Bożena Budzińska
 portret autorstwa Zbigniewa Kresowatego | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 2005 |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Ważne dzieła | |
| |
Bożena Barbara Budzińska (ur. 14 marca 1957 w Gdańsku, zm. 13 sierpnia 2005 w Gdańsku) – polska pisarka: poetka, prozaik, nowelistka, krytyk literacki, redaktor, pedagog. Laureatka Nagrody Literackiej im. Klemensa Janickiego, nagrodzona w Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Leopolda Staffa.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się i zmarła w Gdańsku. Ukończyła IV Liceum Ogólnokształcące w Gdańsku (matura 1974[1]) oraz Uniwersytet Gdański na Wydziale Filologii Polskiej. W 1996 była redaktorem bydgoskiego kwartalnika literackiego "Metafora". W latach 90. pracowała też jako redaktor językowy w Gdańskim Wydawnictwie Psychologicznym. Zmarła 13 sierpnia 2005 r. po długiej chorobie.
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Autorka zbiorów poezji, opowiadań i powieści. Współpracowała z licznymi pismami literackimi, gdzie publikowała wiersze, prozę i teksty krytyczne: "Akant", "Autograf", "Brulion", "Dekada Literacka", "Fraza", "List Oceaniczny", "Metafora", "Nowy Nurt", "Opcje", "Przegląd Artystyczno-Literacki", "Radostowa", "Sycyna", "Twórczość", "W zmowie", "Zgorzelecki Baedeker Literacki".
Zadebiutowała w czasie studiów na łamach pisma "Litteraria" w 1977. Jej pierwszą zwartą publikacją był wydany własnym sumptem zbiór opowiadań Sezon na pomarańcze 1992. Zaprezentowała tam utwory cechujące się lekkością kreacji fantastycznych, nierealnych światów. Za tę publikację otrzymała w 1993 Nagrodę Literacką im. Klemensa Janickiego, przyznawaną wówczas przez redakcję czasopisma "Metafora". W podobnym tonie utrzymany był kolejny zbiór opowiadań - Matowe okno 1994. W tym samym roku wydała zbiór wierszy Martwa natura z ogniem w ręku. Ukazał się także Poradnik interpunkcyjny jej autorstwa. Kolejny rok to następny tomik wierszy pt. Nie było baśni 1995, w którym, kontynuując poetykę poprzedniego zbiorku, sięga do symboli kulturowych, odwołuje się do mitów i znanych toposów. Rok 1998 przyniósł zbiór opowiadań Trans, a rok 1999 - tom poezji Landrynkowy areszt. W roku 2000 ukazały się Alkowy Edenu powieść zaplanowana jako pierwszy tom sagi metaforystycznej. Jej stylizowana na powieść awanturniczą akcja rozgrywa się w fantastycznym świecie przypominającym nieco epokę baroku.
Ze względu na kreację wielu narratorów, utożsamianych z autorami tekstów, jej twórczość bywa wpisywana w nurt metaweryzmu.
Jan Tomkowski, podziwiając prywatną mitologię pisarstwa Budzińskiej, klasyfikuje jej twórczość w nurcie realizmu magicznego.
Zbigniew Kresowaty określa jej twórczość mianem metaforyzmu[2].
Dzieła[edytuj | edytuj kod]
- Sezon na pomarańcze (opowiadania), Gdańsk: Sumptem własnym 1992
- Matowe okno (opowiadania), Bydgoszcz: Agencja Wydawniczo-Poligraficzna "Progres" 1994[3]
- Martwa natura z ogniem w ręku (wiersze), Gdańsk: Gdańskie Towarzystwo Przyjaciół Sztuki 1994
- Nie było baśni (wiersze), Bydgoszcz: Tanan 1995
- Trans (opowiadania), Gdańsk: Gdańskie Towarzystwo Przyjaciół Sztuki 1998[4]
- Landrynkowy areszt (wiersze), Bydgoszcz: Instytut Wydawniczy Świadectwo 1999[5]
- Alkowy Edenu (powieść), Bydgoszcz: Instytut Wydawniczy Świadectwo 2000[6]
- Katalepticon, Gdańsk; Kraków: Wydawnictwo Towarzystwo Słowaków w Polsce 2005[7]
Publikacje w antologiach:
- Czwarte Nadnyskie Spotkania Literackie. Zgorzelec 21-22 kwietnia 1995 (Prezentacje), red. Marian Szałecki, Zgorzelec: Obrzeża 1995
- Druga przechadzka... (laureaci II Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego im. Leopolda Staffa), red. Antoni Dąbrowski, Starachowice-Skarzysko: Oficyna Wydawnicza Radostowa 1999
Inne:
- Poradnik interpunkcyjny, Gdańsk: Harmonia 1994
- Testy egzaminacyjne z języka polskiego dla kandydatów do szkół średnich, Gdańsk: Harmonia 1996 (wyd. 2)
- Język polski - testy egzaminacyjne, gimnazjum, szkoła średnia, Gdańsk: Harmonia 1998
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
- Nagroda Literacka im. Klemensa Janickiego (1993)
- II nagroda w II Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Leopolda Staffa (1999)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Matura 74 Pamięć o Bożenie. [dostęp 2010-01-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-02)].
- ↑ Zbigniew Kresowaty, Odejście w Kataleptikon, "Akant" nr 10 (101), rok VIII, październik 2005. Dostępny na stronie Zbigniewa Kresowatego [online] [dostęp 2013-03-30] [zarchiwizowane z adresu 2013-04-27].
- ↑ Bożena Budzińska, Matowe okno, Bydgoszcz: Progres, 1994, ISBN 83-86559-02-0, OCLC 804501343 [dostęp 2022-02-04].
- ↑ Bożena Budzińska, Trans, Gdańsk: Gdańskie Tow. Przyjaciół Sztuki, 1998, ISBN 83-86460-12-1, OCLC 71248718 [dostęp 2022-02-04].
- ↑ Bożena Budzińska, Landrynkowy areszt, Bydgoszcz: Instytut Wydawniczy "Świadectwo", 1999, ISBN 83-87531-91-X, OCLC 316588542 [dostęp 2022-02-04].
- ↑ Bożena Budziśka, Alkowy Edenu, Budgoszcz: In-t Wydawniczy "Świadectwo", 2000, ISBN 83-87531-19-7, OCLC 52426211 [dostęp 2022-02-04].
- ↑ Bożena Budzińska, Katalepticon, Gdańsk: Wydawnictwo Towarzystwo Słowaków w Polsce, 2005, ISBN 83-89707-56-X, OCLC 750047531 [dostęp 2022-02-04].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jan Tomkowski: Dwadzieścia lat z literaturą 1977-1996. Warszawa: PIW, 1998, s. 203. ISBN 83-06-02671-3.