Bronisław Górski (1900–1940)
 Bronisław Górski w mundurze Błękitnej Armii | |
 porucznik | |
| Data i miejsce urodzenia | 19 października 1900 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | wiosna 1940 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | ok. 1915–1940 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | Armia Hallera |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
| Późniejsza praca | nauczyciel |
| Odznaczenia | |
  | |
.png){kind=small}
Bronisław Felicjan Górski h. Poraj (ur. 19 października 1900 w Sanoku, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – polski nauczyciel, porucznik rezerwy piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Bronisław Felicjan Górski urodził się 19 października w Sanoku jako syn Jana Górskiego herbu Poraj (urzędnik-sekretarz Kasy Chorych oraz w fabryce) i Antoniny z domu Stupnickiej[1][2]. Miał siostry Marię Wandę (ur. 1902), Michalinę Albinę (ur. 1903)[1].
Po wybuchu I wojny światowej w 1915 został zmobilizowany do armii austriackiej i w jej szeregach brał udział w walkach na froncie południowym włoskim. W jej trakcie zgłosił się ochotniczo do Armii Hallera. Służył w szeregach 11 pułku strzelców polskich Armii Polskiej we Francji, później przemianowanego na 53 pułk piechoty Strzelców Kresowych. Po powrocie do Polski brał udział w wojnie polsko-ukraińskiej 1919.
W II Rzeczypospolitej zawodowo pracował jako nauczyciel, od 1 września 1922 w Pobiednie i Markowcach, także w Bukowsku[2]. Jako nauczyciel szkół powszechnych otrzymał patent kwalifikacyjny 1 marca 1927 w Samborze[3]. W połowie 1928 został mianowany nauczycielem w 1-klasowej szkoły powszechnej w Jurowcach[4]. Następnie był zatrudniony w okolicach Łańcuta: od 1927 w Szkole Powszechnej nr 1 w Białobrzegach, a od 1935 w Kosinie.
Wobec zagrożenia konfliktem w sierpniu 1939 został zmobilizowany, a po wybuchu II wojny światowej w czasie kampanii wrześniowej walczył w szeregach macierzystego 53 pułku piechoty w ramach 11 Karpackiej Dywizji Piechoty. Po walkach w okolicach Lwowa i agresji ZSRR na Polskę 17 września 1939, 18 września został aresztowany przez Sowietów. Był przetrzymywany w obozie starobielskim[a]. W 1940 wraz z jeńcami osadzonymi w Starobielsku został przewiezieni do Charkowa i rozstrzelany przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Charkowie oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 (część zbrodni katyńskiej). Zamordowani jeńcy są pochowani na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie w Piatichatkach.
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
W 1962 Bronisław Górski został upamiętniony wśród innych osób wymienionych na tablicy Mauzoleum Ofiar II Wojny Światowej na Cmentarzu Centralnym w Sanoku.
5 października 2007 roku minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie do stopnia kapitana[5]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[6].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pierwotnie Bronisław Górski był wymieniany w publikacjach jako jeniec obozu w Kozielsku. Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 217. ISBN 83-7001-294-9.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Księga urodzeń (1898–1908). Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku. s. 226, 433, 562.
- ↑ a b Seweryn Lehnert: Spis nauczycieli publicznych szkół powszechnych i państwowych seminarjów nauczycielskich oraz spis szkół w okręgu szkolnym lwowskim obejmującym województwa lwowskie, stanisławowskie i tarnopolskie. Lwów: Wydawnictwo Książek Szkolnych w Kuratorjum Okręgu Szkolnego Lwowskiego, 1924, s. 64.
- ↑ Wykaz imienny nauczycieli szkół powszechnych, którzy otrzymali patent kwalifikacyjny przed komisjami egzaminacyjnymi na terenie Kuratorium Okręgu Szkolnego Lwowskiego w terminie wiosennym roku 1927. „Dziennik Urzędowy dla Okręgu Szkolnego Lwowskiego”, s. 428, Nr 10 z 20 listopada 1927.
- ↑ Wiadomości osobiste. „Dziennik Urzędowy dla Okręgu Szkolnego Lwowskiego”, s. 286, Nr 7 z 25 lipca 1928.
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. policja.pl. [dostęp 2014-08-05].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Charków. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2003. s. 230. [dostęp 2014-03-06].
- Ofiary zbrodni katyńskiej. Bronisław Górski (1900–1940). „Głos Gminy Łańcut”, s. 32–33, nr 2 (67) – kwiecień 2012. Gmina Łańcut. ISSN 1731-9773.
- Bronisław Górski. gminalancut.pl. [dostęp 2014-03-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 marca 2014)].
- Słownik biograficzny powiatu łańcuckiego. powiat-lancut.com.pl. [dostęp 2014-03-06].
- Informacja na stronie katedrapolowa.pl