Chen Nien-chin

Chen Nien-chin
Ilustracja
Chen Nien-chin na IO 2016 w Rio de Janeiro
Data i miejsce urodzenia

10 maja 1997
Hualian

Obywatelstwo

tajwańskie

Wzrost

169 cm

Informacje klubowe
Klub

National Tsing Hua University

Trener

Ko Wen-ming

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Chińskie Tajpej
Mistrzostwa świata
złoto Nowe Delhi 2018 69 kg
brąz Astana 2016 75 kg
Mistrzostwa Azji
srebro Bangkok 2019 69 kg
brąz Ho Chi Minh 2017 75 kg
Igrzyska olimpijskie młodzieży
srebro Nankin 2014 75 kg

Chen Nien-chin (chiń. 陳念琴; pinyin Chén Niànqín; ur. 10 maja 1997 r. w Hualianie) – tajwańska bokserka, dwukrotna olimpijka, złota i brązowa medalistka mistrzostw świata, srebrna i brązowa medalistka mistrzostw Azji, srebrna medalistka igrzysk olimpijskich młodzieży. Występowała w kategoriach od 67 do 75 kg[1].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Przygodę z boksem zaczęła w 2010 roku.

W 2014 roku na igrzyskach olimpijskich młodzieży w Nankinie zdobyła srebrny medal w kategorii do 75 kg, przegrywając w finale z Elżbietą Wójcik[2]. Dwa lata później podczas mistrzostw świata w Astanie zdobyła brązowy medal. W półfinale przegrała z późniejszą mistrzynią Amerykanką Claressą Shields.

Na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro odpadła w pierwszej rundzie, przegrywając z Rosjanką Jarosławą Jakuszyną 0:3[3]. Podczas mistrzostw Azji w 2017 roku w Ho Chi Minh poniosła porażkę w półfinale z Koreanką Seon Su-jin.

W 2018 roku została mistrzynią świata w Nowym Delhi w kategorii do 69 kg. Po zwycięstwach w ćwierćfinale z Kanadyjką Myriamą Silvą Rondeau i w półfinale z Lovliną Borgohainą z Indii pokonała w finale również Chinkę Gu Hong 3:2[4].

Rok później zdobyła srebrny medal mistrzostw Azji w Bangkoku po niejednogłośnej porażce w finale z Chinką Gu Hong. W półfinale pokonała Darigę Szakimową z Kazachstanu[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. New Delhi 2018 AIBA Women’s World Boxing Championships - Athlete Profiles. AIBA. s. 230–231. [dostęp 2018-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-15)]. (ang.).
  2. 台拳擊女將陳念琴 青奧奪銀牌. ltn.com.tw, 2014-08-26. [dostęp 2018-11-29]. (chiń.).
  3. 奧運》台灣首位奧運女拳手 陳念琴首輪止步. ltn.com.tw, 2016-08-14. [dostęp 2018-11-29]. (chiń.).
  4. 清大女戰神「拳」力以赴 陳念琴勇奪世界女子拳擊錦標賽金牌. Storm, 2018-11-25. [dostęp 2018-11-29]. (chiń.).
  5. 拳擊亞錦賽/擊落奧運銅牌 陳念琴叩關金牌戰. ETtoday, 2019-04-25. [dostęp 2019-04-26]. (chiń.).