Caron Butler

Caron Butler
Ilustracja
Butler podczas występów w Wizards
Miami Heat
Asystent trenera
Pełne imię i nazwisko

James Caron Butler

Pseudonim

"Caronimo", "Tough Juice"

Data i miejsce urodzenia

13 marca 1980
Racine

Wzrost

201 cm

Masa ciała

103 kg

Kariera
Aktywność

2002–2016

Szkoła średnia

Washington Park (Racine)
Maine Central Institute (Pittsfield)

College

Connecticut (2000–2002)

Draft

2002, numer: 10
Miami Heat

Multimedia w Wikimedia Commons

James Caron Butler znany bardziej jako Caron Butler (ur. 13 marca 1980 w Racine, Wisconsin) – amerykański koszykarz, grający na pozycji niskiego skrzydłowego, mistrz NBA z 2011 roku, obecnie asystent trenera Miami Heat.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

College[edytuj | edytuj kod]

Butler uczęszczał do University of Connecticut. W swoim pierwszym roku w college'u zdobywał średnio 15,6 punktu i 7,6 zbiórki na mecz. W lecie po tym sezonie razem z reprezentacją narodową pojechał na mistrzostwa świata do lat 21, gdzie zdobyli złoty medal[1]. Podczas swojego drugiego roku nauki na University of Connenticut zdobywał 20,3 punktu oraz 7,5 zbiórki na mecz i poprowadził swój zespół do Elite 8 w turnieju NCAA. Jednak pomimo zdobycia przez Butlera 32 punktów przegrali z Uniwersytetem Maryland[2]. Po tym sezonie Butler zadeklarował się w drafcie do NBA.

NBA[edytuj | edytuj kod]

Butler został wybrany z 10 numerem w drafcie w 2002 r. przez Miami Heat. W swoim pierwszym sezonie na parkietach NBA zdobywał średnio 15,4 punktu oraz 5,1 zbiórki na mecz. W następnym sezonie jego statystyki pogorszyły się - uzyskiwał statystyki na poziomie 9,2 punktu i 4,8 zbiórki na mecz. Powodem tego były kontuzje - w swoim drugim sezonie w NBA wystąpił jedynie w 68 meczach. Pod koniec tamtego sezonu wraz z Brianem Grantem i Lamarem Odomem został wymieniony za Shaquille O’Neal'a do Los Angeles Lakers[3].

W Los Angeles grał przez jeden rok. Zdobywał wtedy 15,5 punktu oraz 5,8 zbiórki na mecz. Po sezonie 2004/05 razem z Chucky Atkinsem został wymieniony za Kwame Browna oraz Larona Profita do Washington Wizards[4]. Stał się częścią waszyngtońskiej "Big 3" (Wielkiej trójki), wcześniej złożonej z Gilberta Arenasa, Antawna Jamisona oraz Larry'ego Hughesa, którego zastąpił. Został tam nazwany przez trenera Ediego Jordana "Tough Juice" za swoją agresywną grę.

17 stycznia 2007 Butler trafił swojego pierwszego game-winnera w meczu przeciwko New York Knicks, zdobywając 2 punkty po wsadzie po podaniu DeShawna Stevensona 2,2 sekundy przed końcem spotkania, ustalając wynik na 99-98[5]. Został nazwany Graczem Tygodnia Konferencji Wschodniej w dniach 15-21 stycznia 2006[6].

Jego najlepszym sezonem w NBA był sezon 2006/07, kiedy to zdobywał 19,1 punktu, 7,4 zbiórki i 3,7 asysty na mecz. Został też wybrany do rezerwy Konferencji Wschodniej w NBA All-Star Game w 2007 r. Był to jego pierwszy występ w Meczu Gwiazd[7].

Podczas meczu przeciwko Milwaukee Bucks pod koniec sezonu 2006/07 Butler złamał rękę[8]. Kontuzja uniemożliwiła mu udział w playoffach, w których Wizards przegrali w pierwszej rundzie 4-0 z Cleveland Cavaliers.

