Blandyna Kaniewska-Wójcik
| Imię i nazwisko | Blandyna Janina Kaniewska-Wójcik |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 26 czerwca 1948 |
| Data i miejsce śmierci | 4 lutego 2008 |
| Narodowość | |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | konserwacja i restauracja zabytków (konserwacja malarstwa sztalugowego) |
| Odznaczenia | |
 | |
Blandyna Janina Kaniewska-Wójcik (ur. 26 czerwca 1948 w Kluczewie Pomorskim, zm. 4 lutego 2008 w Warszawie) – polska konserwatorka dzieł sztuki, kierowniczka Pracowni Konserwacji Malarstwa Sztalugowego Muzeum Narodowego w Warszawie (1988–2007).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Córka Hieronima Kaniewskiego, stomatologa, i Władysławy z Janiszewskich[1]. Absolwentka Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1976, dyplom z wyróżnieniem w zakresie konserwacji malarstwa i rzeźby polichromowanej, praca magisterska Konserwacja krucyfiksu klasztornego z kościoła w Lubomierzu, 1400–1410)[1][2]. W latach 1976–1985 wykładowca na tymże wydziale w Pracowni Konserwacji Malarstwa[1]. W latach 1985–1986 przeprowadziła konserwację obrazu Św. Anna nauczająca Marię z kościoła parafialnego św. Jacka w Horodle[3].
W Muzeum Narodowym w Warszawie pracowała w latach 1985–2007, od 1988 jako kierowniczka Pracowni Konserwacji Malarstwa Sztalugowego[1]. Była autorką nowej metody wzmacniania obrazu przezroczystym laminatem zamiast płóciennymi łatami, stosowanej w pracowni konserwacji Muzeum Narodowego w Warszawie[4][5] i wprowadzonej do dydaktyki na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk Pięknych, a także metody ekstrakcji masy woskowo-żywicznej stosowanej do konserwacji obiektów na podłożach płóciennych[1]. Publikowała artykuły naukowe o tematyce konserwatorskiej[6]. Członkini Związku Polskich Artystów Plastyków[1].
W latach 1995–1999 kierowała pracami konserwatorskimi projektu „Serenissima – Światło Wenecji”, zakończonego wystawą, która otrzymała nagrodę „Sybilla 1999” przyznawaną za najważniejsze wydarzenia polskiego muzealnictwa[1]. Wystawa „Serenissima – Światło Wenecji” została również uhonorowana nagrodą Generalnego Konserwatora Zabytków za dokonania z zakresu konserwacji (1999), a Muzeum Narodowe w Warszawie otrzymało za nią nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „za trzyletni nowatorski program badań technologicznych towarzyszący konserwacjom obrazów weneckich z kolekcji Muzeum” (1999)[5]. Noty konserwatorskie opracowane przez Blandynę Kaniewską-Wójcik stanowiły część katalogu wystawy opublikowanego przez Muzeum Narodowe w Warszawie (1999)[7].
Zamężna z Jacentym Wójcikiem, miała troje dzieci: syna Ambrożego oraz córki Aleksandrę i Agnieszkę[1]. Pochowana na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 74A-5-32)[8].
