Bohdan Bogumił Dobrzański

Bohdan Bogumił Dobrzański
rotmistrz rotmistrz
Data i miejsce urodzenia

6 września 1901
Ostrowiec Świętokrzyski

Data i miejsce śmierci

kwiecień 1940
Charków

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

11 Pułk Ułanów Legionowych
24 Pułk Ułanów
10 Pułk Ułanów Litewskich
6 Pułk Ułanów Kaniowskich
2 Pułk Strzelców Konnych

Stanowiska

kwatermistrz 2 Pułk Strzelców Konnych

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
, II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Bohdan Bogumił Dobrzański (ur. 6 września 1901 w Ostrowcu, zm. w kwietniu 1940 w Charkowie) – rotmistrz kawalerii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Bohdan Bogumił Dobrzański urodził się 6 września 1901 w Ostrowcu, w ówczesnym w powiecie opatowskim, w rodzinie Kazimierza i Apolonii z domu Pęczalskiej. Od 1916 działał w Polskiej Organizacji Wojskowej.

W listopadzie 1918 razem ze szwadronem radomskim wziął udział w walkach na froncie ukraińskim. Uczestniczył w obronie Lwowa. W końcu 1918 wstąpił do Wojska Polskiego. Służył w 11 pułku Ułanów Legionowych. W szeregach pułku walczył na wojnie z bolszewikami. Odznaczył się w walkach z 1 Armią Konną Budionnego. 21 września 1920 cofająca się 47 Dywizja bolszewicka została zaatakowana przez 1 Brygadę Jazdy, w skład której wchodził 11 pułk ułanów. Kapral Dobrzański odznaczył się w szarży pod Jampolem za co został odznaczony Virtuti Militari.

Ukończył Szkołę Jazdy. Na porucznika awansował ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 w korpusie oficerów jazdy. W 1928 służył w 24 pułku ułanów, w 1932 w 6 pułku ułanów kaniowskich, a następnie w 2 pułku strzelców konnych, gdzie w 1939 został kwatermistrzem pułku.

W czasie kampanii wrześniowej 1939 dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie w Starobielsku. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach. Od 17 czerwca 2000 spoczywa na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.

5 października 2007 Minister Obrony Narodowej awansował go pośmiertnie do stopnia majora[1]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Bohdan Dobrzański został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari Nr 5106[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  2. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Rok. III, Nr 2, str. 111. Warszawa 18 lutego 1922.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Charków, Warszawa 2003, ISBN 83-916663-5-2, s. 93.
  • K. Banaszek, W. K. Roman, Z. Sawicki, Kawalerowie orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich, Warszawa 2000, s. 62.
  • Rocznik Oficerski 1923 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1923, s. 619, 691;
  • Rocznik Oficerski 1924 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1924, s. 560, 613;
  • Rocznik Oficerski 1928 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1928, s. 313, 351;
  • Rocznik Oficerski 1932 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1932, s. 295, 363;
  • Ogrody Wspomnień - Bohdan Bogumił Dobrzański [dostęp 2012-04-21]