Cerkiew św. Michała Archanioła w Cetuli

Cerkiew św. Michała Archanioła
w Cetuli
obecnie kościół św. Antoniego
kościół filialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Miejscowość

Cetula

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Anny w Radawie

Wezwanie

św. Antoniego

Położenie na mapie gminy Wiązownica
Mapa konturowa gminy Wiązownica, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cetula, cerkiew”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Cetula, cerkiew”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Cetula, cerkiew”
Położenie na mapie powiatu jarosławskiego
Mapa konturowa powiatu jarosławskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Cetula, cerkiew”
Ziemia50°05′54,5″N 22°48′12,1″E/50,098472 22,803361

Cerkiew św. Michała Archanioła w Cetuli – parafialna cerkiew greckokatolicka, zbudowana w latach 1938–39, znajdująca się w Cetuli.

Po 1947 cerkiew zamknięta i nieużytkowana. W 1958 przejęta przez Kościół rzymskokatolicki. Pełni funkcję kościoła filialnego parafii św. Anny w Radawie.

Historia obiektu[edytuj | edytuj kod]

W 1801 zbudowano w Cetuli cerkiew drewnianą. Była odnawiana w 1875. W czasie działań wojennych w 1915 została spalona. Na jej miejscu w 1917 wybudowano drewnianą kaplicę, którą rozebrano po wzniesieniu w latach 1938–39 nowej murowanej cerkwi[1].

Budowla murowana, na planie krzyża z kopułą centralną z prezbiterium zamkniętym trójbocznie i dwoma zakrystiami po bokach. Od zachodu dobudowany pod koniec XX w. przedsionek. Elewacje naw bocznych i ściany frontowej zwieńczone murem attykowym. Kopuła zakończona wieżyczką na sygnaturkę, a w narożach zadaszenia nawy cztery małe wieżyczki[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Krzysztof Zieliński: Leksykon drewnianej architektury sakralnej województwa podkarpackiego. PRO CARPATHIA, Rzeszów 2015, s. 347. ISBN 978-83-61577-68-3.
  2. Maciej Skowroński: Cerkwie Nadsania. Przemyśl–Leżajsk. Wydawnictwo Fundacja, Nowy Sącz 2005, s. 23. ISBN 83-88887-42-4.