Billy Joe Saunders
 Saunders (2011) | |
| Pseudonim | Superb |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost | 180 cm |
| Kategoria wagowa | średnia, super średnia |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk | 31 |
| Zwycięstwa | 30 |
| Przez nokauty | 14 |
| Porażki | 1 |
| Remisy | 0 |
| |
Billy Joe Saunders (ur. 30 sierpnia 1989 w Welwyn Garden City) – brytyjski bokser wagi średniej i super średniej, były zawodowy mistrz świata organizacji World Boxing Organization (WBO).
Kariera amatorska[edytuj | edytuj kod]
Saunders na amatorskich ringach stoczył 49 walk. Już w wieku 18 lat zakwalifikował się do igrzysk olimpijskich, na turnieju olimpijskim odpadł jednak w drugiej rundzie, przegrywając z Carlosem Bandeux. W grudniu 2008 roku zdecydował się podpisać zawodowy kontrakt z Frankiem Warrenem.
Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]
Pierwszą zawodową walkę stoczył 28 lutego 2009 roku w Birmingham, odprawiając przed czasem w drugiej rundzie Atillę Molnara.
28 grudnia 2012 roku wywalczył tytuł mistrza Wielkiej Brytanii. W walce o to trofeum pokonał przed czasem w pierwszej rundzie Tony’ego Hilla.
20 lipca 2013 roku stoczył walkę z niepokonanym Garym O’Sullivanem, a w jej stawce znalazł się tytuł WBO Inter-Continental. Saunders wygrał ten pojedynek jednogłośnie na punkty, dzięki czemu zadebiutował w światowym rankingu federacji WBO.
26 lipca 2014 roku wywalczył kolejny prestiżowy tytuł - tym razem było nim mistrzostwo Europy. Billy zawalczył o ten pas w Manchesterze, i pokonał przed czasem w 8 rundzie Włocha Emmanuelle Blandamurę.
W listopadzie 2014 roku zmierzył się z Chrisem Eubankiem Jr (18-0, 13 KO). Stawką walki był tytuł mistrza Europy kategorii średniej, oraz dwa pasy czempiona Wielkiej Brytanii. Po zaciętym i emocjonującym boju wygrał niejednogłośnie na punkty (115-114, 113-116, 115-113)[1].
Mistrzostwo świata WBO i jego obrony[edytuj | edytuj kod]
19 grudnia 2015 roku w Manchesterze przystąpił do walki o tytuł mistrza świata federacji WBO w kategorii średniej, mając za rywala ówczesnego czempiona Andy’ego Lee (34-2-1, 23 KO). Wygrał tę walkę na punkty (114-112, 115-111, 113-113), dzięki czemu mógł zawiesić pas na swoich biodrach[2].
3 grudnia 2016 roku przystąpił do pierwszej obrony tytułu mistrza świata. Jego rywalem był Rosjanin Artur Akawow (16-2, 7 KO). Zwyciężył po kiepskim występie na punkty (116-113, 116-112, 115-113).
16 września 2017 roku w Londynie zmierzył się w drugiej obronie mistrzowskiego pasa WBO z Willy Monroe Jr (21-2, 6 KO). Wygrał jednogłośnie na punkty (115-114, 117-112, 117-111).
16 grudnia 2017 roku w Laval pokonał jednogłośnie na punkty (117-111, 118-110, 120-108) Kanadyjczyka Davida Lemiuex (38-3, 33 KO), dzięki czemu skutecznie obronił pas mistrza świata WBO.
We wrześniu 2018 przed zaplanowaną na 20 października w Bostonie walką z Demetriusem Andrade (25-0, 16 KO) zaliczył wpadkę w badaniach dopingowych organizacji VADA[3].
9 maja 2021 w Arlington przegrał z Saulem Alvarezem (56-1-2, 38 KO) i stracił tytuł WBO. Po ósmej rundzie nie wyszedł do dalszej walki[4]. Do przerwy po ósmej rundzie, w której został poddany z powodu złamania kości oczodołu, Álvarez wygrywał na kartach sędzowskich 78–74 (dwukrotnie) i 77–75 oraz zadał więcej (73 do 60) celnych ciosów[5]. Według medialnych doniesień Brytyjczyk za pojedynek zarobił osiem milionów dolarów[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Redakcja, EUBANK JR CHCE REWANŻU. SAUNDERS: JAK JUŻ BĘDĘ MISTRZEM [online], www.bokser.org [dostęp 2017-08-10].
- ↑ Billy Joe Saunders odebrał tytuł Andy'emu Lee [+Video] - boks, forum, zobacz [online], www.boxing.pl [dostęp 2017-08-10] (pol.).
- ↑ MISTRZ WAGI ŚREDNIEJ NA DOPINGU?!? [online], www.boxing.pl [dostęp 2018-09-27] (pol.).
- ↑ Jednym ciosem zamknął oko Saundersa - Canelo z pasami WBC, WBA i WBO. [online], www.bokser.org [dostęp 2021-05-09].
- ↑ Canelo vs. Saunders: Punktacja do czasu TKO i statystyki ciosów [online], www.bokser.org [dostęp 2021-05-10].
- ↑ Saunders zarobił za walkę z Canelo osiem milionów dolarów [online], www.bokser.org [dostęp 2021-05-13].