Christoph Mörgeli
Christoph Mörgeli (ur. 16 lipca 1960 w szwajcarskiej miejscowości Stäfa) jest szwajcarskim politykiem (SVP) i historykiem medycyny.
Edukacja[edytuj | edytuj kod]
Mörgeli studiował historię ogólną, nauki polityczne oraz literaturę niemiecką i językoznawstwo na uniwersytecie w Zurychu. W 1985 roku ukończył studia licencjackie i został zatrudniony jako asystent naukowy w Instytucie Historii Medycyny. W 1986 r. obronił doktorat na temat Johannesa Hegetschweilera, lekarza i polityka. W latach 1989/90 kierował Instytutem Historii Medycyny przez dwa semestry. Od 1994 roku Mörgeli był starszym asystentem w Instytucie Historii i Muzeum Medycyny. W 1995 r. habilitował się na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu w Zurychu, pisząc o medycynie w epoce Biedermeiera, a w 2001 r. został mianowany profesorem[1].
Afera Mörgeliego[edytuj | edytuj kod]
11 września 2012 r. gazeta Tages-Anzeiger poinformowała, że raport roczny Instytutu Historii Medycyny za 2011 r. zawiera ostrą krytykę stanu muzeum prowadzonego przez Mörgeliego i zakresu jego działalności dydaktycznej. W dniu 21 września 2012 r. Uniwersytet ogłosił rozwiązanie stosunku pracy i natychmiastowe zwolnienie. Mörgeli oświadczył, że odwoła się od wypowiedzenia[2].
27 marca 2013 r. szwajcarskie media oskarżyły Christopha Mörgeliego, że pomógł kandydatom ze szkół medycznych w osiągnięciu stopnia doktora. W ponad 12 z 60 rozpraw doktorskich nadzorowanych przez Christopha Mörgeliego praca miała polegać głównie na transkrypcji starych tekstów. Mörgeli bronił transkrypcji jako osiągnięcia naukowego i postrzegał siebie jako ofiarę kampanii politycznej przeciwko niemu[3].
W dniu 1 października 2013 r. Uniwersytet w Zurychu ogłosił, że międzynarodowy zespół ekspertów doszedł do wniosku, iż znaczna część rozpraw z historii medycyny napisanych na uniwersytecie w Zurychu w latach 2002–2012 była nieodpowiednia; niektóre były transkrypcjami bez komentarza. Dotyczy to przede wszystkim rozpraw, które nadzorował Mörgeli[4].
Polityka[edytuj | edytuj kod]
Kariera polityczna w Mörgeliego rozpoczęła się w latach 1986–1992. W wyborach parlamentarnych w 1999 r. został po raz pierwszy wybrany do Rady Narodowej[5]. W latach 1999–2015 był członkiem Komisji Polityki Zagranicznej, od 2007 r. – Komisji Nauki, Edukacji i Kultury. Od 2001 r. jest szefem komisji programowej SVP Zurich.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Portrait | christoph-moergeli.ch [online], christoph-moergeli.ch [dostęp 2019-08-23] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-23].
- ↑ Berner Zeitung, Tamedia Espace AG, «Der Hintergrund ist politisch, das steht sogar im Bericht», ISSN 1424-1021 [dostęp 2019-08-23] (niem.).
- ↑ Schweiz – Mörgeli: «Das ist versuchter Rufmord» [online], Schweizer Radio und Fernsehen (SRF), 11 kwietnia 2013 [dostęp 2019-08-23] (niem.).
- ↑ Plagiatsaffäre – Alle Fälle von A-Z | Business And Science [online] [dostęp 2019-08-23] (niem.).
- ↑ Raphaela Birrer und Philipp Loser, Mörgeli meldet sich nach Wahlschlappe zu Wort, „Tages-Anzeiger”, 19 października 2015, ISSN 1422-9994 [dostęp 2019-08-23] [zarchiwizowane z adresu 2015-10-20] (niem.).