Buddy Bell

Buddy Bell
ilustracja
trzeciobazowy
Pełne imię i nazwisko

David Gus Bell

Data i miejsce urodzenia

27 sierpnia 1951
Pittsburgh

Odbijał

prawą

Rzucał

prawą

Debiut

15 kwietnia 1972

Ostatni występ

17 czerwca 1989

Statystyki
Średnia uderzeń

0,279

Home runy

201

Uderzenia

2514

RBI

1106

Kariera klubowa
Lata Kluby
1972–1978 Cleveland Indians
1979–1985 Texas Rangers
1985–1988 Cincinnati Reds
1988 Houston Astros
1989 Texas Rangers
Kariera menedżerska
Lata Kluby
1996–1998 Detroit Tigers
2000–2002 Colorado Rockies
2005–2007 Kansas City Royals

Buddy Bell, właśc. David Gus Bell (ur. 27 sierpnia 1951) – amerykański baseballista, który występował na pozycji trzeciobazowego.

W czerwcu 1969 został wybrany w 16. rundzie draftu przez Cleveland Indians, w którym zadebiutował 15 kwietnia 1972[1]. Rok później po raz pierwszy wystąpił w Meczu Gwiazd, w którym zaliczył triple'a[2].

W grudniu 1978 przeszedł do Texas Rangers za Toby'ego Harraha. Jako zawodnik tego klubu cztery razy był wybierany do All-Star Game, sześć razy zdobył Złotą Rękawicę i raz otrzymał nagrodę Silver Slugger Award. Grał jeszcze w Cincinnati Reds, Houston Astros i ponownie w Texas Rangers, w którym zakończył zawodniczą karierę[1]. W późniejszym okresie był między innymi menadżerem Detroit Tigers], Colorado Rockies i Kansas City Royals, z którymi osiągnął bilans 184–277[3].

W 2004 został uhonorowany w Texas Rangers Hall of Fame[4].

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Nagroda/wyróżnienie Lata Źródło
All-Star 1973, 1980, 1981, 1982, 1984 [1]
Gold Glove Award 1979–1984 [1]
Silver Slugger Award 1984 [1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Buddy Bell Statistics and History. baseball-reference.com. [dostęp 2014-09-20]. (ang.).
  2. 1973 All-Star Game. baseball-reference.com. [dostęp 2014-12-25]. (ang.).
  3. Buddy Bell Managerial Record. baseball-reference.com. [dostęp 2014-12-25]. (ang.).
  4. Rangers Hall of Famers. rangers.mlb.com. [dostęp 2014-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 września 2009)]. (ang.).