Brzeźnica (powiat bocheński)

Brzeźnica
wieś
Ilustracja
Widok ze wschodu
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

bocheński

Gmina

Bochnia

Liczba ludności (2022)

1283[2]

Strefa numeracyjna

14

Kod pocztowy

32-700[3]

Tablice rejestracyjne

KBC, KBA[4]

SIMC

0811891

Położenie na mapie gminy wiejskiej Bochnia
Mapa konturowa gminy wiejskiej Bochnia, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Brzeźnica”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Brzeźnica”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Brzeźnica”
Położenie na mapie powiatu bocheńskiego
Mapa konturowa powiatu bocheńskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Brzeźnica”
Ziemia49°57′30″N 20°28′45″E/49,958333 20,479167[1]
Widok na Brzeźnicę (gm. Bochnia) od strony przysiółka Kiebło

Brzeźnicawieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie bocheńskim, w gminie Bochnia.

Integralne części miejscowości: Górki, Kiebło, Podole, Przysieki[5]. We wsi znajduje się cmentarz dla osób chorujących na cholerę.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kalendarium:

  • przed 1078 – najprawdopodobniej już wtedy istniała wieś Brzeźnica założona przez rycerza Jana Brzeźnickiego;
  • 1078 – poświęcenie kościoła pod wezwaniem św. Piotra przez św. Stanisława Biskupa i Męczennika;
  • 1242 – przekazanie Brzeźnicy pod opiekę klasztoru w Staniątkach, wraz z kościołem św. Piotra, dziesięcinami należącymi do niego, wolnym targiem, karczmami, oraz bobrami. Poświadczenie Konrada Mazowieckiego. Najstarszy dokument wzmiankujący Brzeźnicę;
  • 1243 – nadanie Brzeźnicy immunitetu ekonomicznego i sądowniczego, oraz przywileju wolnego targu w karczmach;
  • 1253 – oddanie Brzeźnicy wraz z kościołem i posiadłościami pod opiekę papieża Innocentego IV;
  • 1254 – wydanie dokumentu przez księcia Bolesława Wstydliwego, zatwierdzającego przywileje Konrada Mazowieckiego;
  • 1285 – wykupienie Brzeźnicy i Brzeźnicy Nowej przez Hartmunda z Bochni;
  • 1315 – zmienienie nazwy Brzeźnicy Nowej, na Łazy;
  • XVI w. – utworzenie szkoły działającej przy parafii;
  • 1534 – wykupienie Brzeźnicy przez Piotra Kmitę;
  • 1539 – przejęcie Brzeźnicy przez Lubomirskich;
  • XVII w. – utworzenie szpitala;
  • lata 20. XVII w. – pożar i doszczętne spalenie kościoła pw. św. Piotra;
  • 1635 – poświęcenie nowego kościoła pod wezwaniem św. Stanisława;
  • 1772 – pierwszy rozbiór Polski. Likwidacja szkoły i szpitala.

Brzeźnica uzyskała lokację miejską w 1282 roku, zdegradowana przed 1317 rokiem[6]. Wieś duchowna, własność Opactwa Benedyktynek w Staniątkach położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie szczyrzyckim województwa krakowskiego[7].

W latach 1954–1960 wieś należała i była siedzibą władz gromady Brzeźnica, po jej zniesieniu w gromadzie Bochnia. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa tarnowskiego.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Obiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[8].

Inne zabytki[edytuj | edytuj kod]

  • Kaplica pw. św. Stanisława. Początkowo w 1777 roku wzniesiono figurę kamienną św. Stanisława bpa z fundacji N. Ankwiczowej, właścicielki majątku. Figurę obudowano, czyniąc kaplicę drewnianą. Obecna, murowana kaplica została wzniesiona w 1867 roku (odpis z karty ewidencyjnej mgr Marka Grabskiego).

Sport[edytuj | edytuj kod]

W Brzeźnicy od 2007 roku działa klub piłkarski KS Korona Brzeźnica.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 11440
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 98 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 30 kwietnia 2015 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów (Dz.U. z 2015 r. poz. 669)
  5. GUS. Rejestr TERYT
  6. Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 22-23.
  7. Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 103.
  8. Wykaz obiektów wpisanych do Rejestru Zabytków Nieruchomych Województwa Małopolskiego z uwzględnieniem podziału na powiaty i gminy [online], wuoz.malopolska.pl [dostęp 2023-11-17].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]