Budynek Szkoły Podstawowej nr 1 w Toruniu
 Widok od strony północnej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres | ul. Wielkie Garbary 9 |
| Typ budynku | |
| Architekt | Rehberg |
| Rozpoczęcie budowy | 14 maja 1881 |
| Ukończenie budowy | 9 kwietnia 1883 |
Położenie na mapie Torunia  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
 53°00′37″N 18°36′36″E/53,010278 18,610000 | |
Budynek Szkoły Podstawowej nr 1 w Toruniu – dawny budynek Obywatelskiej i Średniej Szkoły Żeńskiej, siedziba Szkoły Podstawowej nr 1 im. Uczestników Strajku Szkolnego 1906–1907 w Toruniu. Znajduje się przy ul. Wielkie Garbary 9.
Prawdopodobnie w 1872 roku wybrano teren pod budowę Szkoły Żeńskiej dla Wyższego Kształcenia[1][2]. W 1874 roku władze miasta zorganizowały konkurs na projekt szkoły żeńskiej[3]. Nie przyjęto żadnego z nagrodzonych projektów, jednak na ich podstawie oraz sugestii berlińskiego architekta Hermanna Blankensteina w 1880 roku Julian Rehberg przygotował nowy projekt, który został zrealizowany[4]. Budowę szkoły rozpoczęto 14 maja 1881 roku, a ukończono 9 kwietnia 1883 roku[2].
Po 1920 roku władze polskie zorganizowały w nim Miejskie Gimnazjum i Liceum Klasyczno-Humanistyczne Żeńskie, które ukończyła m.in. gen. prof. Elżbieta Zawacka[2].
Podczas I i II wojny światowej budynek pełnił funkcję lazaretu[2].
Od końca 1945 roku budynek ponownie zaczął pełnić funkcje oświatowe. W 1985 roku gmach przeszedł gruntowną modernizację[2].
Obiekt wpisany jest do gminnej ewidencji zabytków (nr 781)[5].
Gmach, który zbudowano w stylu historyzującym z przewagą elementów klasycystycznych, na rzucie litery „u” z dwoma dziedzińcami, przetrwał do czasów współczesnych w niezmienionej formie architektonicznej. Jego charakterystycznym elementem jest trójkątne zwieńczenie z akroterionami w najwyższej kondygnacji środkowego ryzalitu[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kucharzewska 2004 ↓, s. 277.
- ↑ a b c d e Od ponad 120 lat na ulicy Wielkie Garbary w Toruniu. sp1torun.szkolnastrona.pl. [dostęp 2023-12-16].
- ↑ a b Kucharzewska 2004 ↓, s. 277–278.
- ↑ Kucharzewska 2004 ↓, s. 278.
- ↑ Gmina Miasta Toruń: Gminny Program Opieki nad Zabytkami Miasta Torunia na lata 2022–2025. 2021, s. 101.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Joanna Kucharzewska: Architektura i urbanistyka Torunia w latach 1871-1920. Warszawa: Neriton, 2004. ISBN 83-88973-69-X. [dostęp 2023-09-05].