W sezonie 2007/08 Butler ponownie został wybrany do drużyny Konferencji Wschodniej na Mecz Gwiazd, lecz z powodu kontuzji nie mógł w nim wystąpić. Zastąpił go na tym meczu Ray Allen[9]. Przez kontuzje Butler zmuszony był opuścić 20 z ostatnich 35 meczów Wizards w sezonie. Powrócił do składu 13 marca (w swoje urodziny) i pomógł swojej drużynie pokonać Cleveland Cavaliers 101-99. Zdobył w tamtym meczu 19 punktów i 5 zbiórek podczas 42 minut spędzonych na parkiecie[10]. W sezonie 2007/08 wystąpił w 58 meczach uzyskując średnio 20,3 punktu i 6,7 zbiórki na mecz. W sezonie 2008/09 wystąpił w 67 spotkaniach, zdobywając w nich średnio 20,8 punktu. Razem z LeBronem Jamesem są jedynymi zawodnikami w NBA, którzy przez dwa kolejne sezony zdobywali powyżej 20 punktów, 6 zbiórek i 4 asyst na mecz. Jedenastokrotnie przekraczał granice 30 punktów w meczu, tyle samo zdobył też double-double[11].

13 lutego 2010, razem z Brendanem Haywoodem i DeShawnem Stevensonem, został wymieniony do Dallas Mavericks, w zamian za Josha Howarda, Drewa Goodena, Jamesa Singletona i Quintona Rossa[12].

4 stycznia 2011 zostało ogłoszone, że Butler przejdzie operację na kontuzjowanym kolanie i opuści resztę sezonu 2010/11[13]. Mavericks zdobywając mistrzostwo w tamtym sezonie, zadedykowali swoją drogę w play-offach Butlerowi[14].

9 grudnia 2011 Butler podpisał trzyletnią umowę z Los Angeles Clippers[15]. W Clippers spędził dwa sezony i występując w pierwszej piątce pomógł drużynie dwukrotnie awansować do fazy play-off.

10 lipca 2013 Butler trafił, w ramach wymiany między trzema drużynami, do Phoenix Suns[16]. 29 sierpnia 2013 został wytransferowny do Milwaukee Bucks w zamian za Ish Smitha i Wjaczesława Krawcowa[17]. 22 listopada 2013, w meczu z Philadelphia 76ers, Butler uzyskał 38 punktów i miał 8 zbiórek[18]. 27 lutego 2014 Bucks wykupili kontrakt Butlera, przez co stał się wolnym agentem[19].

1 marca 2014 Butler podpisał kontrakt z Oklahoma City Thunder[20].

15 lipca 2014 podpisał kontrakt z Detroit Pistons[21]. 23 lipca 2015 roku związał się z klubem Sacramento Kings[22].

14 listopada 2020 został asystentem trenera Miami Heat[23].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie[24], o ile nie zaznaczono inaczej.

Zawodnicze[edytuj | edytuj kod]

NCAA
  • Uczestnik rozgrywek Elite Eight turnieju NCAA (2002)
  • Mistrz:
    • turnieju konferencji Big East (2002)
    • sezonu regularnego Big East (2002)
  • Koszykarz Roku Konferencji Big East (2002)[25]
  • MVP turnieju Big East (2002)[26]
  • Zaliczony do:
    • II składu All-American (2002 przez Sporting News)
    • I składu:
      • Big East (2002)
      • debiutantów Big East (2001)
    • III składu Big East (2001)
    • Galerii Huskies of Honor
NBA
Reprezentacja

Trenerskie[edytuj | edytuj kod]

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Legenda
   M Mecze   S5  Pierwsza piątka  MPG  Minuty na mecz
 FG%  Celność rzutów z pola  3P%  Celność rzutów „za 3”  FT%  Celność rzutów wolnych
 RPG  Zbiórki na mecz  APG  Asysty na mecz  SPG  Przechwyty na mecz
 BPG  Bloki na mecz  PPG  Punkty na mecz

Na podstawie Basketball-Reference.com (ang.)

