Boeing 367-80
Ten artykuł od 2015-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Boeing 367-80 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Historia | |
Lata produkcji | |
Liczba egz. | 1 |
Dane techniczne | |
Napęd | 4 × silnik odrzutowy Pratt & Whitney JT3 |
Ciąg | 44,5 kN (4486 kG) |
Wymiary | |
Rozpiętość | 39,50 m |
Długość | 39 m |
Powierzchnia nośna | 223,2 m² |
Masa | |
Startowa | 72 600 kg |
Osiągi | |
Prędkość przelotowa | 885 km/h |
Pułap | 13 100 m |
Zasięg | maksymalnie 5750 km |
Dane operacyjne |
Boeing 367-80 („Dash 80”) – prototyp odrzutowego samolotu pasażersko-transportowego.
Powstał przy okazji prac nad powietrznym tankowcem Boeing KC-135 Stratotanker. Na jego podstawie zbudowano samoloty Boeing 707 oraz Boeing C-135 Stratolifter.
Powstał tylko jeden egzemplarz. Początkowo służył celom demonstracji odrzutowca pasażerskiego. Później służył badaniom przeprowadzanym między innymi przez NASA. Wystawiany w National Air and Space Museum w Waszyngtonie.
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
- Osobny artykuł:
Dash 80 różnił się w wielu aspektach od późniejszego Boeinga 707. Między innymi miał kadłub mniejszej średnicy, był krótszy.
Stabilizator pionowy miał mniejsze wymiary, a ster kierunku nie posiadał wspomagania hydraulicznego. Ogólnie konstrukcja samolotu nie była radykalnie bardziej zaawansowana od ówczesnych samolotów. Zdecydowano się na użycie rozwiązań stosowanych w samolotach z napędem śmigłowym, aby ułatwić przejście do nowej technologii (samoloty odrzutowe były wówczas wielką niewiadomą). Wprowadzone, w stosunku do prototypu, zmiany nie wpłynęły na czas produkcji przyszłych egzemplarzy, ponieważ prototyp został zbudowany w całości ręcznie, bez specjalnej linii montażowej.