Bitwa pod Pfaffenhofen

Bitwa pod Pfaffenhofen
Wojna o sukcesję austriacką
ilustracja
Czas

15 kwietnia 1745

Miejsce

Pfaffenhofen, Górna Bawaria

Terytorium

Bawaria

Wynik

austriackie zwycięstwo

Strony konfliktu
Austria Francja, Bawaria, Palatynat
Dowódcy
Karol Józef Batthyany Henri Francois de Segur
Siły
ok. 6 000 ludzi 6 200 ludzi
Straty
ok. 800 zabitych, rannych i zaginionych ok. 2 400 zabitych, rannych i zaginionych
brak współrzędnych

Bitwa pod Pfaffenhofen – starcie zbrojne, które miało miejsce 15 kwietnia 1745 r. w trakcie wojny Austriaków z Francją i Bawarią (1741–1745), będącą częścią wojny o sukcesję austriacką. Starcie miało miejsce w pobliżu bawarskiego miasteczka Pfaffenhoffen i zakończyło się zwycięstwem Austriaków.

W roku 1744 sprzymierzonym wojskom francusko-bawarsko-pruskim udało się wyprzeć Austriaków z Bawarii. Do Monachium powrócił elektor bawarski Karol VII, który jednak rok później zmarł. Wiosną 1745 r. armia austriacka rozpoczęła kontrofensywę w celu odzyskania Bawarii. Chcąc zadać ostateczną porażkę sprzymierzonym wojskom francusko-bawarskim, austriacki generał hrabia Karol Józef Batthyany spróbował nieoczekiwanego ataku na wojska dowodzone przez Segura.

W pobliżu miejscowości Pfaffenhofen nad rzeką Ilm Austriacy natknęli się na wojska sprzymierzone w sile 6200 ludzi, w momencie gdy te opuszczały swoje pozycje, chcąc połączyć się z siłami głównymi armii. W tej sytuacji Austriacy ruszyli do szturmu na Pfaffenhofen. Atak nastąpił siłami kilkuset dragonów. Po pół godzinnej, zażartej walce Austriacy wyparli przeciwnika z linii obronnych po czym uderzyli wzmocnieni piechotą na jego oddziały główne na zachód od miasta. Atak poprowadzony na prawe skrzydło sprzymierzonych rozproszył przeciwnika i zmusił go do gwałtownego odwrotu.

Straty francusko–bawarskie według Segura szacowane są na 2 400 zabitych i rannych. Austriacy stracili około 800 ludzi. Porażka skłoniła następcę elektora Maksymiliana III Józefa do zawarcia pokoju z Austrią w miejscowości Füssen (Fussen) w dniach 22 kwietnia – 2 maja 1745 r. W traktacie elektor uznał sankcję pragmatyczną, zobowiązał się też oddać swój głos na Franciszka Stefana Lotaryńskiego w wyborze na cesarza. Bawaria powróciła do granic z roku 1741.

Bitwa pod Pfaffenhofen zakończyła wojnę w Południowych Niemczech na korzyść Austrii i wyłączyła Bawarię z koalicji antyaustriackiej. Od tego momentu głównym teatrem działań wojennych stały się Niderlandy Hiszpańskie (dzisiejsza Belgia), gdzie Austriacy w sojuszu z Holandią i Wielką Brytanią walczyli z Francuzami. Walki toczono także na Śląsku (II wojna śląska).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]