Sezon regularny[edytuj | edytuj kod]

Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
2002/03 Miami 78 78 36,6 41,6% 31,8% 82,4% 5,1 2,7 1,8 0,4 15,4
2003/04 Miami 68 56 29,9 38,0% 23,8% 75,6% 4,8 1,9 1,1 0,2 9,2
2004/05 L.A. Lakers 77 77 35,7 44,5% 30,4% 86,2% 5,8 1,9 1,4 0,3 15,5
2005/06 Washington 75 54 36,1 45,5% 34,2% 87,0% 6,2 2,5 1,7 0,2 17,6
2006/07 Washington 63 63 39,3 46,3% 25,0% 86,3% 7,4 3,7 2,1 0,3 19,1
2007/08 Washington 58 58 39,9 46,6% 35,7% 90,1% 6,7 4,9 2,2 0,3 20,3
2008/09 Washington 67 67 38,6 45,3% 31,0% 85,8% 6,2 4,3 1,6 0,3 20,8
2009/10 Washington 47 47 39,4 42,2% 26,3% 87,7% 6,7 2,3 1,4 0,3 16,9
2009/10 Dallas 27 27 34,4 44,0% 34,0% 76,0% 5,4 1,8 1,8 0,3 15,2
2010/11 Dallas 29 29 29,9 45,0% 43,1% 77,3% 4,1 1,6 1,0 0,3 15,0
2011/12 L.A. Clippers 63 63 29,7 40,7% 35,8% 81,3% 3,7 1,2 0,8 0,1 12,0
2012/13 L.A. Clippers 78 78 24,1 42,4% 38,8% 83,3% 2,9 1,0 0,7 0,1 10,4
2013/14 Milwaukee 34 13 24,1 38,7% 36,1% 83,9% 4,6 1,6 0,7 0,3 11,0
2013/14 Oklahoma City 22 0 27,2 40,9% 44,1% 84,2% 3,2 1,2 1,1 0,3 9,7
2014/15 Detroit 78 21 20,8 40,7% 37,9% 90,2% 2,5 1,0 0,6 0,1 5,9
2015/16 Sacramento 17 1 10,4 42,4% 16,7% 83,3% 1,3 0,6 0,5 0,1 3,7
Razem 881 732 32,2 43,4% 34,8% 84,7% 5,0 2,3 1,3 0,2 14,1

Play-offy[edytuj | edytuj kod]

Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
2004 Miami 13 13 39,3 38,6% 18,2% 82,5% 8,5 2,4 2,2 0,5 12,8
2006 Washington 6 6 43,7 41,6% 21,4% 82,8% 10,5 2,7 2,0 0,7 18,5
2008 Washington 6 6 41,0 46,0% 23,8% 87,1% 5,7 3,8 1,8 0,2 18,7
2010 Dallas 6 6 33,7 43,4% 30,4% 92,6% 5,8 1,3 1,5 0,8 19,7
2012 L.A. Clippers 10 10 26,8 35,9% 25,8% 75,0% 3,0 1,0 0,6 0,2 8,6
2013 L.A. Clippers 6 6 22,7 47,8% 25,0% 100% 2,7 0,0 0,3 0,3 8,5
2014 Oklahoma City 18 2 23,3 32,4% 35,6% 78,6% 3,2 0,8 0,3 0,1 6,3
Razem 65 49 31,4 39,9% 28,6% 83,8% 5,3 1,6 1,1 0,4 11,7

Rekordy w NBA[edytuj | edytuj kod]

Statystyka Data Przeciwko Źródło
Punkty: 40 27 stycznia 2008 Milwaukee Bucks [29]
Zbiórki: 16 27 stycznia 2006 Chicago Bulls [30]
Asysty: 12 30 marca 2008 Los Angeles Lakers [31]
Bloki: 2 27 razy —
Przechwyty: 7 2 razy —
Minuty: 56 15 stycznia 2010 Chicago Bulls [32]
Na podstawie: nba.com

