Burchard (biskup Aosty)
| Arcybiskup Lyonu | |
 Wzór herbu arcybiskupa metropolity (wersja z paliuszem, na taśmie pod tarczą znajduje się dewiza) | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data urodzenia | ‘nieznana’ |
| Data śmierci | 10 czerwca 1046 lub po 10 lipca 1068 |
| Arcybiskup Lyonu | |
| Okres sprawowania | 1033–1034 |
| Biskup Aosty | |
| Okres sprawowania | 1025–1032 |
| Wyznanie | katolickie |
| Sakra biskupia | 1025 |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
|---|---|
| Ojciec | |
| Matka | |
| Rodzeństwo | |
Burchard lub Bouhard lub Buckard lub Burchard Aosta[a] (zmarł po 10 lipca 1068), był biskupem Aosty (1025-1032) i arcybiskupem Lyonu (1033-1034), pod imieniem Burchard III, i w końcu przeorem opactwa terytorialnego Saint-Maurice.
Pochodzenie[edytuj | edytuj kod]
Burchard był synem Humberta I, księcia Sabaudii i Aosty i jego żony Auxilii, która mogła pochodzić z Aosty i byłaby siostrą Anselma z Aosty, biskupa w latach 994–1025[1][2].
Biskup[edytuj | edytuj kod]
Burchard wspólnie z ojcem zarządzał doliną Aosty od 8 kwietnia, 1022, być może, jako koadiutor, aby zapewnić sobie następstwo po swoim wujku biskupie Aosty w 1025 roku[3]. Został wymieniony jako biskup Aosty 19 października 1024 w umowie darowizny wraz z ojcem Humbertem[4], i następnie 10 marca 1026. Burchard został przeniesiony w 1033 do arcybiskupstwa Lyonu, co potwierdza regionalną potęgę jego rodziny[5]. Przy okazji zdobycia władzy, rodzina z Aosty spotkała się z opozycją rodziny hrabiów Forez w osobie Geralda, który dążył do zainstalowania na biskupim[6] tronie syna Artauda[7].
Według kronikarza Raula Glabera, który wskazuje, że był on siostrzeńcem swojego poprzednika Burcharda II z Lyonu z siedzibą w Lyonie, bierze on, z Geroldem z Genewy, stronę hrabiego Odona II z Blois w sporze o sukcesję po zmarłym w 1032 r. Rudolfie III królu Burgundii, z cesarzem Świętego Cesarstwa Rzymskiego Konradem II, zwanym Salickimi. Zostali pokonani w 1034 przez ojca Burcharda, Humberta, który dowodził armią cesarza[8]. Burchard został wzięty do niewoli i wywieziony z Lyonu przez cesarskie wojska[9]. Zwolniony w 1039 roku przez Henryka III, pod warunkiem, że zamieszka na terenie opactwa Saint-Maurice, gdzie stał się „Agannensis abbatia Abbas”[10], tam też został wspomniany po raz ostatni w dokumencie z dnia 10 lipca 1068, choć lista zgonów prymasów św. Jana w Lyonie podaje 10 czerwca 1046 jako datę jego śmierci[11].
Rodowód[edytuj | edytuj kod]
| ? | |||||||||||||
| ? | |||||||||||||
| ? | |||||||||||||
| Humbert I Białoręki | |||||||||||||
| ? | |||||||||||||
| ? | |||||||||||||
| ? | |||||||||||||
| Burchard | |||||||||||||
| ? | |||||||||||||
| Anzelm | |||||||||||||
| ? | |||||||||||||
| Auxilia | |||||||||||||
| ? | |||||||||||||
| Aldiud | |||||||||||||
| ? | |||||||||||||
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Alessandro Barbero: Valle d’Aosta medievale. Neapol: Liguori Editore, 2000. ISBN 88-207-3162-2. OCLC 46784277. (wł.).
- Marie-José Belgique de: La Maison de Savoie. Les origines. Paryż: Albin Michel, 1956, seria: « Les Savoie ». (fr.).
- Fedele Savio: Gli antichi vescovi d’Italia dalle origini al 1300 descretti per regioni: Piemonte. Fratelli Bocca Editore, 1898. (wł.).
- Bernard Berthod, Jacqueline Boucher, Bruno Galland, Régis Ladous, André Pelletier: Archevêques de Lyon. Lyon: Éditions lyonnaises d’art et d’histoire, 2012, s. 191. BNF 43719523h. ISBN 978-284147-228-4. OCLC 822018014. (fr.).
Artykuły powiązane[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Foldery archiwów departamentów Sabaudii i Górnej Sabaudii – Sabaudia.org:
- André Palluel-Guillard: La Maison de Savoie. s. 4 Humbert I. [dostęp 2015-04-29]. APG. (fr.).
- Guido Castelnuovo: La Savoie au Moyen-Âge, 1032-1536. [dostęp 2015-05-19]. Castelnuovo. (fr.).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Belgique 1956 ↓, s. 36–37.
- ↑ Barbero 2000 ↓, s. 4–8.
- ↑ Aimé-Pierre Frutaz: Fonti per la storia de la Valle d’Aosta « Cronotassi dei vescovi ». Rome: Ed. di Storia e Letteratura, 1966. (wł.).
- ↑ Régeste genevois. 1025-10-25. REG 0/0/1/298.
- ↑ Barbero 2000 ↓, s. 10.
- ↑ Berthod i in. 2012 ↓, s. 39.
- ↑ L. Ripart: « Du royaume aux principautés: Savoie-Dauphiné, X-XI siècles ». W: Christian Guilleré, Jean-Marie Poisson, Ripart: Le royaume de Bourgogne autour de l’an mil, Chambéry. Cyrille Ducourthial (red.). 2008, s. 16–17. (fr.).
- ↑ Cyrille Ducourthial: Géographie du pouvoir en pays de Savoie au tournant de l’an mil. W: Christian Guilleré, Jean-Michel Poisson, Laurent Ripart, Cyrille Ducourthial: Le royaume de Bourgogne autour de l’an mil. Université de Savoie, 2008, s. 233 i następne, seria: Sociétés, Religions, Politiques. ISBN 978-2915797350. (fr.).
- ↑ Raoul Glaber: Chronique de l’an Mil Sources de l’histoire de France. éditions Paleo, 2002, s. 220–221. ISBN 2-913944-13-2. (fr.).
- ↑ Barbero 2000 ↓, s. 8.
- ↑ Édouard Aubert: Trésor de l’abbaye de Saint-Maurice d’Agaune. T. 1. s. 36–38. (fr.).
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pisownia imion nie była ustalona w okresie średniowiecza, pisownia wzmianek o biskupie zależała od pochodzenia źródeł, czy były pod wpływem łaciny czy też języka niemieckiego. W ten sposób możemy znaleźć następujące formy: Burcard, Bourcard, Bouchard, Burchard, Brochard, Brocard, Buckard.