Broń kolna

Broń kolna (broń kłująca) – broń biała służąca głównie do zadawania pchnięć (niekiedy w ograniczonym stopniu również do cięć). Wśród broni kolnej wyróżnia się broń drzewcową oraz boczną.

Podział[edytuj | edytuj kod]

Kolna broń drzewcowa[edytuj | edytuj kod]

Kolna broń drzewcowa służyła głównie do walki piechoty z konnicą. Składała się z długiego drzewca i osadzonego na jego końcu grotu. Za przykład kolnej broni drzewcowej mogą posłużyć:

• włócznia
• kopia
• partyzana

Kolna broń boczna[edytuj | edytuj kod]

Kolna broń boczna dzieli się na krótką i długą. Składała się z głowni osadzonej w rękojeści. Za przykład kolnej broni bocznej mogą posłużyć:

• Krótka
  • sztylet
  • bagnet
  • tantō
  • puginał
• Długa
  • szpada
  • rapier

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

• broń sieczna
• broń sieczno-kolna