Christophe Ohrel

Christophe Ohrel
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 kwietnia 1968
Strasburg

Wzrost

176 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1986–1992 Lausanne Sports 136 (7)
1992–1994 Servette FC 62 (3)
1994–1995 Stade Rennais FC 34 (2)
1995–1996 AS Saint-Étienne 35 (0)
1996–2001 Lausanne Sports 159 (9)
2001–2002 FC Luzern 5 (0)
2002–2003 Yverdon-Sport FC 33 (1)
2003–2004 CS Chênois ? (?)
2004–2005 Pully Football ? (?)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1991–1997  Szwajcaria 56 (6)
  1. Aktualne na: 11 października 2008. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 11 października 2008.

Christophe Ohrel (ur. 7 kwietnia 1968 w Strasburgu) – piłkarz szwajcarski grający na pozycji defensywnego lub prawego pomocnika. Posiada także obywatelstwo francuskie.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Ohrel urodził się we francuskim Strasburgu, ale karierę piłkarską rozpoczął w Szwajcarii, w klubie Lausanne Sports. W sezonie 1987/1988 zadebiutował w jego barwach w pierwszej lidze szwajcarskiej, a w kolejnym sezonie był już podstawowym zawodnikiem drużyny z Lozanny. W 1990 roku wywalczył z nią wicemistrzostwo Szwajcarii, a w 1991 roku został mistrzem jesieni, jednak na koniec sezonu piłkarze Lausanne Sports zajęli dopiero 6. miejsce w lidze. W 1992 roku Christophe odszedł do Servette FC, a w sezonie 1993/1994 wywalczył z nią swoje pierwsze w karierze mistrzostwo Szwajcarii.

W 1994 roku Ohrel przeszedł do francuskiego Stade Rennais FC, grającego w Ligue 1 i był tam drugim Szwajcarem obok Marca Grassiego. W 1995 roku zajął z Rennes 13. miejsce w lidze i po sezonie odszedł do AS Saint-Étienne. W barwach ASSE zadebiutował 26 lipca w przegranym 0:2 meczu z Girondins Bordeaux. W Saint-Étienne grał przez jeden sezon, jednak spadł z tym klubem do Ligue 2, zajmując przedostatnią pozycję.

W 1996 roku Ohrel wrócił do ligi szwajcarskiej i ponownie zaczął występować w Lausanne Sports. W 1998 roku wywalczył z tym klubem Puchar Szwajcarii, pierwszy dla tego zespołu od 17 lat. W 1999 roku powtórzył to osiągnięcie, a latem 2000 odszedł do FC Luzern, z którym dwukrotnie bronił się przed spadkiem do drugiej ligi. Na początku 2002 roku odszedł do drugoligowego Yverdon-Sport FC, a w 2003 roku przeszedł do CS Chênois. Karierę kończył w 2005 roku jako piłkarz czwartoligowego Pully Football.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1986/87 Lausanne Sports Szwajcaria  Nationalliga A 0 0
1987/88 Lausanne Sports Szwajcaria  Nationalliga A 10 1
1987/88 Lausanne Sports Szwajcaria  Nationalliga A 31 3
1988/89 Lausanne Sports Szwajcaria  Nationalliga A 34 1
1989/90 Lausanne Sports Szwajcaria  Nationalliga A 34 1
1990/91 Lausanne Sports Szwajcaria  Nationalliga A 30 1
1991/92 Lausanne Sports Szwajcaria  Nationalliga A 31 1
1992/93 Servette FC Szwajcaria  Nationalliga A 31 2
1993/94 Servette FC Szwajcaria  Nationalliga A 31 1
1994/95 Stade Rennais FC Francja  Ligue 1 34 2
1995/96 AS Saint-Étienne Francja  Ligue 1 35 0
1996/97 Lausanne Sports Szwajcaria  Nationalliga A 35 3
1997/98 Lausanne Sports Szwajcaria  Nationalliga A 29 3
1998/99 Lausanne Sports Szwajcaria  Nationalliga A 31 0
1999/00 Lausanne Sports Szwajcaria  Nationalliga A 33 1
2000/01 FC Luzern Szwajcaria  Nationalliga A 31 2
2001/02 FC Luzern Szwajcaria  Nationalliga A 5 0
2001/02 Yverdon-Sport FC Szwajcaria  Nationalliga B 14 0
2002/03 Yverdon-Sport FC Szwajcaria  Nationalliga B 19 1
2003/04 CS Chênois Szwajcaria  Challenge League ? ?
2004/05 Pully Football Szwajcaria  IV liga ? ?

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Szwajcarii Ohrel zadebiutował 3 kwietnia 1991 roku w zremisowanym 0:0 meczu kwalifikacji do Euro 92 z Rumunią. W 1994 roku został powołany przez selekcjonera Roya Hodgsona do kadry na Mistrzostwa Świata w Stanach Zjednoczonych. Tam zaliczył cztery mecze, w tym dwa w pełnym wymiarze czasowym: ze Stanami Zjednoczonymi (1:1 i gol z rzutu wolnego w 40. minucie), z Rumunią (4:1), z Kolumbią (0:2) oraz w 1/8 finału z Hiszpanią. W 1996 roku został pominięty w kadrze powołanej przez Artura Jorge na Euro 96, a w 1997 roku rozegrał w kadrze narodowej swój ostatni mecz, wygrany 5:0 z Azerbejdżanem. Łącznie rozegrał w niej 56 spotkania i strzelił w nich 6 goli.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]