Brunon Drywa

Brunon Drywa
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 lipca 1936
Tuchlinek

Data i miejsce śmierci

18 grudnia 1970
Gdynia

Przyczyna śmierci

postrzał

Miejsce spoczynku

cmentarz Witomiński

Zawód, zajęcie

robotnik

Miejsce zamieszkania

Gdynia Chylonia

Małżeństwo

Stefania

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
Grób Brunona Drywy na cmentarzu Witomińskim

Brunon Drywa (ur. 20 lipca 1936[1] w Tuchlinku, zm. 18 grudnia 1970 w Gdyni) – polski robotnik, pracownik portu w Gdyni. Trafiony pociskiem w czasie wydarzeń grudniowych[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Józefa i Rozalii, pochodził z Tuchlinka[3] na Kaszubach. W 1954 w Orłowie skończył szkołę zawodową, zostając ślusarzem. W latach 1956–1958 odbył zasadniczą służbę wojskową. W 1958 zatrudnił się w Zarządzie Morskiego Portu Gdynia, gdzie pracował jako sztauer (zajmował się załadunkiem i rozładunkiem towarów). Na początku lat sześćdziesiątych wziął ślub, mieszkał z rodziną w wynajętym pokoju w kaszubskich Sierakowicach, skąd dojeżdżał do pracy w Gdyni. W 1963 zamieszkał z rodziną w gdyńskim Małym Kacku. W 1968 ukończył kurs dźwigowego. W 1970 rodzina otrzymała nowe, trzypokojowe mieszkanie w bloku w gdyńskiej Chyloni. Jeden pokój wynajęli marynarzowi pracującemu w Polskich Liniach Oceanicznych[4].

17 grudnia 1970 ok. godz. 5:30 Brunon Drywa został trafiony pociskiem przez strzelających żołnierzy Ludowego Wojska Polskiego na przystanku Szybkiej Kolei Miejskiej Gdynia Stocznia, po jego przyjeździe rano do pracy. Zmarł w szpitalu następnego dnia. Pozostawił żonę Stefanię[5] oraz dzieci Romana, Gabrielę i Mariolę[6]. Pochowano go 19 grudnia 1970 nocą na cmentarzu Witomińskim w Gdyni (kwatera 69-50-5)[7]. Był jedną z 18 śmiertelnych ofiar wydarzeń grudniowych w Gdyni[8].

Postanowieniem Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z dnia 17 grudnia 2008 (w 38. rocznicę Grudnia '70), został pośmiertnie odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[9].

W 2015 r. został odznaczony Krzyżem Wolności i Sprawiedliwości (Postanowienie Prezydenta RP nr 538/2015)[10].

Jest pochowany na cmentarzu Gdynia Witomino (sektor 69, rząd 50, numer 5)[11].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Brunon Drywa jest głównym bohaterem polskiego filmu Czarny czwartek (2011)[12] w reżyserii Antoniego Krauze[13], będącego według twórców wierną rekonstrukcją tamtych wydarzeń[14]. W jego rolę wcielił się aktor Michał Kowalski[15].

W grudniu 2019 roku jedną z ulic w Sierakowicach nazwano imieniem Brunona Drywy. Sierakowice są drugą po Rumi miejscowością, która upamiętniła w ten sposób ofiarę Grudnia ’70[6].

W kulturze[edytuj | edytuj kod]

Brunon Drywa i jego rodzina to ważne postaci w filmie Czarny czwartek o masakrze grudniowej.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Lista ofiar Grudnia 1970. [dostęp 2012-08-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-21)].
  2. Hotel Gdańsk [online], hotelgdansk.com.pl [dostęp 2017-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-23] (pol.).
  3. Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2021-01-15].
  4. Kaszubski Grudzień ’70. Brunon Drywa. magazynkaszuby.pl, 15 grudnia 2016. [dostęp 2020-12-17].
  5. Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2017-11-22].
  6. a b Brunon Drywa patronem ulicy w Sierakowicach – Aktualności – UG Sierakowice [online], sierakowice.pl [dostęp 2021-01-15].
  7. Wyszukiwarka cmentarna – Cmentarze Komunalne w Gdyni
  8. Obchody 50. rocznicy Grudnia ’70 w Oddziale IPN w Gdańsku. gdansk.ipn.gov.pl, grudzień 2020. [dostęp 2022-08-24].
  9. M.P. z 2009 r. nr 29, poz. 410 – pkt 11.
  10. Odznaczeni KWiS [online], odznaczeni-kwis.ipn.gov.pl [dostęp 2023-06-26].
  11. Cmentarze Komunalne w Gdyni [online], gdynia.grobonet.com [dostęp 2023-06-26].
  12. Wyborcza.pl [online], trojmiasto.wyborcza.pl [dostęp 2017-11-22].
  13. CZARNY CZWARTEK – DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ O FILMIE... [online], chrobry1lo.pl [dostęp 2021-01-15].
  14. Wyborcza.pl [online], trojmiasto.wyborcza.pl [dostęp 2021-01-15].
  15. FilmPolski.pl – Michał Kowalski [online], filmpolski.pl [dostęp 2017-11-22] (pol.).