Chryzostom Gołębiowski

Chryzostom Gołębiowski
Herb duchownego
Data i miejsce urodzenia

ok. 1654
koło Nowy Korczyn

Data i miejsce śmierci

16 kwietnia 1700
Warszawa

Prowincjał
Okres sprawowania

1688–1694

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Śluby zakonne

1674

Chryzostom Gołębiowski herbu Prawdzic (ur. ok. 1654 koło Nowego Korczyna, zm. 16 kwietnia 1700 w Warszawie[1]) – kaznodzieja nadworny króla Jana III Sobieskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1671 wstąpił do zakonu augustianów w Krakowie, w 1674 złożył profesję zakonną. Studia filozoficzne odbył w Krakowie i w Warszawie. Dla pogłębienia wiedzy wysłany do Paryża, gdzie w augustiańskim Collegium Maius słuchał teologii i prawa. W 1678 uzyskał stopień doktora teologii na uniwersytecie w Valence. W latach 1685–1688 był przeorem klasztoru warszawskiego i wizytatorem zakonu. Mianowany nadwornym kaznodzieją królewskim, po raz pierwszy wystąpił z mową na otwarcie obrad sejmu w Grodnie w 1688. Po 1688 trzykrotnie wybierany prowincjałem zakonu (1688–1694 z krótką przerwą w 1691, 1697–1700)[2]. Kilkakrotnie odrzucał ofiarowane mu biskupstwa.

Jego kazania sejmowe, pasyjne, niedzielne i świąteczne ukazały się drukiem dopiero w 1757 we Lwowie pt. Głos wołającego na puszczy augustiańskiej... to jest kazania na wszystkie niedziele całego roku, podczas sejmów, tudzież na różnych miejscach przed Majestatem JKMci miane[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Grzegorz Uth, Szkic historyczno-biograficzny zakonu augustjańskiego w Polsce, Kraków 1930, s. 284.
  2. Uth, Szkic historyczno-biograficzny..., s. 281, 283, 284.
  3. Chryzostom Gołębiowski, Głos wołaiącego na puszczy augustianskiey (...) to iest kazania na wszystkie niedziele całego roku, podczas sejmow, tudziesz na rożnych mieyscach przed Maiestatem J.K.Mci miane [online], polona.pl [dostęp 2020-10-20].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ks. Alfons Schletz, Chryzostom Gołębiowski, w: Polski Słownik Biograficzny, 19591960, t. VIII, s. 249–1250.
  • o. Grzegorz Uth, Szkic historyczno-biograficzny zakonu augustjańskiego w Polsce, Kraków 1930, s. 278–285.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]