Budoradz
| wieś | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) | 35[2] |
| Strefa numeracyjna | 68 |
| Kod pocztowy | 66-620[3] |
| Tablice rejestracyjne | FKR |
| SIMC | 0909182 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Gubin  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego  | |
 52°00′17″N 14°43′18″E/52,004722 14,721667[1] | |
Budoradz (niem. Buderose, łuż. Budoraz)[4] – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Gubin.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Przysiółek położony na prawym brzegu Nysy Łużyckiej, 6 km na północ od Gubina[5]. Jego początki sięgają XIII wieku[6]. W dokumentach pojawiła się po raz pierwszy w 1440 roku jako Buderose, w 1497 Pudrom, a w 1527 powróciła do Buderose[7]. Częściowo była pod lennem joannickiego urzędu zakonnego Friedland - Sękowice, a po części lennem czeskim, a następnie saksońskim i pruskim[7]. W miejscowości wzniesiono pałac w 1637 roku[6].
Zachowało się pierwotne ukształtowanie zabudowy wsi. Liczy 31 mieszkańców[8]. Jest to przysiółek przyfolwarczny, rzędówka z XVIII wieku, o planie rozbudowanym, zabudowie rozluźnionej z parkiem folwarcznym. W latach 1945–1947 znajdowała się we wsi 33 strażnica WOP.
Cmentarz jeniecki We wsi istnieją pozostałości po byłym cmentarzu rosyjskich jeńców wojennych z okresu I wojny światowej na którym od września 1914 do lipca 1921 roku chowano jeńców z obozu w Gross Breesen[9]. Na cmentarzu zostało pochowanych 564 żołnierzy, m.in. 266 rosyjskich, 61 włoskich, 22 francuskich, 21 angielskich, 1 Polak i 161 cywilów belgijskich[10]. Na centralnym miejscu cmentarza był pomnik o wysokości około 3 m z godłem państwowym, na jego szczycie osadzona była kula, a na niej krzyż. Na każdej stronie pomnika wyryty był napis w języku rosyjskim, niemieckim, francuskim i angielskim: „W pamięci naszym poległym towarzyszom, którzy w wojnie światowej oddali życie. Niech ich dusze żyją w pokoju”[11]. Stan obecny - całkowicie zniszczony. Pomnik istniał jeszcze po II wojnie światowej[11].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 12405
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 104 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rudolf Lehmann: Historisches Ortslexikon für die Niederlausitz Band 2. Die Kreis Cottbus, Spremberg, Guben und Sorau. 2011. ISBN 978-3-941919-90-7.
- ↑ Gubin to Budoradz [online], Gubin to Budoradz [dostęp 2019-12-03] (pol.).
- ↑ a b WIEŚ BUDORADZ, [w:] PTTK Gubin [online], 22 grudnia 2022 [dostęp 2023-12-02].
- ↑ a b Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 181
- ↑ Sołectwa i ludność - Gmina Gubin [online], gminagubin.pl, 31 grudnia 2018 [dostęp 2019-12-03].
- ↑ Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 182
- ↑ Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 183
- ↑ a b Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 184
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Gubińskie Towarzystwo Kultury - Zeszyty Gubińskie nr.5 s.19-20
- Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949…. Gubin: Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej, 2011, s. 181-185. ISBN 978-83-88059-54-4.
- Siedziba gminy: Gubin
| Miejscowości gminy |
| ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Jednostki pomocnicze gminy |
|
