Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej w Rydze

Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej
Rīgas Kazaņas Dievmātes ikonas baznīca
cerkiew pomocnicza
Ilustracja
Państwo

 Łotwa

Miejscowość

Ryga

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Łotewski Kościół Prawosławny

Parafia

Ścięcia Głowy św. Jana Chrzciciela w Rydze

Wezwanie

Kazańskiej Ikony Matki Bożej

Wspomnienie liturgiczne

22 października/4 listopada

Położenie na mapie Rygi
Mapa konturowa Rygi, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej”
Położenie na mapie Łotwy
Mapa konturowa Łotwy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej”
Ziemia56°56′34,7″N 24°08′53,1″E/56,942972 24,148083

Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożejprawosławna cerkiew w Rydze.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Świątynia została wzniesiona w 1866 jako niewielka kaplica pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela. Jednak już 11 września 1883 w jej pobliżu ukończono budowę większej cerkwi pod tym samym wezwaniem. W 1934 parafianie cerkwi św. Jana Chrzciciela zwrócili się z prośbą o otwarcie cerkwi do metropolity ryskiego i całej Łotwy Jana. Zgodnie z ich życzeniem po remoncie w obiekcie zaczęły odbywać się nabożeństwa w okresie zimowym. W czasie ponownego poświęcenia obiektu metropolita zmienił jego patrona na Kazańską Ikonę Matki Bożej.

W 1964 władze Łotewskiej SRR zamknęły świątynię dla kultu religijnego. Wkrótce jednak zaadaptowany na cele świeckie budynek został przekazany katolickiej parafii św. Antoniego, po tym, gdy kościół pod tym samym wezwaniem został zniszczony. Katolicy zgodzili się pozostawić na kopułach obiektu krzyże prawosławne. Cerkiew wróciła w ręce prawosławnych dopiero po upadku ZSRR. Budynek był w złym stanie technicznym, pozbawiony wyposażenia wnętrza niezbędnego do sprawowania Świętej Liturgii. W 2010 r. odbywały się jedynie molebny i akatysty. Cerkiew podlega parafii Ścięcia Głowy św. Jana Chrzciciela w Rydze, wchodzącej w skład dekanatu ryskiego eparchii ryskiej Łotewskiego Kościoła Prawosławnego[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]