Bitwa o Tomaszów Mazowiecki
| II wojna światowa, front wschodni, operacja wiślańsko-odrzańska | |||
| Czas | 18–19 stycznia 1945 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium | |||
| Przyczyna | ofensywa Armii Czerwonej | ||
| Wynik | zwycięstwo ZSRR | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
Położenie na mapie Polski w 1939  | |||
 51°31′53″N 20°00′32″E/51,531389 20,008889 | |||
Bitwa o Tomaszów Mazowiecki – starcie zbrojne mające miejsce w dniach 18–19 stycznia 1945 między oddziałami Armii Czerwonej a Wehrmachtem, zakończone zdobyciem Tomaszowa Mazowieckiego.
Przebieg[edytuj | edytuj kod]
Spodziewając się ofensywy Armii Czerwonej, władze III Rzeszy w 1944 roku przekształciły Tomaszów Mazowiecki w silny punkt obrony na linii rzeki Pilicy. Oprócz betonowych schronów, wykonano też umocnienia polowe do wykonania których zmuszono mieszkańców Tomaszowa i okolicznych wsi. Na przedpola Tomaszowa oddziały Armii Czerwonej dotarły 18 stycznia 1945. Decydujące znaczenie w szybkim zdobyciu miasta miało przedarcie się do miasta przez grupę 8 czołgów z 20 Brygady Pancernej należącej do 11 Korpusu Pancernego. Było to możliwe ponieważ Niemcy nie zdążyli zniszczyć mostu na rzece Pilicy. Po pierwszych walkach opanowała ona dworzec kolejowy i zniszczyła dwa transporty wojskowe. Następnie przeszła do obrony starając się utrzymać zajęte pozycje[1].
W tym czasie pozostałe oddziały wzięły miasto w kleszcze. 65 Brygada Pancerna zaatakowała pozycje niemieckie od strony Smardzewic, a 20 Brygada Pancerna po przeprawie przez Pilicę przeprowadziła atak od strony Spały. W nocnych walka obróch wspomnianych brygad uczestniczyła jeszcze 36 Brygada Pancerna, 12 Brygada Zmotoryzowana i 7 Gwardyjski Korpus Kawalerii dowodzony przez generała porucznika Michaiła Konstantinowa[2].
Za sprawne zdobycie miasta rankiem 19 stycznia 1945 oraz wykazaną odwagę i męstwo przez żołnierzy, 11 Korpus Pancerny został odznaczony Orderem Suworowa II klasy[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 538.
- ↑ Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 539.
- ↑ Dolata 1971 ↓, s. 152.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.
- Bolesław Dolata: Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa: 1971.