Niektóre realizacje konserwatorskie[edytuj | edytuj kod]
- Portret Stanisława Augusta z klepsydrą i Anna Szaniawska Marcella Bacciarellego
- Madonna z Dzieciątkiem Petera Paula Rubensa
- Wenus i Amor Parisa Bordone
- Koncert wiejski Giovanniego Carianiego
- Nawiedzenie Bernarda Strozziego
- Adam i Ewa Jacoba Jordaensa
- Portret dziewczyny z atrybutami Diany Abrahama van den Tempel
- Arka Noego Roelandta Savery’ego
- Gra w karty Theodoora Rombouts’a
- Studium akademickie Jeana-Auguste’a-Dominique’a Ingres’a
- Edyp i Antygona Aleksandra Kokulara
- Przeszłość grzesznika Franciszka Żmurki
- Ganges Jana Ciąglińskiego
- Dzieci w ogrodzie i Krajobraz z Sobótki Władysława Podkowińskiego
- Portret Stefana Połczyńskiego Józefa Pankiewicza
- Ogrodnicy Ludomira Sleńdzińskiego
- Żywioł ognia i Żywioł wody Zofii Stryjeńskiej
- Poczekalnia i Rozstrzelanie Andrzeja Wróblewskiego
- zespół obrazów Paula Sérusiera[1]
- Portret Leona Chwistka Stanisława Ignacego Witkiewicza[9]
Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]
- Medal Pamiątkowy im. prof. Bohdana Marconiego (1976)[1]
- Medal im. prof. Stanisława Lorentza (1999)[1]
- Srebrny Krzyż Zasługi (2002)[10]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k Anna Bogdańska: „Kaniewska-Wójcik Blandyna”. W: Polski Słownik Biograficzny Konserwatorów Zabytków. Zeszyt 5. Pod redakcją Iwony Błaszczyk, Henryka Kondzieli, Hanny Krzyżanowskiej, Małgorzaty Merkel-Massé. Warszawa: Narodowy Instytut Dziedzictwa, Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków, 2016, s. 47–48. ISBN 978-83-63260-73-6. [dostęp 2023-06-02].
- ↑ Urszula Skonieczna: Wykaz Absolwentów Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki (prace magisterskie). asp.waw.pl. [dostęp 2008-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-07-06)].
- ↑ Andrzej Kędziora, Grażyna Żurawicka. Prace konserwatorskie w województwie zamojskim w latach 1975–1986. „Ochrona Zabytków”. Tom 41, numer 4 (163), s. 282, 1988. Warszawa, Kraków: Wydawnictwo Arkady. ISSN 0029-8247. [dostęp 2023-06-11].
- ↑ Konserwacja Malarstwa Sztalugowego. Muzeum Narodowe w Warszawie. [dostęp 2008-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-28)].
- ↑ a b Dorota Ignatowicz-Woźniakowska, Anna Bogdańska, Maria Kurpik: Konserwatorzy Muzeum Narodowego w Warszawie. mnw.art.pl, 18 listopada 2022. [dostęp 2023-06-04].
- ↑ Blandyna Kaniewska-Wojcik. Eine methode des Laminierens von Leinwandgemälden. „Restauro: Zeitschrift für Kunsttechniken, Restaurierung und Museumsfragen”. 97, no. 3, s. 183–184, 1991. München: Verlag Georg D.W. Callwey. ISSN 0933-4017.
- ↑ Katarzyna Semkowicz-Novljaković. Konserwacja obrazu Bernardo Strozziego „Trzej filozofowie” – depozytu w Muzeum Narodowym. Próba rozpoznania repliki autorskiej lub kopii warsztatowej na podstawie badań z wykorzystaniem promieniowania rentgenowskiego. „Opuscula Musealia”. Rocznik 2015, Tom 23, s. 107, 2015. Kraków: Uniwersytet Jagielloński. ISSN 0239-9989. [dostęp 2023-06-04].
- ↑ Blandyna Janina Kaniewska-Wójcik [hasło w wyszukiwarce cmentarnej] [online], brodnowski.grobonet.com [dostęp 2022-12-08].
- ↑ Witkacy. Materiały sesji poświęconej Stanisławowi Ignacemu Witkiewiczowi w 60 rocznicę śmierci, Słupsk, wrzesień 1999. Anna Żakiewicz (red.). Słupsk: Muzeum Pomorza Środkowego, 2000, s. 239. ISBN 83-911900-5-6.
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29 marca 2002 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2002 r. nr 21, poz. 373).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Anna Bogdańska: „Kaniewska-Wójcik Blandyna”. W: Polski Słownik Biograficzny Konserwatorów Zabytków. Zeszyt 5. Pod redakcją Iwony Błaszczyk, Henryka Kondzieli, Hanny Krzyżanowskiej, Małgorzaty Merkel-Massé. Warszawa: Narodowy Instytut Dziedzictwa, Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków, 2016, s. 47–48. ISBN 978-83-63260-73-6. [dostęp 2023-06-02].
- Nekrologi „Gazeta Wyborcza” 8 lutego 2008 r.