Chantal Bournissen

Chantal Bournissen
Data i miejsce urodzenia

6 kwietnia 1967
Arolla

Klub

Skiclub Héremence

Wzrost

171 cm

Pierwsze punkty w PŚ

4.12 1987, Val d’Isère (10. miejsce – zjazd)

Pierwsze podium w PŚ

5.12 1987, Val d’Isère
(1. miejsce – zjazd)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwajcaria
Mistrzostwa świata
złoto Saalbach 1991 Kombinacja
Mistrzostwa świata juniorów
brąz Sugarloaf 1984 Kombinacja
brąz Jasná 1985 Slalom
brąz Jasná 1985 Zjazd
Puchar Świata (Zjazd)
Mała Kryształowa Kula
1990/1991
Zakończenie kariery: 1995 r.

Chantal Bournissen (ur. 6 kwietnia 1967 w Arolla) – szwajcarska narciarka alpejska, mistrzyni świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces w karierze osiągnęła w 1984 roku, kiedy wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Sugarloaf. Wywalczyła tam brązowy medal w kombinacji. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Jasnej trzecie miejsce zajmowała w zjeździe i slalomie.

Pierwsze punkty w zawodach Pucharu Świata wywalczyła 4 grudnia 1987 roku w Val d’Isère, zajmując dziesiąte miejsce w zjeździe. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanęła dzień później w tej samej miejscowości, wygrywając rywalizację w biegu zjazdowym. W zawodach tych wyprzedziła dwie reprezentantki RFN: Marinę Kiehl i Ulrike Stanggassinger. Łącznie 14 razy stawała na podium zawodów pucharowych, odnosząc przy tym jeszcze sześć zwycięstw: 16 grudnia 1990 roku w Meiringen była najlepsza w supergigancie, a 8 lutego 1991 roku w Garmisch-Partenkirchen, 16 marca 1991 roku w Vail, 14 grudnia 1991 roku w Santa Caterina, 19 grudnia 1992 roku w Lake Louise i 22 stycznia 1993 roku w Haus triumfowała w zjazdach. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1990/1991, kiedy zajęła czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej i drugie w klasyfikacji supergiganta. Ponadto w sezonie 1988/1989 była siódma w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji zjazdu wywalczyła Małą Kryształową Kulę. Była też między innymi piąta w klasyfikacji kombinacji w sezonie 1989/1990.

W 1989 roku wystartowała na mistrzostwach świata w Vail, gdzie zajęła dwudzieste miejsce w zjeździe, a kombinacji nie ukończyła. Największy sukces w karierze osiągnęła podczas rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata w Saalbach-Hinterglemm, gdzie zwyciężyła w kombinacji. Pokonała tam Austriaczkę Ingrid Stöckl i swą rodaczkę, Vreni Schneider. Był to jednak jej jedyny medal wywalczony na międzynarodowej imprezie tej rangi. Na tych samych mistrzostwach była też piąta w supergigancie i czwarta w zjeździe, gdzie walkę o podium przegrała o 0,09 sekundy ze Swietłaną Gładyszewą z ZSRR. Była też dziesiąta w kombinacji na mistrzostwach świata w Morioce w 1993 roku. W 1988 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Calgary, kończąc zjazd na jedenastej pozycji. Podczas igrzysk w Albertville cztery lata później zajęła czwarte miejsce w kombinacji. Tym razem w walce o brązowy medal lepsza okazała się Francuzka Florence Masnada, wyprzedzając Szwajcarkę o 3,6 pkt. Brała też udział w igrzyskach olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku, gdzie w swoim jedynym starcie nie ukończyła rywalizacji w supergigancie.

W 1995 roku zakończyła karierę.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie [edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
11. 19 lutego 1988 Kanada Calgary Zjazd 1:25,86 +1,60 Marina Kiehl
4. 13 lutego 1992 Francja Albertville Kombinacja 2,55 pkt +22,43 pkt Austria Petra Kronberger
DNF 15 lutego 1992 Francja Albertville Zjazd 1:52,55 - Kanada Kerrin Lee-Gartner
DNF 18 lutego 1992 Francja Albertville Supergigant 1:21,22 - Włochy Deborah Compagnoni
DNF 15 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Supergigant 1:22,15 - Stany Zjednoczone Diann Roffe

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
DNF 2 lutego 1989 Stany Zjednoczone Vail Kombinacja 5,65 pkt - Stany Zjednoczone Tamara McKinney
20. 5 lutego 1989 Stany Zjednoczone Vail Zjazd 1:46,50 +2,69 Szwajcaria Maria Walliser
1. 26 stycznia 1991 Austria Saalbach Zjazd 1:29,12 +0,60 Austria Petra Kronberger
5. 29 stycznia 1991 Austria Saalbach Supergigant 1:08,72 +0,54 Austria Ulrike Maier
1. 31 stycznia 1991 Austria Saalbach Kombinacja 26,45 pkt - -
10. 5 lutego 1993 Japonia Morioka Kombinacja 3,39 pkt +54,41 pkt Niemcy Miriam Vogt

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
3. 3 marca 1984 Stany Zjednoczone Sugarloaf Kombinacja ? ? Austria Veronika Wallinger
3. 28 lutego 1985 Czechosłowacja Jasná Zjazd 1:22,12 +0,42 Austria Astrid Geisler
3. 3 marca 1985 Czechosłowacja Jasná Slalom 1:40,47 +0,52 Austria Anita Wachter

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium w zawodach[edytuj | edytuj kod]

  1. Francja Val d’Isère5 grudnia 1987 (zjazd) – 1. miejsce
  2. Stany Zjednoczone Steamboat Springs24 lutego 1989 (zjazd) – 3. miejsce
  3. Szwajcaria Meiringen16 grudnia 1990 (supergigant) – 1. miejsce
  4. Francja Morzine21 grudnia 1990 (zjazd) – 2. miejsce
  5. Austria Bad Kleinkirchheim6 stycznia 1991 (zjazd) – 3. miejsce
  6. Niemcy Garmisch-Partenkirchen8 lutego 1991 (zjazd) – 1. miejsce
  7. Japonia Furano24 lutego 1991 (zjazd) – 2. miejsce
  8. Kanada Lake Louise9 marca 1991 (zjazd) – 2. miejsce
  9. Stany Zjednoczone Vail15 marca 1991 (zjazd) – 3. miejsce
  10. Stany Zjednoczone Vail16 marca 1991 (zjazd) – 1. miejsce
  11. Włochy Santa Caterina14 grudnia 1991 (zjazd) – 1. miejsce
  12. Szwajcaria Grindelwald1 lutego 1992 (zjazd) – 3. miejsce
  13. Kanada Lake Louise19 grudnia 1992 (zjazd) – 1. miejsce
  14. Austria Haus22 stycznia 1993 (zjazd) – 1. miejsce

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]