Chlorocyjan

Chlorocyjan
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
PIN	chlorek karbononitrydowy
inne	chlorek cyjanowy
	Inne nazwy i oznaczenia
	chlorocyjan, chlorek cyjanogenu, chloroformonitryl, cyjanek chloru
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	CClN
Inne wzory	ClCN, Cl−C≡N
Masa molowa	61,47 g/mol
Wygląd	bezbarwna, lotna ciecz lub gaz
	Identyfikacja
Numer CAS	506-77-4
PubChem	10477
SMILES
	ClC#N
InChI
	InChI=1S/CClN/c2-1-3
	InChIKey
	QPJDMGCKMHUXFD-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
	Gęstość
	1,218 g/cm³ (4 °C); ciecz
	Rozpuszczalność w wodzie
	szybka hydroliza
	w innych rozpuszczalnikach
	rozpuszczalny w etanolu, dobrze w eterze dietylowym
Temperatura topnienia	−6,55 °C
Temperatura wrzenia	12,9 °C
Punkt potrójny	−6,9 °C; 0,449 bar
Punkt krytyczny	175 °C; 5,992 MPa; 0,273 g/cm³
Budowa
Moment dipolowy	2,8331 ± 0,0002 D
Niebezpieczeństwa
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie podanego źródła
Zwroty H	H280, H330, H314, EUH071
Zwroty P	brak wiarygodnych danych
Numer RTECS	GT2275000
Dawka śmiertelna	LD50 6 mg/kg (kot, doustnie)
	Podobne związki
Podobne związki	bromocyjan, dicyjan, cyjanamid
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Chlorocyjan, ClCN – nieorganiczny związek chemiczny z grupy chlorków. Jest to chlorek kwasu cyjanowego, bezbarwny gaz o przenikliwym zapachu.

Może zostać otrzymany poprzez utlenianie cyjanku sodu gazowym chlorem:

NaCN + Cl
2 → ClCN + NaCl

Chlorocyjan jest zaliczany do ogólnotrujących bojowych środków trujących – podrażnia oczy i górne drogi oddechowe. Stosowany był podczas I wojny światowej przez wojska francuskie (ozn. Mauguinite), obecnie zaś używany do badań właściwości ochronnych masek przeciwgazowych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Henri A.H.A. Favre Henri A.H.A., Warren H.W.H. Powell Warren H.W.H., Nomenclature of Organic Chemistry. IUPAC Recommendations and Preferred Names 2013, wyd. 1, Royal Society of Chemistry, International Union of Pure and Applied Chemistry, 2014, s. 799, DOI: 10.1039/9781849733069, ISBN 978-0-85404-182-4 (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 3-130, 9-61, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Cyanogen chloride, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank, Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 14460 [dostęp 2017-01-28] (niem. • ang.).
↑ Cyanogen chloride, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2017-01-28] (ang.).

[BlueBook-1] Henri A.H.A. Favre Henri A.H.A., Warren H.W.H. Powell Warren H.W.H., Nomenclature of Organic Chemistry. IUPAC Recommendations and Preferred Names 2013, wyd. 1, Royal Society of Chemistry, International Union of Pure and Applied Chemistry, 2014, s. 799, DOI: 10.1039/9781849733069, ISBN 978-0-85404-182-4 (ang.).

[CRC-2] CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 3-130, 9-61, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).

[GESTIS-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Cyanogen chloride, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank, Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 14460 [dostęp 2017-01-28] (niem. • ang.).

[CID-4] Cyanogen chloride, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2017-01-28] (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

Chlorocyjan

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

€4.95