Bitwa nad Driną

Bitwa nad Driną
I wojna światowa, front bałkański, część kampanii serbskiej
ilustracja
Czas

6 września4 października 1914

Miejsce

nad rzeką Driną, granica serbsko-austriacka

Terytorium

Serbia, Austro-Węgry

Wynik

Austria zatrzymała ofensywę serbską

Strony konfliktu
 Austro-Węgry  Królestwo Serbii
 Królestwo Czarnogóry
Dowódcy
Oskar Potiorek Aleksander I
Radomir Putnik
Petar Bojović
Stepa Stepanović
Pavle Jurišić Šturm
Straty
17 tys. zabitych i rannych 18,5 tys. zabitych i rannych
Położenie na mapie Serbii
Mapa konturowa Serbii, po lewej znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
44,32960°N 19,29252°E/44,329600 19,292520

Bitwa nad Driną – bitwa stoczona w dniach 6 września – 4 października 1914 roku pomiędzy armią serbską a austro-węgierską podczas kampanii serbskiej I wojny światowej.

Przyczyny[edytuj | edytuj kod]

Niepowodzenie austriackiej ofensywy na Serbię w sierpniu 1914 oraz porażki Austriaków w walkach z Rosjanami w Galicji sprawiło, że dowództwo serbskie zdecydowało się przenieść działania wojenne na terytorium Austro-Węgier.

Przebieg bitwy[edytuj | edytuj kod]

6 września 1914 armia serbska wkroczyła na teren Sremu. 1 Armia utworzyła przyczółek na Sawie pod miejscowością Kupinski Kut, skąd rozwijała uderzenie w głąb Sremu. 1 Dywizja Timok mająca osłaniać skrzydło 1 Armii została zaatakowana i zmuszona do odwrotu za rzekę. Wieczorem 7 września Austriacy zaatakowali dużymi siłami na linii Driny. 6 Armia austriacka zdołała zaskoczyć 3 Armię serbską i zdobyła przyczółek na terytorium Serbii. Wobec tego marszałek Putnik wycofał 1 Armię ze Sremu i skierował ją do kontrataku przeciw 6 Armii austriackiej. Początkowo kontratak odniósł sukces, ale potem doszło do ciężkich walk w paśmie Jagodnja, w którym obie strony poniosły bardzo wysokie straty. W połowie września front ustabilizował się, obie armie okopały się tocząc wojnę pozycyjną. Serbowie ponosili duże straty spowodowane artylerią austriacką, dużo silniejszą i nowocześniejszą od serbskiej.

Na południu początkiem września serbska armia Užice i czarnogórska armia Sandžak wkroczyły do południowej Bośni, nie odniosły jednak żadnych sukcesów i zostały wyparte po kilku tygodniach.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]