Catherine Deneuve

Catherine Deneuve
Ilustracja
Catherine Deneuve na 67. MFF w Berlinie (2017).
Imię i nazwisko

Catherine Fabienne Dorléac

Data i miejsce urodzenia

22 października 1943
Paryż

Zawód

aktorka

Współmałżonek

David Bailey
(1965–1972)

Lata aktywności

od 1957

Catherine Deneuve, właśc. Catherine Fabienne Dorléac (ur. 22 października 1943 w Paryżu) – francuska aktorka filmowa, określana często mianem pierwszej damy francuskiego kina.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Catherine Deneuve, 1969

Jest młodszą córką francuskiego aktora Maurice’a Dorléaca i Renée Deneuve. Jej starsza siostra Françoise Dorléac, również popularna aktorka, zginęła w wypadku samochodowym. Matka zrezygnowała z kariery scenicznej, ojciec zaś pracował przy dubbingu zagranicznych filmów, potem jako przedstawiciel wytwórni Paramount.

Zachęcona przez ojca, rozpoczęła karierę filmową. Zadebiutowała w filmie jako nastolatka w 1956, pojawiając się w obrazie Les collégiennes. Przełomem w jej karierze okazał się występ w musicalu Parasolki z Cherbourga (1964) Jacques’a Demy. Później zagrała u znanych reżyserów, takich jak Roman Polański (Wstręt) oraz Luis Buñuel (Piękność dnia). Premiera tego ostatniego filmu wywołała sporo kontrowersji, ale dzięki niemu Deneuve zyskała pozycję pierwszej damy francuskiego kina.

W USA, gdzie żaden film z Deneuve nie osiągnął większego sukcesu finansowego ani nie doczekał się szerokiego rozpowszechniania, jest ona gwiazdą głównie dzięki reklamom perfum Chanel i Yves Saint Laurent.

Jest ambasadorem dobrej woli UNESCO. W 1995 nagrała płytę z Malcolmem McLarenem.

Zasiadała w jury konkursu głównego na 47. MFF w Cannes (1994). Przewodniczyła jury na 63. MFF w Wenecji (2006).

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Była prywatnie związana z wieloma znanymi reżyserami i aktorami, m.in. z Rogerem Vadimem (ma z nim syna, Christiana) oraz Marcello Mastroiannim (ma z nim córkę, Chiarę). Była żoną brytyjskiego fotografika Davida Baileya.

Nagrody i nominacje[edytuj | edytuj kod]

Zdobyła dwukrotnie Cezara dla najlepszej francuskiej aktorki roku (nominowana jeszcze ośmiokrotnie do tej nagrody) za role w filmach Ostatnie metro (1980) oraz Indochiny (1992). Za tę ostatnią kreację była również nominowana do Oscara dla najlepszej aktorki.

Odebrała specjalną nagrodę za całokształt twórczości na 61. MFF w Cannes w 2008.

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Aktorka[edytuj | edytuj kod]

Producentka[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]