barbara i Adam Podgórscy: Wielka Księga Demonów Polskich. Leksykon i antologia demonologii ludowej. Katowice: Wydawnictwo KOS, 2005, s. 70. ISBN 83-89375-40-0.
- ↑ a b c d e Paweł Zych, Witold Vargas: Bestiariusz słowiański. Rzecz o skrzatach, wodnikach i rusałkach. Olszanica: Wydawnictwo Bosz, 2014, s. 42–43. ISBN 978-83-7576-221-1.
