Cerkiew św. Jana Chryzostoma w Jarosławiu

Cerkiew św. Jana Chryzostoma
Храм Святого Иоанна Златоуста
7610048004
cerkiew parafialna
Ilustracja
Widok ogólny; w tle widoczna cerkiew Włodzimierskiej Ikony Matki Bożej w Jarosławiu
Państwo

 Rosja

Obwód

 jarosławski

Miejscowość

Jarosław

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjska Prawosławna Cerkiew Staroobrzędowa

Wezwanie

św. Jana Chryzostoma

Położenie na mapie obwodu jarosławskiego
Mapa konturowa obwodu jarosławskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Cerkiew św. Jana Chryzostoma”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Cerkiew św. Jana Chryzostoma”
57°36′41,702″N 39°54′21,467″E/57,611584 39,905963
Strona internetowa

Cerkiew św. Jana Chryzostoma – XVII-wieczna cerkiew w Jarosławiu, w dzielnicy Korowniki, wzniesiona dla Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, zamknięta po rewolucji październikowej, zaś po 1991 przekazana wspólnocie staroobrzędowej. Stanowi jeden kompleks sakralny z cerkwią Włodzimierskiej Ikony Matki Bożej. Świątynia pod wezwaniem św. Jana Chryzostoma była użytkowana w miesiącach wiosennych i letnich, zaś cerkiew Włodzimierskiej Ikony Matki Bożej – jesienią i zimą.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza cerkiew w słobodzie Korowniki powstała najpóźniej w XVI wieku, była to budowla drewniana. Budowę murowanego obiektu sakralnego rozpoczęto w 1649 z funduszy Fiodora i Iwana Nieżdanowskich, a ukończono pięć lat później. Freski we wnętrzu obiektu powstały natomiast dopiero w latach 30. XVIII wieku. Ich autorami byli rzemieślnicy pracujący pod kierownictwem jarosławskiego ikonografa Aleksieja Soplakowa[1]. Wcześniej, w 1669, oddano do użytku cerkiew Włodzimierskiej Ikony Matki Bożej, która służyła tej samej parafii w miesiącach jesiennych i zimowych[1]. W latach 80. XVII w. wzniesiono wspólną dla obu świątyń 37-metrową dzwonnicę ustawioną w równej odległości od obydwu obiektów[1]. Architektura cerkwi św. Jana Chryzostoma była wzorem dla kolejnych prawosławnych obiektów sakralnych w Jarosławiu, w szczególności cerkwi św. Mikołaja Mokrego i cerkwi Wspomnienia Świętych Drzew Krzyża Pańskiego[2].

W 1911 kolorowe zdjęcia świątyni wykonał Siergiej Prokudin-Gorski[3].

Obie cerkwie zostały zamknięte po rewolucji październikowej i zamienione na magazyny. W cerkwi św. Jana Chryzostoma znajdował się magazyn soli, co doprowadziło do zniszczenia części fresków. Po upadku ZSRR budynek został przekazany Cerkwi staroobrzędowej, która zajmuje się remontem obiektu; jest on w dalszym ciągu w złym stanie[1].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew zbudowano w stylu jarosławskim[4], bez podkletu. Jej kompozycję cechuje symetria − nawa główna zbudowana została na planie kwadratu, z trzech stron budynek otacza jednokondygnacyjna galeria[5], po obu stronach nawy głównej znajdują się boczne ołtarze zwieńczone dachami namiotowymi[1] z niewielkimi cebulastymi kopułkami[5] i rzędami kokoszników[6], wejście do wnętrza prowadzi przez dwa ganki. Budowlę zwieńczono pięcioma cebulastymi kopułami na wysokich bębnach, znacznie wyższych, niż w innych cerkwiach budowanych w tym samym okresie[1]. Wysokość bębnów i kopuł z krzyżami jest łącznie większa, niż wysokość ścian samej cerkwi[5]. Architektura świątyni stwarza wrażenie równocześnie harmonii i surowości[1]. Budowla była pierwszy raz przebudowywana już ok. trzydzieści lat po oddaniu do użytku liturgicznego. Rozbudowano wtedy proste początkowo ganki, nad którymi zbudowano frontony[7], wykonano obramowania okien i wykuto więcej otworów okiennych, wzbogacono dekorację elewacji[1]. Najstaranniej udekorowano zachodnią elewację cerkwi, widoczną dla płynących Wołgą, a w szczególności największe okno w zachodniej absydzie[5]. W południowej części cerkwi pochowano jej fundatorów[1].

Wspólna dzwonnica dwóch cerkwi w Korownikach wzniesiona została na planie ośmioboku. Wieńczy ją dach hełmowy z lukarnami, które wykuto dla polepszenia akustyki budowli. Niższe kondygnacje cerkwi nie są zdobione[1]. Cały kompleks dwóch cerkwi otoczony jest ogrodzeniem z bramą wjazdową – świętymi wrotami, wzniesionymi w końcu XVII wieku w stylu baroku naryszkińskiego dokładnie na osi dzwonnicy[1].

We wnętrzu cerkwi od XVIII w. znajdował się pięciorzędowy barokowy ikonostas, do którego wstawiono starsze, XVII-wieczne ikony[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k Ярославль. Церковь Иоанна Златоуста и Церковь Владимирской Божьей Матери в Коровниках [online], yaroslavlru.ru [dostęp 2016-12-13].
  2. E. Dobrowolska, B. Gniedowski, Jarosławl, Tutajew, Iskusstwo, Moskwa 1971, s. 98.
  3. Église de Saint Jean Chrysostome, depuis le sud-ouest. Iaroslavl, 1911 [dostęp 2016-12-14].
  4. E. Dobrowolska, B. Gniedowski, Jarosławl, Tutajew, Iskusstwo, Moskwa 1971, s. 89.
  5. a b c d E. Dobrowolska, B. Gniedowski, Jarosławl, Tutajew, Iskusstwo, Moskwa 1971, s. 92.
  6. E. Dobrowolska, B. Gniedowski, Jarosławl, Tutajew, Iskusstwo, Moskwa 1971, s. 93.
  7. a b E. Dobrowolska, B. Gniedowski, Jarosławl, Tutajew, Iskusstwo, Moskwa 1971, s. 97.