Charles Rabemananjara
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 9 czerwca 1947 |
|---|---|
| Premier Madagaskaru | |
| Okres | od 20 stycznia 2007 |
| Przynależność polityczna | Kocham Madagaskar (TIM) |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister Spraw Wewnętrznych | |
| Okres | od 28 listopada 2005 |
Charles Rabemananjara (ur. 9 czerwca 1947) – madagaskarski polityk, premier Madagaskaru od 20 stycznia 2007 do 17 marca 2009.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Charles Rabemananjara urodził się w 1947 w Antananarywie. Ukończył akademię wojskową na Madagaskarze oraz we Francji.
Swoją służbę rozpoczął w szeregach żandarmerii narodowej. W 1970 został mianowany majorem. W 1975 został dowódcą kompanii w Antsirabe. Rok później objął w dowodzenie region Antananarywy.
W 1996 objął funkcję sekretarza generalnego w Ministerstwie Obrony Narodowej. W 1998 został dyrektorem generalnym Urzędu Celnego. W 2000 był ekspertem wojskowym OJA na Komorach.
W czasie pierwszej kadencji prezydenta Marca Ravalomanany, Rabemananjara w 2004 zajmował stanowisko szefa gabinetu wojskowego prezydenta. 28 listopada 2005 został mianowany ministrem spraw wewnętrznych i reform administracyjnych.
Premier[edytuj | edytuj kod]
Po zwycięstwie Ravalomanany w wyborach prezydenckich w 2006 i objęciu przez niego urzędu szefa państwa po raz drugi w styczniu 2007, Rabemananjara został mianowany szefem rządu 20 stycznia 2007[1]. 25 stycznia 2007 Rabemananjara przedstawił skład swojego gabinetu, w którym zachował stanowisko ministra spraw wewnętrznych.
Po wyborach parlamentarnych 23 września 2007, wygranych przez prezydencką partię Kocham Madagaskar (TIM, Tiako I Madagasikara)[2], Rabemananjara zachował urząd premiera i ministra spraw wewnętrznych. Nowy gabinet został zaprzysiężony 27 października 2007[3]. 30 kwietnia 2008 Rabemananjara dodatkowo objął stanowisko ministra ds. decentralizacji[4]. Z racji zajmowanego urzędu, Rabemananjara wchodzi także w skład Biura Politycznego partii Kocham Madagaskar. Charles Rabemananjara zajmował ponadto stanowisko generała żandarmerii madagaskarskiej. Jest członkiem najliczniejszej na wyspie grupy etnicznej Merina.
Charles Rabemananjara utracił władzę i stanowisko szefa rządu na skutek zamieszek i zamachu stanu na Madagaskarze w 2009. 7 lutego 2009 lider opozycji, Andry Rajoelina ogłosił powołanie własnego, przejściowego rządu na czele z Monją Roindefo[5].
12 marca 2009 premier Rabemanjara spotkał się ze „swoim odpowiednikiem” w rządzie opozycji, Monją Roindefo. Według Roindefo, premier zgodził się na przekazanie władzy opozycji[6]. 14 marca 2009 opozycja zajęła kancelarię premiera[7]. 17 marca 2009, dzień po zamachu stanu i opanowaniu przez wojsko pałacu prezydenckiego w Antananarywie, prezydent Ravalomanana ogłosił, iż „po głębokiej refleksji” rezygnuje ze stanowiska i przekazuje cała władzę prezydenta i premiera w ręce wojskowego dyrektoriatu pod dowództwem, najwyższego rangą wiceadmirała Hyppolite’a Ramarosona[8]. Oznaczało to oficjalny i ostateczny koniec władzy premiera Rabemananjary. Wojsko nie przejęło jednak władzy i poparło opozycję. Wiceadmirał Ramaroson w swoim oświadczeniu, oddał pełnię władzy Rajoelinie jako prezydentowi władzy tymczasowej[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ „Madagascar President Appoints New Prime Minister”, VOA News, 20 stycznia 2007.
- ↑ „Landslide win for Malagasy leader”, BBC News, 28 września 2007.
- ↑ „Remaniement ministeriel a Madagascar”. sobika.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-25)]., Sobika, 27 października 2007.
- ↑ „Radavidson et Laporte limogés”, Madagsacar Tribune, 2 maja 200.
- ↑ „Madagascan opposition leader announces set-up of transitional government”, People’s Daily Online, 8 lutego 2009.
- ↑ „Madagascan opposition takes over prime minister’s office”. mobile.shanghaidaily.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-16)]., Shanghai Daily, 14 marca 2009.
- ↑ „Madagascar standoff tensions rise”, BBC News, 15 marca 2009.
- ↑ „Madagascar president forced out”, BBC News, 17 marca 2009.
- ↑ „Madagascar’s military gives power to Rajoelina”, Reuters, 17 marca 2009.
