Brzyskorzystew

Brzyskorzystew
wieś
Ilustracja
Kościół pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Powiat

żniński

Gmina

Żnin

Liczba ludności (III 2011)

368[2]

Strefa numeracyjna

52

Kod pocztowy

88-400[3]

Tablice rejestracyjne

CZN

SIMC

0100552

Położenie na mapie gminy Żnin
Mapa konturowa gminy Żnin, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Brzyskorzystew”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Brzyskorzystew”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Brzyskorzystew”
Położenie na mapie powiatu żnińskiego
Mapa konturowa powiatu żnińskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Brzyskorzystew”
Ziemia52°54′04″N 17°38′51″E/52,901111 17,647500[1]

Brzyskorzystew (niem. Birkenfelde)) – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie żnińskim, w gminie Żnin.

Wieś szlachecka, położona była w XVII wieku w powiecie kcyńskim województwa kaliskiego[4]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 368 mieszkańców[2]. Jest dziewiątą co do wielkości miejscowością gminy Żnin.

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Brzyskorzystew[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
1037057 Gogółka część wsi
1037407 Pawłowo część wsi

Historia[edytuj | edytuj kod]

Brzyskorzystew wymieniony został pośród innych polskich miejscowości w roku 1136 w tzw. Bulli gnieźnieńskiej[7].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Według rejestru zabytków NID[8] na listę zabytków wpisany jest kościół parafialny pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej, nr rej.: A/29 z 22.11.2000.

Kościół został wybudowany w latach 1826-1828 o konstrukcji szkieletowej z wypełnieniami tynkowymi, na podmurówce z kamieni. Niska kwadratowa wieża nakryta hełmem z latarnią. Wnętrze kościoła zawiera elementy baroku, klasycyzmu oraz neogotyku. Część wyposażenia wnętrza pochodzi z XVII-XVIII wieku.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 11964
  2. a b GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 100 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Paweł Klint, Szlachecki obrót ziemią w powiecie kcyńskim w latach 1626-1655, Wrocław 2012, s. 225.
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. GUS. Rejestr TERYT
  7. "Dzieje Wielkopolski w wypisach", PZWS, Warszawa 1963, str.37
  8. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo kujawsko-pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 122 [dostęp 2016-02-28].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]