Bitwa o Highbury

Bitwa o Highbury (ang. Battle of Highbury) – nazwa nadana spotkaniu piłkarskiemu, rozegranemu 14 listopada 1934 roku, na stadionie Highbury, pomiędzy reprezentacjami Anglii i Włoch[1]. W latach trzydziestych XX wieku określane było przez Anglików „prawdziwym meczem o mistrzostwo świata”[2]; we Włoszech za zwycięstwo Benito Mussolini obiecał każdemu piłkarzowi podarować samochód Alfa Romeo i nagrodę pieniężną 150 funtów[3].

Był to pierwszy mecz reprezentacji Włoch, po zdobyciu tytułu na Mistrzostwach Świata 1934 roku. Anglia nie brała udziału w turnieju, gdyż Angielski Związek Piłkarski zrezygnował z członkostwa w FIFA w 1928 roku.

W reprezentacji Anglii wystąpiło siedmiu piłkarzy Arsenalu (nigdy więcej w zespole narodowym nie zagrało tylu piłkarzy zrzeszonych w jednym klubie)[4] – Frank Moss, George Male, Eddie Hapgood, Wilf Copping, Ray Bowden, Ted Drake i Cliff Bastin.

W reprezentacji Włoch najliczniejszą grupę stanowili piłkarze Juventusu (Luigi Bertolini, Luis Monti, Pietro Serantoni, Giovanni Ferrari oraz Raimundo Orsi) i Interu – (Carlo Ceresoli, Luigi Allemandi i Giuseppe Meazza).

Przebieg meczu[edytuj | edytuj kod]

I połowa[edytuj | edytuj kod]

W 1. minucie Brook nie wykorzystał rzutu karnego, po tym jak Drake został sfaulowany przez Ceresciolego. Wkrótce potem napastnik Manchesteru City zdobył dwie bramki – jedną po uderzeniu głową, drugą z rzutu wolnego. Trzecią bramkę zdobył Drake.

Spotkanie dominowało w brutalne zagrania; już w 10. minucie boisko, z powodu złamania nogi, opuścić musiał obrońca Luis Monti po zderzeniu z Drakem; w efekcie goście zmuszeni byli kontynuować mecz w osłabieniu, gdyż zmiany rezerwowych wprowadzono dopiero w latach sześćdziesiątych XX wieku. W ramach rewanżu Włosi często dopuszczali się podobnych zagrań, w wyniku których Eddie Hapgood miał złamany nos (opatrywany był przez 15 minut poza boiskiem), Bowden skręcił nogę w kostce, a Brook doznał złamania kości ramienia.

II połowa[edytuj | edytuj kod]

W drugiej części meczu, po zdobyciu dwóch bramek, Włosi osiągnęli przewagę i byli bliscy wyrównania – po jednym ze strzałów piłka odbiła się od poprzeczki, kilkakrotnie zmuszony był interweniować angielski bramkarz Frank Moss.

Ostatecznie reprezentacja Anglii pokonała ówczesnych mistrzów świata 3:2, a piłkarzem meczu został pomocnik Arsenalu Wilf Copping.

Po spotkaniu angielscy kibice obwołali swoich piłkarzy mistrzami świata[5]. We Włoszech z kolei, mimo porażki, drużyna z tego meczu wciąż nazywana jest Lwami Highbury (ang. The Lions of Highbury[6], wł. Leoni di Highbury[7]).

Brutalność tego meczu spowodowała rozważenie przez Związek Piłkarski zrezygnowanie z rozgrywania oficjalnych meczów międzypaństwowych (nie biorąc pod uwagę tzw. Home Nations)[5].

Statystyki meczu[edytuj | edytuj kod]

14 listopada 1934 Anglia
Eric Brook Gol 3', 10'
Ted Drake Gol 12'
 3:2 Włochy
Giuseppe Meazza Gol 58', 62'
 Highbury, Londyn
Widzów: 56 044
Sędzia: Otto Olsson Szwecja
Anglia
ANGLIA:
BR 1 Frank Moss – Arsenal – 3#
OB 2 George Male – Arsenal – debiut
OB 3 Eddie Hapgood (kapitan) – Arsenal – 8
OB 4 Cliff Britton – Everton – 1
PO 5 Jack Barker – Derby County – 1
PO 6 Wilf Copping – Arsenal – 6
PO 7 Stanley Matthews – Stoke City – 1
PO 8 Ray Bowden – Arsenal – 1
NA 9 Ted Drake – Arsenal – debiut
NA 10 Cliff Bastin – Arsenal – 8
NA 11 Eric Brook – Manchester City – 9

WŁOCHY:
BR 1 Carlo Ceresoli – Ambrosiana-Inter – 1#
OB 2 Eraldo Monzeglio – Bologna 1909 – 17
OB 3 Luigi Allemandi – Ambrosiana-Inter – 14
PO 4 Attilio Ferraris (kapitan) – S.S. Lazio – 25
PO 5 Luis Monti – Juventus F.C. – 15
PO 6 Luigi Bertolini – Juventus F.C. – 23
PO 7 Enrique Guaita – AS Roma – 6
PO 8 Pietro Serantoni – Juventus F.C. – 3
NA 9 Giuseppe Meazza – Ambrosiana-Inter – 27
NA 10 Giovanni Ferrari – Juventus F.C. – 23
NA 11 Raimundo Orsi – Juventus F.C. – 32
Trener:
Vittorio Pozzo

# liczba spotkań w kadrze rozegrana do 14 listopada 1934 roku[8]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ England 3 – Italy 2 14th November 1934. englandstats.com. [dostęp 2011-06-18]. (ang.).
  2. ↑ From the Vault: England and Italy do battle at Highbury in 1934. Guardian, 12 listopada 2008. [dostęp 2011-06-18]. (ang.).
  3. ↑ November 14 – The Battle of Highbury. On This Football Day, 14 listopada 2007. [dostęp 2011-06-18]. (ang.).
  4. ↑ Most England Players From A Single Club. England Football Online. [dostęp 2011-06-18]. (ang.).
  5. ↑ a b 1934 England: Italy. England Caps, 28 sierpnia 2010. [dostęp 2011-06-18]. (ang.).
  6. ↑ Frozen in time: The Battle of Highbury, 14 November 1934. Guardian, 18 października 2008. [dostęp 2011-06-18]. (ang.).
  7. ↑ Italia Inghilterra nella storia. RAI, 8 października 1997. [dostęp 2011-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 grudnia 2008)]. (wł.).
  8. ↑ England National Football Team Match No. 195. England Football Online. [dostęp 2011-06-18]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bitwa_o_Highbury&oldid=73420879”