Choroba cieszyńska świń

Choroba cieszyńska świń (łac. Encephalomyelitis enzootica suum) – choroba zakaźna objęta zakazem szczepienia[1]. Wywołują ją wirusy. Występują one w narządach i wydalinach chorych świń. Spotyka się też bezobjawowych nosicieli choroby. Wirus może być przenoszony przez owady i gryzonie oraz za pośrednictwem narzędzi i urządzeń transportowych. W przypadku zakażenia chorują zwykle wszystkie zwierzęta w chlewni.

Chore osobniki tracą apetyt i słabną, następuje wzrost temperatury ich ciała i występują zaburzenia koordynacji ruchowej. U chorych sztuk obserwuje się objawy podniecenia i lękliwości, zwierzęta kwiczą. Mogą też wystąpić drgawki, a wyniku przestraszenia zwierzęcia może nastąpić skurcz mięśni powodujący zesztywnienie karku, porażenie zadu, a nawet całego ciała. Choroba często kończy się śmiercią.

Leczenie choroby cieszyńskiej jest zabronione. W przypadku jej wystąpienia likwiduje się całe stado. Przypadki choroby podlegają obowiązkowi zgłaszania.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Dz.U. z 2023 r. poz. 1075.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dr hab.Stanisław Kondracki. Chów świń 1998, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne Warszawa

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Choroba_cieszyńska_świń&oldid=70549813”