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Został powołany, ale nie wystąpił z powodu kontuzji, został zastąpiony przez Raya Allena.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Third FIBA World Championship for Young Men - 2001. usabasketball.com. [dostęp 2009-10-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 stycznia 2010)]. (ang.).
  2. ↑ Maryland reaches 30-win mark for first time. espn.com, 24 marca 2002. [dostęp 2009-10-06]. (ang.).
  3. ↑ Lakers Acquire Odom, Butler, Grant and a Future First Rounder for Shaq. nba.com, 7 października 2004. [dostęp 2009-10-06]. (ang.).
  4. ↑ Wizards Acquire Caron Butler and Chucky Atkins. nba.com, 4 sierpnia 2002. [dostęp 2009-10-06]. (ang.).
  5. ↑ Butler's Dunk Lifts Wizards Over Knicks. nba.com, 17 stycznia 2007. [dostęp 2009-10-06]. (ang.).
  6. ↑ Caron Butler named Eastern conference Player of Week. InsideHoops.com, 22 stycznia 2007. [dostęp 2009-10-06]. (ang.).
  7. ↑ 2007 All-Star Reserves Announced. nba.com, 1 lutego 2007. [dostęp 2009-10-06]. (ang.).
  8. ↑ Broken hand could force Butler out of lineup for year. espn.com, 1 kwietnia 2007. [dostęp 2009-10-06]. (ang.).
  9. ↑ Ray Allen To Replace Caron Butler in NBA All-Star Game. nba.com, 13 lutego 2008. [dostęp 2014-08-13]. (ang.).
  10. ↑ Butler returns as Wizards dodge Cavs, get back to .500. espn.com, 13 marca 2008. [dostęp 2009-10-06]. (ang.).
  11. ↑ Caron Butler Bio Page. nba.com. [dostęp 2009-10-22]. (ang.).
  12. ↑ Marc Stein: Butler to Mavs, Wiz get Howard. espn.com, 2010-02-14. [dostęp 2010-02-14]. (ang.).
  13. ↑ Caron Butler out for season. nba.com. [dostęp 2012-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-07)]. (ang.).
  14. ↑ NBA Finals 2011: Dallas Mavericks dedicate NBA title pursuit to Caron Butler. espn.go.com. [dostęp 2012-07-19]. (ang.).
  15. ↑ Caron Butler signs with Clippers. espn.go.com. [dostęp 2012-07-19]. (ang.).
  16. ↑ Suns Complete Deal for Eric Bledsoe and Caron Butler. nba.com. [dostęp 2014-02-07]. (ang.).
  17. ↑ Suns Trade for Kravtsov, Smith From Bucks. nba.com. [dostęp 2014-02-07]. (ang.).
  18. ↑ Milwaukee Bucks at Philadelphia 76ers | USA TODAY | RECAP. usatoday.com. [dostęp 2014-03-13]. (ang.).
  19. ↑ Bucks complete buyout with Caron Butler. nba.si.com. [dostęp 2014-03-13]. (ang.).
  20. ↑ Thunder Signs Caron Butler. nba.com. [dostęp 2014-03-13]. (ang.).
  21. ↑ Detroit Pistons Sign Free Agent Forward Caron Butler. nba.com. [dostęp 2014-07-15]. (ang.).
  22. ↑ Kings sign veteran forward Caron Butler. nba.com. [dostęp 2015-07-24]. (ang.).
  23. ↑ HEAT Hire Caron Butler As Assistant Coach. nba.com. [dostęp 2021-09-24]. (ang.).
  24. ↑ Profil na realgm. realgm.com. [dostęp 2017-03-18]. (ang.).
  25. ↑ Big East Conference Player of the Year Winner. sports-reference.com. [dostęp 2023-01-24]. (ang.).
  26. ↑ Big East Conference Tournament MVP Winner. sports-reference.com. [dostęp 2023-02-05]. (ang.).
  27. ↑ Year-by-year NBA All-Rookie Teams. nba.com. [dostęp 2023-01-21]. (ang.).
  28. ↑ Nuggets top Heat, win franchise's 1st NBA title. nba.com. [dostęp 2023-06-21]. (ang.).
  29. ↑ Butler Scores Career-High 40 in Loss. nba.com, 27 stycznia 2008. [dostęp 2009-10-22]. (ang.).
  30. ↑ Gordon, Chandler Lead Bulls to Third Straight. nba.com, 27 stycznia 2006. [dostęp 2009-10-22]. (ang.).
  31. ↑ Lakers Stay Unbeaten in Fourth OT of Season. nba.com, 31 marca 2008. [dostęp 2009-10-22]. (ang.).
  32. ↑ Rose's 37 points help Bulls escape Wizards in double overtime. espn.com. [dostęp 2014-02-07]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Miami Heat – skład w sezonie 2023/2024
2002 NBA Draft
Pierwsza runda
Druga runda
Koszykarz Roku Konferencji Big East NCAA
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Caron_Butler&oldid=72482578”